Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δημιουργήθηκε το 2010 για να προστατεύει το δημόσιο συμφέρον στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Δυστυχώς, παρά τις ορισμένες φιλότιμες κατά καιρούς προσπάθειες, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί σε αυτό το καθήκον. Όχι ότι ήταν εύκολο, κάθε άλλο.

Το δωδεκάμηνο από πέρυσι –όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα άρχισε να επαναγοράζει ομόλογα με βάση το έκτακτο πρόγραμμα (ΡΕΡΡ) στο οποίο συμπεριέλαβε και την Ελλάδα παρά τη χαμηλή πιστοληπτική αξιολόγηση της χώρας μας– μέχρι την περασμένη Τετάρτη, είχαμε δανειστεί από τις αγορές 15,5 δισ. ευρώ. Το ίδιο δωδεκάμηνο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) είχε αγοράσει από τη δευτερογενή αγορά ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας σχεδόν 18 δισ.

Από τι κινδυνεύει η οικονομία; Οι δυσκολίες είναι πολλές. Το κόστος των μέτρων στήριξης που φέτος προϋπολογιζόταν σε 7,5 δισ. έχει ήδη ξεφύγει στα 13 δισ. (ίσως αποδειχθεί μεγαλύτερο από το κόστος που θα είχε το μοντέλο της Νέας Ζηλανδίας, το οποίο θα έσωζε ζωές…) και μεγαλώνει καθώς η στήριξη παρέχεται χωρίς αυστηρά κριτήρια σε ό,τι κινείται στην επικράτεια – και σε ζόμπι.

Ο αρχικός κυβερνητικός σχεδιασμός ήταν να αρχίσει η απόσυρση των μέτρων στήριξης σταδιακά από τον Απρίλιο, αλλά η εξέλιξη της πανδημίας δεν διευκολύνει κάτι τέτοιο· η έναρξη της απόσυρσης των μέτρων μετατίθεται αρκετές εβδομάδες, από Μάιο, με την προσδοκία και μιας μερικής αντιστάθμισης των αρνητικών συνεπειών της από τα έσοδα της τουριστικής κίνησης, που επίσης μετατίθεται.

Η πρώτη φετινή έξοδος στις αγορές πήγε καλά. Η χώρα άντλησε 3,5 από τα 29 δισ. που της πρόσφεραν οι διεθνείς αγορές, με ιστορικά χαμηλό επιτόκιο 0,8% για τη 10ετία.

Την ίδια ώρα η προσφορά εντόκων γραμματίων 6μηνης διάρκειας υπερκαλυπτόταν έξι φορές με την απόδοσή τους να πέφτει στο -0,28%. Δεν πρόκειται, ωστόσο, για επιτυχία που θα δικαιολογούσε αυταρέσκεια ή εφησυχασμό.

Ολα δείχνουν ότι το φως στην άκρη του τούνελ για την οικονομία θα φανεί το φθινόπωρο, περί τα τέλη του 2021. Αυτό είναι το καλό σενάριο: Η οικονομία να έχει αποκτήσει δυναμική μεγέθυνσης πριν μπει το 2022. Δεν είναι πολύ διαφορετική η κατάσταση στην άλλη Ευρώπη. Δεν είχε γίνει κατανοητό ότι για να σώσεις την οικονομία, πρώτα πρέπει να σώσεις τους ανθρώπους, οι αντιφατικές πολιτικές και, τώρα, οι νέες παραλλαγές ιού, ο βρετανικός και ο ιός της Ν. Αφρικής, ίσως καταστήσουν αναγκαία νέα και πιο αυστηρά lockdowns – αυτό συζητούσαν οι «27» την Πέμπτη, την ίδια ώρα κατά την οποία στη Φρανκφούρτη η κ. Λαγκάρντ και οι συνεργάτες της μιλούσαν για τη νέα ύφεση που ήρθε με τον νέο χρόνο. Κι είναι εδώ.

Για πολλούς Ελληνες το 2021 θα είναι πολύ δυσκολότερο από το 2020. Μπροστά μας είναι μια σκληρή περίοδος, κυρίως για τα μικρομάγαζα και τους εργαζομένους σε αυτά. Τάσεις που αργοσέρνονταν επί έτη και 10ετίες, θα επιταχυνθούν βίαια λόγω της πανδημίας, ο χάρτης της αγοράς θα ξαναγραφτεί σε βραχύ χρόνο, με επώδυνο τρόπο. Από 800.000 επιχειρήσεις, από τον Νοέμβριο μέχρι σήμερα δεν έχουν λειτουργήσει διόλου ή υπολειτούργησαν οι 600.000. Υποτίθεται ότι όλες είναι ζωντανές. Η αλήθεια είναι ότι πολλές τελούν σε ύπνωση κι αναπνέουν με τεχνητό πνεύμονα – την κρατική στήριξη. Οταν αποσυνδεθούν, θα αποδειχθεί ότι πάνω από 200.000 πέθαναν στη διάρκεια του ύπνου τους. Αν απασχολούσαν 1-2 εργαζομένους, υπολογίστε τους νέους ανέργους…

Ηταν σοκ: Ενα λεφούσι ντοπαρισμένο από τις αθλιότητες περί νοθείας και τις προτροπές του Τραμπ «να είμαστε άγριοι!», εισέβαλε στο Καπιτώλιο, να ακυρώσει τις εκλογές που κέρδισε ο Μπάιντεν με 7 εκατ. ψήφους διαφορά και 306 εκλέκτορες έναντι 232. Πέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν, οι εισβολείς απομακρύνθηκαν, ο Τραμπ εγκαταλείπεται από τον εσμό του που τρέχει να προλάβει να μην παρασυρθεί μαζί του στον βυθό της περιφρόνησης, σε δέκα ημέρες ο Τζο Μπάιντεν ορκίζεται 46ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Λοιπόν, όλα καλά; Δεν νομίζω.

Μάθατε τι συνέβη στην Αυστραλία; Την Παρασκευή ανιχνεύθηκαν 28 κρούσματα COVID-19 στην παραλιακή περιοχή του Σίδνεϊ. Ακαριαία επιβλήθηκαν σε όλη τη χώρα περιορισμοί στις μετακινήσεις, τα σχέδια χιλιάδων οικογενειών που είχαν προγραμματίσει χριστουγεννιάτικα ταξίδια ανατράπηκαν, οι 250.000 Αυστραλοί που κατοικούν στις παραλίες του Σίδνεϊ υποχρεώθηκαν να παραμείνουν οίκαδε, πισίνες, άλλοι αθλητικοί χώροι και όλες οι οργανωμένες παραλίες σε μήκος 29 χιλιομέτρων έκλεισαν, εστίαση-τουρισμός αντί για πελάτες δέχονται εκατοντάδες ακυρώσεις, τέλος, μια μεγάλη επιχείρηση ανίχνευσης κρουσμάτων τέθηκε σε κίνηση. Ετσι αντέδρασαν οι Αρχές της Αυστραλίας για είκοσι οκτώ (28) κρούσματα.