Η πανδημία της νέας γρίπης συνιστά μια πρόκληση ευθύνης για την επιστημονική κοινότητα, την κοινωνία, τους οικονομικούς εταίρους και το πολιτικό σύστημα.

Αν και οι πιο απαισιόδοξες προβλέψεις φαίνονται προς το παρόν να διαψεύδονται, δεν μπορεί να προβλεφθεί ακόμα η έκταση που θα λάβει και οι επιπτώσεις που θα έχει η πανδημία του νέου ιού της γρίπης διεθνώς και στη χώρα μας.

Αν το νόμιμο είναι και ηθικό, τότε το θεωρητικώς νόμιμο παραμένει ηθικό; Αυτό το ερώτημα γεννάται από την τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Υγείας κ. Αβραμόπουλος και ψηφίστηκε στη Βουλή. Σύμφωνα με αυτήν, «οι προμήθειες των νοσοκομείων του ΕΣΥ, που έγιναν μέχρι και την κατάθεση της παρούσας στη Βουλή (24-4-2009), θεωρούνται ότι πραγματοποιήθηκαν νόμιμα».

Αρκετά αυξημένη είναι η πιθανότητα να εισέλθουμε σε πανδημία της γρίπης Α (Η1Ν1), καθώς τα χαρακτηριστικά της νόσου και η ταχύτητα της εξάπλωσής της την ξεχωρίζουν ουσιαστικά τόσο από την άτυπη πνευμονία - SARS όσο και από τη γρίπη των πτηνών. Αυτό δηλώνει στην "Αυγή της Κυριακής" ο καθηγητής Επιδημιολογίας της Εθνικής Σχολής Δημοσίας Υγείας (ΕΣΔΥ) Τάκης Παναγιωτόπουλος, σύμβουλος του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), και προειδοποιεί ότι η πολιτεία και η κοινωνία μας δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη το πραγματικό μέγεθος του κινδύνου.

«Καλύτερα πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και ασθενής» είναι το σύνθημα της Παγκόσμιας Τράπεζας. Στον ίδιο δρόμο και η ελληνική κυβέρνηση...

Η υγεία πάνω απ’ όλα, λένε έντρομοι, πλέον, οι πολίτες του κόσμου.

Για μια κομμουνιστική χώρα που επεδίωκε να δώσει καπιταλιστικά διαπιστευτήρια οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις αποτέλεσαν εγκληματική κίνηση. Στην κυριολεξία. Στη Ρωσία, όταν η πώληση των κρατικών εταιρειών της είχε φτάσει στο απόγειο, ο δείκτης θανάτων ενηλίκων εργαζομένων αυξήθηκε κατά 18% και το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε κατά περίπου πέντε χρόνια.

Αν δεν ζείτε στα Ιμαλάια, θα γνωρίζετε πιθανότατα πως ένας μεγάλος αριθμός Αμερικανών -46 εκατομμύρια πέρσι- δεν έχουν υγειονομική περίθαλψη. Οι Αμερικανοί το θεωρούν αυτό, σε συντριπτικά ποσοστά, μέγα ηθικό στίγμα για την κοινωνία μας.

Με την ιδρυτική συνθήκη της ΕΟΚ (Συνθήκη της Ρώμης) και στη συνέχεια με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), τη Συνθήκη του Αμστερνταμ (1999) και τη Συνθήκη της Νίκαιας (2000), σηματοδοτείται μια ολοένα και πιο ουσιαστική προσπάθεια εναρμόνισης των νομοθεσιών και των αγορών των κρατών-μελών στα ζητήματα της υγείας, αλλά και σταδιακής σύγκλισης των επιμέρους εθνικών συστημάτων υγείας.

Με επικοινωνιακούς χειρισμούς, υποβάθμιση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας και επαναλαμβανόμενες δηλώσεις για τον εξωραϊσμό της πραγματικότητας αντιμετωπίζουν η κυβέρνηση και ο υπουργός Υγείας τα εντεινόμενα προβλήματα στον χώρο της Υγείας. Αυτό δηλώνει στην "Κ.Α." ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θαν. Λεβέντης, επιφανής νευροχειρουργός του ΕΣΥ, και καλεί τον Δημ. Αβραμόπουλο να σκύψει επιτέλους με ευθύνη και προσοχή στα θέματα της Υγείας και να εγκαταλείψει την πολιτική των ωραιοποιήσεων και της αυταρέσκειας.

Πριν από τις γιορτές ψηφίστηκε στη Βουλή ένας σημαντικός νόμος για τη δημιουργία Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας του Δημοσίου, που θα διαχειρίζεται τη νεοσύστατη «Πολυκλινική» των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και μελλοντικές μονάδες σε κρίσιμους τομείς, όπως της πρόληψης, της ιατρικής της εργασίας, της ιατρικής εκπαίδευσης κ.ά.