Οι εσπευσμένες ανακοινώσεις του κ. Μητσοτάκη, για τη διάθεση μικρού τμήματος του υπερπλεονάσματος των δημόσιων εσόδων για τη δήθεν ανακούφιση των ευάλωτων, ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικές για την πολιτική που εφαρμόζει και θα συνεχίσει να εφαρμόζει.

Ο κ. Μητσοτάκης παραδέχτηκε ότι ξεπεράστηκε κάθε προηγούμενο στη φοροεπιδρομή που υλοποιεί, η οποία δημιούργησε ένα θηριώδες πλεόνασμα 11,5 δισεκατομμυρίων.

Πρόκειται για χρήματα, τα οποία προήλθαν από την υπερφορολόγηση της κοινωνίας, των νοικοκυριών, των ανθρώπων της εργασίας, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων.

Ο πληθυσμός της χώρας αναμένεται να μειωθεί έως το 2050 κατά 1,36 εκατομμύρια άτομα (στο απαισιόδοξο σενάριο) καθώς το ποσοστό αναπλήρωσης των γενεών είναι στο 1,3 αντί του 2,1 που απαιτείται για να διατηρηθεί σταθερός ο πληθυσμός

Στο άρθρο της 6ης Απριλίου, με τον τίτλο «»Παροχές» ή παραίτηση», παρακινούμενοι από τη δημόσια συζήτηση για την ενεργοποίηση ή μη της ρήτρας διαφυγής για τις αμυντικές δαπάνες, είχαμε προκρίνει την ορθολογική χρήση της ως συστατικό στοιχείο μιας συνολικής φορολογικής μεταρρύθμισης.

...Εάν τα βασικά κόμματα της Κεντροαριστεράς δεν εκσυγχρονιστούν και δεν πιάσουν τον παλμό της κοινωνίας, ο Μητσοτάκης θα παίζει χωρίς αντίπαλο. Ας αφήσουν λοιπόν τις παλιές αναχρονιστικές πολιτικές που απλώς εκφωνούνται από νέους με κοστούμι και γραβάτα. Δεν κάνουν τα ράσα τον παπά. Ας εκσυγχρονίσουν την πολιτική τους συμβαδίζοντας με τους καιρούς. Με ριζική αλλαγή των πολιτικών τους. Τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης πρέπει να αλλάξουν ριζικά. Διαφορετικά θα μείνουν στο περιθώριο μιας κοινωνίας όπου έχει εισβάλει η τεχνική νοημοσύνη.

Η πολιτική ζωή σήμερα έχει δύο χαρακτηριστικά που ίσως την διακρίνουν από κάθε άλλη φάση της μεταπολίτευσης.

Ένα, ο μεγάλος κυνισμός: Η χώρα διευθύνεται με πυξίδα τις δημοσκοπήσεις, καθώς η κυβερνητική ηγεσία επιδιώκει η ΝΔ να προσεγγίσει το 30% δημοσκοπικά, για να υποστηρίξει ότι η αυτοδυναμία δεν είναι ανέφικτη, άρα δικαιούται να ηγηθεί του κόμματος και στις επόμενες εκλογές.

Δεύτερο, ο απόλυτος παραλογισμός: Όσο καταρρέει η εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα, τόσο αυτό τείνει να αναζητά τις αιτίες της κατάρρευσης σε εξωγενείς παράγοντες

Τον Πάπα Φραγκίσκο δεν τον θρηνούν µόνο οι καθολικοί χριστιανοί σε όλο τον κόσµο, αλλά και πολλοί αριστεροί και προοδευτικοί άνθρωποι, που καµία σχέση δεν έχουν µε δόγµατα και θρησκείες, σε αυτό το ζήτηµα ίσως να βρίσκονται στην «αντίπερα όχθη». O Πάπας Φραγκίσκος σφράγισε µια ολόκληρη περίοδο και αφήνει µια σηµαντική παρακαταθήκη και για τη Ρωµαιοκαθολική Εκκλησία και για τη διεθνή πολιτική. Προερχόµενος από τη Λατινική Αµερική, µίλησε για την καθολική αγάπη ιδιαίτερα προς τους φτωχότερους, τους περιθωριοποιηµένους, τους µετανάστες, τους πρόσφυγες.

...Δεν χρειάζονται γενικά μειώσεις φόρων –και τί θα γίνει, άλλωστε, με το κοινωνικό κράτος, τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και τόσες άλλες ανάγκες; Ριζικές αλλαγές χρειάζονται, για να πάψει το καθ’ ημάς φορολογικό σύστημα να είναι το πιο ευνοϊκό για τον πλούτο σε όλον τον ΟΟΣΑ, σε βάρος της μισθωτής εργασίας, της ανάπτυξης και της δημοκρατίας.

