Η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί, λέει ο λαός μας, και αυτό επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά από τα αποτελέσματα της συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που έληξε χθες χωρίς τις απαντήσεις που μια σειρά χώρες, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης, θα περίμεναν. Εδώ και μέρες, παρότι δεν είχε αποτολμηθεί -λόγω βέτο Όρμπαν- να τεθεί επισήμως στην ατζέντα, είχε φανεί ότι κυρίαρχο διακύβευμα θα ήταν το εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο και η αναζήτηση λύσης που θα έπειθε τον Ούγγρο πρωθυπουργό να άρει το βέτο του.

Στην εποχή των εθνικών κρατών, πολύ λίγα ζεύγη γειτονικών χωρών δεν έχουν εμπλακεί σε πόλεμο μεταξύ τους. Οταν χαράσσονται οι γραμμές των συνόρων, χαράσσονται συγχρόνως, πάνω στο παλίμψηστο της Ιστορίας, και οι προϋποθέσεις για μελλοντικά παράπονα και αξιώσεις, απόρροια των αναπόφευκτων αισθημάτων «αδικίας». Αρκετά εθνικά-κρατικά ζευγάρια πάντως κατορθώνουν να ειρηνέψουν οριστικά, υπακούοντας στους καταναγκασμούς της γεωγραφίας και στους όρους των συμφωνιών που συνυπογράφουν κάποια στιγμή.

Βρισκόμαστε μπροστά στο πολύ πιθανό ενδεχόμενο μετεξέλιξης του πληθωριστικού φαινομένου σε στασιμοπληθωρισμό και ύφεση, αναφέρει στην ΑΥΓΗ της Κυριακής ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης. Όπως σημειώνει, ο πληθωρισμός που έχουμε είναι πληθωρισμός της προσφοράς και όχι της ζήτησης και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με νομισματικές «συνταγές». 

Επειτα από ένα (αναγεννητικό) ελληνικό καλοκαίρι με καλή τουριστική κίνηση, θα μπούμε σε ένα πολύ δύσκολο φθινόπωρο. Στην καθημερινότητά μας, ένας κίνδυνος θα είναι η αναζωπύρωση της πανδημίας – όσο θα ψυχραίνει ο καιρός και θα μαζευόμαστε σε κλειστούς χώρους, κάτι που σήμερα παρατηρείται στο νότιο ημισφαίριο.

Κατά καιρούς έχει τύχει να διαβάσω επικριτικά σχόλια για το πώς οι φίλα διακείμενοι απέναντι στη Νέα Δημοκρατία δημοσιογράφοι αντιμετωπίζουν την κυβέρνηση. Δυστυχώς δεν υπάρχει χώρος να δώσω λεπτομέρειες ή συγκεκριμένα παραδείγματα. Γενικεύοντας όμως, ομολογώ ότι βρήκα τα σχόλιά τους εύστοχα, τεκμηριωμένα και ακαταμάχητα.

1. Από την πτώση του τείχους στην εισβολή στην Ουκρανία. Το τέλος του «εισιτηρίου της ειρήνης»

Η «πτώση του τείχους» συμβολίζει το τέλος του μεταπολεμικού κόσμου, της διαίρεσης της Ευρώπης σε δύο πόλους, των δύο πολιτικών στρατοπέδων, του καπιταλισμού και του κομμουνισμού και της ανταγωνιστικής τους σχέσης στο υπόλοιπο κόσμο.

Παγκόσμιο φαινόµενο η κλιματική κρίση, άρα δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά για τις πυρκαγιές, μη μιζεριάζετε. Παγκόσμιο φαινόμενο η πανδημία, άρα όσοι είναι να πεθάνουν, θα πεθάνουν· κι αν είναι και τριάντα χιλιάδες, ας το δούμε στωικά το θέμα, αφού εδώ γεννήθηκε και ο στωικισμός. Παγκόσμιο φαινόμενο ο πληθωρισμός και η ακρίβεια, απόρροια και της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία, άρα ας μη μας παίρνει το παράπονο που το μηνιάτικο εξατμίζεται ταχύτερα από τη βενζίνη…

Ο Απόστολος Κακλαμάνης πάντα τόσος ήταν. Αστέρας του πελατειακού συστήματος και πάντα δευτερεύον πρόβλημα του πολιτικού. Η χυδαιότητα που εκστόμισε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝ.ΑΛΛ. τον χαρακτηρίζει .Δεν χαρακτηρίζει προφανώς όλες και όλους που ακολουθούν το κόμμα αυτό, ούτε θα παρασυρθούμε σε ανάλογες δύσοσμες αναζητήσεις.

Ο πρωθυπουργός επιμένει ότι θα εξαντλήσει την τετραετία, επιμένουν όμως και τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης (προφανώς αξιοποιώντας πληροφορίες από παράγοντες της κυβέρνησης) ότι οι εκλογές θα γίνουν σύντομα. Δίνουν μάλιστα και ημερομηνίες: τέλη Σεπτέμβρη ή αρχές Οκτώβρη. Ποια κυβέρνηση όμως θα έχουμε (αν έχουμε) την επόμενη μέρα; Τα σενάρια αρκετά. Μερικά λογικά, μερικά απίθανα, κάποια αποτυπώνουν τις επιθυμίες αυτών που τα γράφουν. Εχουμε και λέμε:

Τα επιτυχημένα κόμματα δεν είναι απλώς δεξαμενές οργής ή θερμοκήπια ψευδαισθήσεων. Η επιτυχία τους δεν κρίνεται επειδή κάποτε εξαργύρωσαν ένα εύφλεκτο συναίσθημα σε μια κάλπη. Η επιτυχία τους κρίνεται από το αν θα φτάσουν στα επόμενα στάδια εξέλιξης, που υπερβαίνουν τον εκλογικό χρόνο. Από το αν θα καταφέρουν να δημιουργήσουν μια νέα πολιτική ταυτότητα.

Ναι, να χαρώ πολύ που η Ν.Δ. έχασε την πρωτιά στους φοιτητές. Μπορώ όμως να χαρώ που πήρε την πρωτιά ένα κόμμα που έχει ως ιδεολογία του τον σταλινισμό; «Επί Στάλιν υπήρχε σοσιαλισμός, μετά όχι», έτσι μου έλεγε ένας κνίτης πριν από περίπου τρία ή τέσσερα χρόνια έξω από το Πολυτεχνείο. Δεν πρόλαβα να του πω ότι η λογική αυτή είναι απολύτως αντιμαρξιστική, απολύτως αντιδιαλεκτική –έπιασε βροχή.

1. Πώς αποτιμά ο ΣΥΡΙΖΑ το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ;

Τα ταξίδια αυτά κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι από τις πρόσκαιρες εντυπώσεις. Ειδικά σε μια περίοδο επικίνδυνων γεωπολιτικών ανακατατάξεων και αναβάθμισης τόσο της Τουρκίας όσο και των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Δυστυχώς, ο κ. Μητσοτάκης επέστρεψε από τις ΗΠΑ έχοντας εισπράξει πολλά χειροκροτήματα, αλλά καμία συγκεκριμένη δέσμευση για τα συμφέροντα της εξωτερικής μας πολιτικής. Δεν διεκδίκησε και δεν απέσπασε καμία δέσμευση απέναντι στην πώληση μαχητικών αεροσκαφών στην Τουρκία.