Ο υπουργός Εργασίας, στο πλαίσιο ενημέρωσης για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, προανήγγειλε την κατάργηση του ΣΕΠΕ και την ίδρυση Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας. Να θυμίσουμε ότι το ΣΕΠΕ είχε αναβαθμιστεί επί κυβέρνησης ΣΥΡIΖΑ και επιτέλεσε ιδιαίτερα σημαντικό έργο σε μια κρίσιμη περίοδο για τη χώρα. Σε αντίθεση, η κυβέρνηση της Ν.Δ. με το καλημέρα το υποβάθμισε και το απαξίωσε, καθιστώντας τη λειτουργία του απολύτως αναποτελεσματική.

...Χάθηκε πολύτιμος χρόνος και κάθε μέρα που περνάει μεγαλώνουν η ύφεση, η ανεργία και η ανασφάλεια. Αντί η κυβέρνηση να ακολουθήσει μια πολιτική γενναίας στήριξης της οικονομίας, αρκείται σε επικοινωνιακά σόου, δίνοντας παχυλά ποσά σε ΜΜΕ για να στηθεί η «εποποιία Μητσοτάκη». Οι εργαζόμενοι βρίσκονται στο καναβάτσο, το πρόγραμμα «Συν-Εργασία» απελευθερώνει τις απολύσεις, τη στιγμή που μικρομεσαίοι επιχειρηματίες στενάζουν με το «πάγωμα» της αγοράς. Ο κλάδος του τουρισμού, από τον οποίο στηρίζεται ένα μεγάλο μέρους του ΑΕΠ μας, έχει αφεθεί στην τύχη του, ενώ εσχάτως προωθείται η ιδιωτικοποίηση ενός πολύτιμου αγαθού, του νερού.

Η τραγική ιστορία του Φλόιντ ξεπερνά τα σύνορα των ΗΠΑ και φτάνει σε όλο τον κόσμο. Γιατί μαζί με τον ρατσισμό, αναδεικνύει και τις ανισότητες που βαθαίνουν όλο και περισσότερο. H ιστορία του Φλόιντ αφορά όλες τις κοινωνίες, αφορά τους φτωχούς, τους αδύναμους, τους κατατρεγμένους, τα θύματα των πολέμων, τους πρόσφυγες, τους πρόσφυγες της φτώχειας –τους μετανάστες δηλαδή– και τα θύματα της ρατσιστικής βίας, της μισαλλοδοξίας, της μισανθρωπιάς, της κοινωνικής περιθωριοποίησης.

...Η Αριστερά του 21ού αιώνα για είναι κοινωνικά χρήσιμη και πολιτικά αποτελεσματική οφείλει να έχει σχέδιο πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών, σχέδιο πλειοψηφικό που να απαντά στις κοινωνικές ανάγκες που αναδιατάσσονται και κυρίως πρέπει να βρίσκει τη δύναμη και τη δημιουργικότητα να ενσωματώνει νέες ιδέες και προτάσεις στο σχέδιό της, όχι μόνο από όμορους πολιτικούς χώρους, αλλά από ολόκληρο το πολιτικό και κοινωνικό φάσμα. Κατά τη γνώμη μου έτσι θα μείνει αποτελεσματική, ζωντανή και χρήσιμη, έτσι θα γίνει ξανά πλειοψηφική»

Στον απόηχο των εξελίξεων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ο ίδιος υπενθυμίζει ότι «ο Τσίπρας άφησε ενεργά εργαλεία, όπως οι κυρώσεις», ενώ εξηγεί πως «πρέπει να σκεφτούμε επίσης το πού και για ποιο λόγο πρέπει η Ελλάδα να ξοδεύει πολιτικό κεφάλαιο και πού χρειάζεται να κλείνει μέτωπα και διαμάχες».

Η πρώτη δεκαετία της τρίτης χιλιετίας (για τον χριστιανικό κόσμο φυσικά) αποτελεί πλέον παρελθόν. Πολλά είναι τα γεγονότα που μπορούν να θεωρηθούν ως hotspots της δεκαετίας. Από τα πλέον σημαντικά είναι αυτό της αποτυχίας της διάσκεψης για την κλιματική αλλαγή στην Κοπεγχάγη. Η αποτυχία- απροθυμία των ισχυρών του κόσμου να συμφωνήσουν για ένα πρόβλημα που διαρκώς διογκώνεται και πλήττει την πραγματική οικονομία και την καθημερινότητα δισεκατομμυρίων πολιτών σ’ όλο τον πλανήτη, με προτεραιότητα τους πιο φτωχούς και αδύνατους δείχνει ότι τα συμφέροντα και οι ελίτ που κυριαρχούν διεθνώς δεν είναι διατεθειμένες να προχωρήσουν στις αναγκαίες πολιτικές πρωτοβουλίες και δεσμεύσεις