Δεν συμμερίζομαι την ανοιχτή η συγκαλυμμένη κριτική για την πραγματοποίηση της δεξίωσης για την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας και για την παρουσία εκεί των πολιτικών αρχηγών.

Κάθε μια από τις προβαλλόμενες ενστάσεις έχει μια επαφή με την δύσκολη πραγματικότητα που βιώνουμε, ακόμα όμως και αθροιζόμενες δεν συγκροτούν επαρκή δικαιολογητική βάση για κατάργηση της εκδήλωσης ή άρνηση συμμετοχής σε αυτήν. Ακόμα και για μια ματαίωση λόγω συγκυρίας (φωτιές) που όμως θα δημιουργούσε κακό προηγούμενο. Πρόκειται για επετειακή εκδήλωση μνήμης και όλοι ξέρουμε τι παθαίνουν λαοί με ασθενή μνήμη.

Είναι προφανές ότι οι επάλληλες κρίσεις αυτής της περιόδου (υγειονομική, ενεργειακή, πληθωριστική, κλιματική) πλήττουν με σφοδρότητα την κοινωνία και επιδεινώνουν τις προϋπάρχουσες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Είναι εκτός ελέγχου τα πάντα . Η πανδημία, το κόστος ζωής, η αυθαιρεσία, η παραπληροφόρηση, η αδικία. Το κοινωνικό κλίμα είναι πολύ επιβαρυμένο, η δυσαρέσκεια και η αποστροφή προς την κυβέρνηση δεν κρύβονται και καμιά από τις κινήσεις επικοινωνιακής αντεπίθεσης του «συστήματος Μητσοτάκη» δεν αποδίδει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προσπάθεια του Πρωθυπουργού στη Βουλή να κάνει επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας και προοδευτισμού με αφορμή το συζητούμενο νομοσχέδιο για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, η οποία ακυρώθηκε πάραυτα από τη σκληρή πραγματικότητα των νέων καταστροφικών πυρκαγιών στην Αττική.