…Ας σκεφτούμε και την προοπτική για την πρόοδο της χώρας, αν μετά τα αδιέξοδα των πρώτων εκλογών ο Κυρ. Μητσοτάκης προκηρύξει και δεύτερες και απειλεί και…τρίτες, έως ότου κατακτήσει την αυτοδυναμία.

Οι προοδευτικές δυνάμεις θα συνεχίσουν τους σημερινούς δισταγμούς, τις αρνήσεις συμπόρευσης και …τις περίεργες αριθμητικές πράξεις;

Θα μένουν αδιάφορες;

Διάχυτη είναι η πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά. Τα ποσοστά των αρνητικών κρίσεων για το κυβερνητικό έργο είναι ασυνήθιστα υψηλά, επί ασυνήθιστα μακρύ χρονικό διάστημα. Οι δημοσκοπήσεις σταθερά δείχνουν ότι μόνο 13 στους 100 κρίνουν θετικά την κυβερνητική πολιτική στην οικονομία, μόνο 17 στους 100 το κυβερνητικό έργο στην προστασία των θεσμών, τη διαφάνεια, τη διαφθορά. Ανάλογη είναι η κατάσταση σε όλους σχεδόν τους τομείς. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι τέτοια αρνητικά ποσοστά συναντώνται μόνο σε περιπτώσεις κυβερνήσεων που βρίσκονται σε αποδρομή.

Τα τύμπανα του δασμολογικού πολέμου δεν φαίνεται να σιγούν σύντομα, οι συγκρούσεις θα έχουν διάρκεια, ήδη προκαλούν ανατροπές. Άλλες φαίνονται, όπως η κατάρρευση της εμπιστοσύνης στις αμερικανικές αγορές και η φυγή κεφαλαίων από τα χρηματιστήρια, τα ομόλογα και το νόμισμα των ΗΠΑ, καθώς ο Τραμπ κατάφερε κάτι μέχρι πρότινος απίστευτο: Να πουλά όλος ο κόσμος Αμερική και να φεύγει τρέχοντας από το μέχρι πρότινος «ασφαλές καταφύγιο». Άλλες διαφαίνονται, όπως μείωση των ρυθμών μεγέθυνσης ή μια ύφεση στις ΗΠΑ -που δεν θα αφήσει καμία χώρα ανεπηρέαστη

Να επιλέξει ο κόσμος της παράταξης την ηγεσία του κόμματος για την απαλλαγή από την ΝΔ και τις πολιτικές της - Το αίμα νερό δεν γίνεται με τη Νέα Αριστερά - Η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας έχει μετατραπεί σε σύγχρονο Δον Κιχώτη που για λογαριασμό του κ. Μητσοτάκη περιπολεί σε υπαρκτά και ανύπαρκτα λαγούμια και υπονόμους κυνηγώντας τους δικούς της ανεμόμυλους.

«Η συνεργασία στο Δήμο, όντως είναι το πιο πετυχημένο παράδειγμα νίκης και διοίκησης από τον προοδευτικό χώρο τα τελευταία χρόνια», δηλώνει στο Dnews ο Κώστας Ζαχαριάδης, που τάσσεται υπέρ ενιαίου ψηφοδελτίου των προοδευτικών δυνάμεων στις προσεχείς εκλογές.

Η ΝΔ φθίνει πολιτικά και εκλογικά. Και η ισχυρή πρωθυπουργική εικόνα του κ. Μητσοτάκη, αποσυντίθεται.

Το θεμελιακό υπόβαθρο, αυτής της καθίζησης, είναι η αναξιοπιστία και η απονομιμοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής.

Παράλληλα όμως δημιουργείται, μια ευρύτερη και διάχυτη κοινωνική και πολιτική δυσπιστία, που φέρνει στην επιφάνεια σταδιακά, μια «νέα πολιτική σκηνή», με ασύμμετρες εκλογικές συμπεριφορές και επιλογές των πολιτών.

...Η εποχή της αδυναμίας των μεγάλων mainstream κομμάτων αφήνει ανοικτή ολόκληρη λεωφόρο για τις αντιπολιτεύσεις κάθε είδους, τις συστημικές και αντισυστημικές, τις λαϊκιστικές και τις μη λαϊκιστικές, αλλά και για κοινωνικά κινήματα και για κάθε είδους κινητοποιήσεις. Η σημερινή Ευρωπαϊκή Eνωση δεν είναι απλώς εμπόδιο στην ανανέωση των μεγάλων κυβερνητικών κομμάτων, είναι εμπόδιο και στην ανανέωση των δικών της δυσκίνητων δομών.