Ξαφνιάστηκαν η κοινή γνώμη, οι ηγεσίες των κομμάτων, οι πολιτικοί σχολιαστές των εφημερίδων και τα πρόσωπα της τηλεόρασης για την εντυπωσιακή άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ τους τελευταίους μήνες. Στο εσωτερικό της αριστεράς η διαπίστωση πως μετά τη διάσπαση του 1968, ήτοι ύστερα από σαράντα χρόνια, ό,τι αποκαλείται ανανεωτική, ριζοσπαστική αριστερά αφήνει πίσω το ΚΚΕ στην πρόθεση ψήφου περίπου κατά 10 μονάδες, είναι εξέλιξη ενδιαφέρουσα έως συγκλονιστική.
Για την ανιστόρητη στάση των αριστερών κομμάτων απέναντι στην απόφαση ν αποκρατικοποιηθεί ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ κ.λπ. είναι επιβεβλημένη η άσκηση έντονης κριτικής από τ αριστερά.
Ανεργία, και πως να την εξορκίσουμε
Αιμίλιος Ζαχαρέας, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2006-05-11
«Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, το φάντασμα του κομμουνισμού», μας έλεγε ο ιδιοφυής Κ. Μαρξ στο συναρπαστικό, επαναστατικό κείμενο του 1848. Ενα φάντασμα πλανιέται σήμερα πάνω από τον κόσμο. Δεν είναι όμως ο κομμουνισμός, αλλά η ανεργία.
Η ΑΡΝΗΣΗ ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΦΕΡΝΕΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Αιμίλιος Ζαχαρέας, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2006-02-25
Η Αριστερά της εποχής μας -η αρχική εμφάνιση της οποίας αναζητείται εδώ και τρεις αιώνες- πορεύεται και δρα σε μια μη σοσιαλιστική εποχή. Δηλαδή σε μιαν ιστορική περίοδο, όπου δεν τίθεται θέμα ανατροπής του καπιταλισμού με βάση το ιδεώδες της Αριστεράς του Κομμουνιστικού Μανιφέστου...
Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ
Αιμίλιος Ζαχαρέας, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2005-12-30
Ο τίτλος του άρθρου είναι μια φράση του Φρανσουά Μιτεράν από μια συνέντευξή του στην εφημερίδα «La Republica» στις 26 Μαΐου του 1994. Είχε επισημάνει με δραματικό τρόπο την εισβολή των νέων τεχνολογιών στην πολιτική επικοινωνία μετά την άνοδο του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην εξουσία. Τόνιζε πως η σύμφυση της επιχειρηματικής λογικής με τα μέσα επικοινωνίας αποτελεί «...έναν κίνδυνο σοβαρής παραμόρφωσης της δημοκρατίας. Εφτασε η στιγμή να πούμε: Προσοχή κίνδυνος!».
Η εκάστοτε αντιπολίτευση, φανατικός οπαδός της θεωρίας τούθ «σήκω εσύ να κάτσω εγώ», κατακεραυνώνει τις κυβερνητικές προτάσεις, παραθέτοντας σειρά επιθετικών προσδιορισμών, όπως αντιαναπτυξιακός, ταξικός, ελλειμματικός, φορομπηχτικός και πάει συνέχεια. Η συνολική, όμως, απόρριψη κάθε κυβερνητικής πρωτοβουλίας υποβιβάζει, κατ’ εμέ, το διανοητικό «πρόσωπο» της κάθε αντιπολίτευσης και προπαντός τα άτομα που την εκφράζουν.
Οταν π.χ. η παραλία δεν είναι κανενός...
Αιμίλιος Ζαχαρέας, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2005-08-27
Εικόνες θλιβερές, αισθητικά αποκρουστικές δείχνουν τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ για τη συμπεριφορά των νεοελλήνων στις ελεύθερες παραλίες, όσες έχουν απομείνει ακόμα. Ικανός αριθμός συμπολιτών μας και μεταναστών ασχημονούν εις βάρος του περιβάλλοντος, φυτεύοντας τ’ αποτσίγαρα στην άμμο, αφήνοντας ή πετώντας τα σκουπίδια, πάσης φύσεως, στους θάμνους, στα δέντρα ή όπου φανταστεί κανείς!
Οταν η παιδεία υστερεί στις εξελίξεις
Αιμίλιος Ζαχαρέας, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2005-08-01
Αν θελήσουμε ν’ απαντήσουμε στο ερώτημα «Είναι δυνατό να επιτευχθεί συνεχής άνοδος της απασχόλησης μέσω μιας αναπτυξιακής διαδικασίας η οποία έχει κύριο σκοπό την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας;», η απάντηση δεν είναι μόνον αρνητική, αντιθέτως προς ό,τι υποστηρίζει η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ και η Αριστερά, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να είναι ούτε επιθυμητή, ήδη από την αρχή της δεκαετίας του ’90!
Συνεννόηση πριν είναι αργά
Αιμίλιος Ζαχαρέας, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2005-04-28
Αντιθέτως προς ό,τι λέγεται από τον πρωθυπουργό και τα κυβερνητικά στελέχη, η ανάκαμψη και η εξυγίανση της οικονομίας δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν χωρίς μια μεγάλη εκστρατεία υπέρ της παιδείας, της επιστήμης και του πολιτισμού! Αν υπάρξει οικονομική ανάπτυξη, αυτή θα είναι προσωρινή και βραχυχρόνια.
Το σπουδαιότερο καθήκον στην εποχή μας είναι η υπεράσπιση της ζωής ως αξίας καθ’ εαυτής και η σωτηρία του πλανήτη από την καταστροφή. Ενώπιον του σημαντικού αυτού προβλήματος, οι διάφορες προτάσεις περί των ταξικών και κοινωνικών συγκρούσεων, η σημασία των οποίων δεν αγνοείται, έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
«Εκεί όμως που υπάρχει κίνδυνος, μεγαλώνει η ελπίδα» μας θυμίζει ο Χέλντερλιν, και μας προτρέπει για μια καινούργια εξονυχιστική έρευνα για το περιεχόμενο των κοινωνικών συγκρούσεων της εποχής μας και για μια θετική έξοδο απ’ αυτές μ’ έναν πνευματικό ορίζοντα χωρίς όρια, και με την ανάγκη να εγκαταλείψουμε τα μεταφυσικά άλματα στο κενό.
Για να μην αμερικανοποιηθούμε όλοι
Αιμίλιος Ζαχαρέας, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2004-06-24
Τα αισθήματα φρίκης, αποστροφής, απέχθειας, βδελυρότητας που προκάλεσαν οι βασανισμοί των Ιρακινών από το στρατό κατοχής των ΗΠΑ μάς προτρέπουν να στοχαστούμε πάνω σε μερικά θεμελιώδη χαρακτηριστικά αυτής της χώρας και των κατοίκων της, χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν εν πολλοίς την πολιτική των ΗΠΑ έναντι λαών, τους οποίους συνήθως αποκαλούν φανατικούς του Ισλάμ.