Η κυρία Πέγκυ είναι εβδομήντα δύο χρονών. Συνταξιούχος δασκάλα, καλοστεκούμενη ακόμα, κρεπάρει τα μαλλάκια της και βάφει ανταύγειες για να μην «κουράζει την τρίχα».

Η δήλωση του ιστορικού του Πανεπιστημίου Αθηνών και διανοουμένου Αντώνη Λιάκου περί του εμπρησμού στη Μόρια «ερέθισε» πολιτικά, προκάλεσε υπουργικές «απαντήσεις» και έναν αφάνταστο κυκεώνα υβριστικών και άλλων σχολίων στα κοινωνικά δίκτυα (άλλων υπέρ, άλλων κατά), που έμοιαζαν τις προηγούμενες ημέρες κυριολεκτικά ατελείωτα. Αριστερών πεποιθήσεων ο ίδιος, υπεύθυνος του εθνικού διαλόγου για την παιδεία επί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με θητεία στο παρελθόν σε νευραλγικές θέσεις κεντρώων κυβερνήσεων.

«Δε θα ʼταν τότε πιο απλό, η κυβέρνηση να διαλύσει το λαό και να εκλέξει έναν άλλον;». Μπέρτολτ Μπρέχτ

Δεν θα ήταν καλύτερο για την κυβέρνηση να διαλύσει την ιδιωτική οικονομία και να σχεδιάζει για μια άλλη ιδιωτική οικονομία που υπάρχει μόνο στο μυαλό όσων κατοικοεδρεύουν στους διαδρόμους του Μαξίμου;

Η επικίνδυνη ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και οι παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή απέδειξαν για ακόμα μια φορά ότι η διαιώνιση του status quo στην Κύπρο όχι μόνο δεν είναι βιώσιμη, αλλά είναι και πολύ επικίνδυνη. Είναι ολοφάνερο ότι το Κυπριακό επιδρά αρνητικά και με καθοριστικό τρόπο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ότι η επίλυσή του είναι προϋπόθεση-κλειδί για μια μόνιμη αποκλιμάκωση και ομαλοποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά και για τη σταθερότητα και ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Οι Τράπεζες, από την αρχή της πανδημίας, διοχέτευσαν χρήματα ΜΟΝΟ σε περίπου 20.000(!) επιχειρήσεις, είτε αυτοτελώς είτε με συμμετοχή τους στα προγράμματα της κυβέρνησης!

Ο Φωκίων Καραβίας, διευθύνων Σύμβουλος της EUROBANK και ηγετική φυσιογνωμία στη χάραξη της συνολικότερης πολιτικής στον τραπεζικό τομέα, τα ανέφερε στην παρέμβασή του την περασμένη Τρίτη στο διαδικτυακό Συνέδριο του ekyklos.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε χθές την πρότασή της για ένα νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, με την οποία προσπαθεί να μετουσιώσει σε κοινή ευρωπαϊκή πολιτική τα μαθήματα και τις δυσλειτουργίες της προσφυγικής "κρίσης" του 2015.

Η ερώτηση στον προεδρο του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχίας στη Θεσσαλονίκη ηταν συγκεκριμένη: «Πώς αυτοτοποθετείστε στον πολιτικό χάρτη σήμερα πώς αντιλαμβάνεστε τις προοδευτικές δυνάμεις και, σε αυτές περιλαμβάνετε και το ΚΙΝΑΛ;».

Καθώς τελειώνει το γ’ 3μηνο του annus horribilis 2020 – δηλαδή το τρίμηνο που περιλαμβάνει την καρδιά της τουριστικής περιόδου: Ιούλιος-Αύγουστος-Στεπτέμβριος, η οποία τελικώς δεν κατάφερε να κρατηθεί καθώς και ο Γιάννης Ρέτσος του ΣΕΤΕ δέχεται ότι ίσχυσε το δυσμενές σενάριο και μείναμε γύρω στα 3 δις σε εισπράξεις αντί προσδοκιών 18 δις «προ Covid» – και μάλιστα φεύγει το 3μηνο με νέα φάση συζήτησης για επαναφορά lock-down στην Αττική όπου συγκεντρώνεται άνω του 45% της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας, αρχίζουν έστω και με σεμνοπρεπή καθυστέρηση να προετοιμάζουν το έδαφος για μια εικόνα σαφώς χειρότερη από τις «κρατούσες» προβλέψεις.

Αγύριστο κεφάλι η Κλειώ, με σαφή κλίση προς την ειρωνεία, και μάλιστα την τραγική, ενδιαφέρεται για τα έργα των ανθρώπων, αδιαφορεί όμως για τις επιθυμίες τους, άδηλες και φανερές, για τους σχεδιασμούς, τις ίντριγκες, τα μικροσυμφέροντα, την πονηριά τους. Αυστηρή, δεν κολακεύεται από κανέναν και δεν καλοπιάνεται με τίποτα. Ο,τι είναι να πει ή να γράψει, θα το πει – την ακούσουν δεν την ακούσουν όσοι ορκίζονται ότι συνεκτιμούν την άποψή της πριν αποφασίσουν.

Ως προκαταβολικά κατώτερη των περιστάσεων μπορεί να αντιμετωπιστεί η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ λίγο πριν από την έναρξή της.

Η πανδημία καλώς εχόντων των πραγμάτων θα έπρεπε να είχε αναζωογονήσει τον διεθνή οργανισμό ή, στη χειρότερη περίπτωση, να ενισχύσει το κύρος άτυπων φόρουμ όπως η Ομάδα των G-7 και των G-20.

Η είδηση του θανάτου της Ροσάνα Ροσάντα (πέθανε προχθές στη Ρώμη στα 96 της χρόνια) προκαλεί θλίψη και συγκίνηση στον κόσμο της Αριστεράς και όχι μόνον. Κι αυτό γιατί η Ιταλίδα κομμουνίστρια υπήρξε αναμφίβολα μια ιστορική προσωπικότητα, μία από τις σημαντικότερες μορφές της ευρωπαϊκής Αριστεράς στον εικοστό αιώνα. Γεννημένη το 1924, η Ροσάντα προσέγγισε την πολιτική μέσα από τον παράνομο αντιφασιστικό αγώνα. Μετείχε νεότατη στην Αντίσταση και στην αντάρτικη πάλη.

«Οι συνάδελφοί μου δεν υπήρξαν ποτέ κορίτσια 13 ετών και επομένως δυσκολεύονται να καταλάβουν!». Σε μια περίοδο που ήταν η μόνη γυναίκα δικαστής στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ουάσιγκτον, η Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ θέλησε με αυτές τις λέξεις να «προκαταλάβει» την κρίση των οκτώ ανδρών συναδέλφων της, που έμελλε να καταγραφεί σε μιαν ιστορική απόφαση του Δικαστηρίου. Και τα κατάφερε: με την απόφαση Safford κατά Redding (2009), το Δικαστήριο έκρινε ότι το ξεγύμνωμα μιας 13χρονης κοπέλας στο σχολείο, με ξεκούμπωμα του σουτιέν και κατέβασμα της κιλότας της, για να διαπιστωθεί εάν είχε πάνω της ναρκωτικά, πήγαινε πολύ μακριά. Και τούτο ακόμη και αν τη σωματική έρευνα έκανε γυναίκα υπάλληλος, με διακριτικότητα, πίσω από παραβάν.