Σημαδιακή η μέρα που ξημερώνει αύριο. Φυσικά εκλογές στην Ισπανία έχουν γίνει κάμποσες φορές από τότε που πέθανε ο Φράνκο και κατέρρευσε το καθεστώς του. Μέχρι πρόσφατα όμως η κάλπη κατέγραφε λεπτές αποχρώσεις και μικρές μετακινήσεις προς τα δεξιά ή τα αριστερά, οι οποίες δεν προκαλούσαν ούτε ενθουσιασμό ούτε ανησυχία και άγχος. Σήμερα όμως τα μάτια του κόσμου είναι στραμμένα στην Ισπανία επειδή η Ακροδεξιά δεν είναι μια δράκα από νοσταλγούς του Χίτλερ, του Μουσολίνι ή του Φράνκο και γενικώς διαταραγμένους που φυτοζωούν στις παρυφές της πολιτικής ζωής.

Το πολιτικό σύστημα της χώρας βρίσκεται σε μια νέα φάση μετά τις πρόσφατες εκλογές. Από τη μία, έχουμε μια πλειοψηφία της Δεξιάς και την άνοδο της Ακροδεξιάς, με ό,τι αυτό σημαίνει για τα κοινωνικά δικαιώματα και την ποιότητα της Δημοκρατίας. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. ήδη δείχνει τα πρώτα σημάδια, σκοπεύει να κινηθεί ανεξέλεγκτη, με αλαζονεία και αντιμετωπίζοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών ως «λευκή επιταγή».

Το εξαιρετικά δυσμενές εκλογικό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θέτει τον πολιτικό μας χώρο μπροστά σε νέες δυσκολίες και προκλήσεις, αλλά συνάμα μας βάζει νέα καθήκοντα.

Η επικείμενη εκλογή νέας ηγεσίας αλλά και η διεξαγωγή του έκτακτου συνεδρίου μας το ερχόμενο φθινόπωρο θα αποτελέσουν σταθμούς για να επανακαθορίσουμε εκείνα τα στοιχεία της στρατηγικής και του πολιτικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. που θα τον καταστήσουν ξανά εκφραστή των αναγκών και των προσδοκιών της μεγάλης κοινωνικής πλειονότητας.

Ο πρωθυπουργός αναγνώρισε προχθές ότι υπάρχει θέμα «πληθωρισμού απληστίας» – πληθωρισμού κερδών. Πρόκειται γι’ αυτό που συμβαίνει με τα εισιτήρια της ακτοπλοΐας (ή με αεροπορικά εισιτήρια…), με τα τρόφιμα, κάτι σαν αυτό που συμβαίνει σε αρκετά είδη λαϊκής κατανάλωσης (που μένουν αμετάβλητες οι τιμές, ενώ μικραίνουν οι συσκευασίες). Επειδή η ζήτηση ξεπερνάει την προσφορά λόγω διαταραχών, οι εταιρείες βρίσκουν ευκαιρία να αυξήσουν τα κέρδη τους, αυξάνοντας τις τιμές δυσανάλογα συγκριτικά με τα κόστη. Στην αναμπουμπούλα, κάποιοι χαίρονται.

H ήττα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στις πρόσφατες εκλογές δεν ήταν κεραυνός σε ένα αίθριο διεθνές περιβάλλον.

Ζούμε εν μέσω πολλαπλών κρίσεων οικουμενικής εμβέλειας: κλιματική κρίση, οικολογικές καταστροφές, ραγδαία διόγκωση των προσφυγικών-μεταναστευτικών ρευμάτων, επιδείνωση της γεωπολιτικής συνθήκης με τη ρωσική εισβολή και τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την ακραία αύξηση των ανισοτήτων και την πειθαρχική εξουσία που ασκούν οι αγορές χρήματος στις εθνικές κυβερνήσεις συγκροτούν ένα εκρηκτικό μείγμα αντιθέσεων που έχει προκαλέσει ο νεοφιλελευθερισμός.

Αυτές οι αντιθέσεις στην παρούσα φάση ενισχύουν το δεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος.

Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους στέφθηκε από επιτυχίες σε πολλές εκφάνσεις. Πρώτα, η μεγάλη επιτυχία της άρσης των επιφυλάξεων της Τουρκίας σχετικά με την ένταξη της Σουηδίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, η οποία επιτεύχθηκε μάλιστα τις παραμονές της συνόδου, με τις άοκνες προσπάθειες του γενικού γραμματέα του Οργανισμού. Δεύτερον, σε σχέση με τα Ελληνοτουρκικά επιτεύχθηκε η πολυαναμενόμενη προσέγγιση των δύο χωρών, μετά τη συνάντηση των Κυριάκου Μητσοτάκη και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Σε μια εποχή που σε παγκόσμιο επίπεδο καταγράφεται υπέρβαση των παγκόσμιων ορίων εξαιτίας του παραγωγικού και καταναλωτικού προτύπου που εξαντλεί τους πόρους και παράγει απόβλητα που δεν μπορεί να απορροφήσει το περιβάλλον, άνοιξε στην Ελλάδα η συζήτηση για τη Φέρουσα Ικανότητα, ειδικά των νησιών. Οχι τυχαία, αφού εδώ και κάποια χρόνια καταγράφονται σοβαρές αντιρρήσεις για την αλόγιστη οικιστική επέκταση, την υποβάθμιση της βιοποικιλότητας

και του τοπίου, την εξάντληση των υδάτινων πόρων, τα απορρίμματα.

Στη δεκαετία του 1960, αυτήν που στον δυτικό κόσμο οδήγησε στον Μάη του 1968, στην Άνοιξη της Πράγας, στο κίνημα κατά του πολέμου του Βιετνάμ, καθώς και σε νέου τύπου κοινωνικά κινήματα, που διεκδίκησαν όχι μόνον «το ψωμί, αλλά και τα τριαντάφυλλα», εγγράφεται και η εμφάνιση ριζοσπαστικών φεμινισμών, φεμινιστικής θεωρίας και γυναικείων κινημάτων, που δεν αρκούνται, αφενός, στις ισχύουσες καταξιωμένες ερμηνείες του κόσμου, όπως, για παράδειγμα, ο μαρξισμός, και, αφετέρου, στα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα που είχαν κερδηθεί για τις γυναίκες από προηγούμενα κινήματα.

Ο Γιάννης Δραγασάκης, ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και πρώην αντιπρόεδρος και υπουργός της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ μιλά στην ΑΥΓΗ της Κυριακής για την επόμενη ημέρα του κόμματος, για την εμβληματική παρουσία και προσωπικότητα του Αλέξη Τσίπρα, ενώ θέτει σε πρώτο πλάνο τις αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να προχωρήσουν στη λειτουργία, στη φυσιογνωμία και στην παρέμβαση του κόμματος στην κοινωνία.

Σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο ευρέως συζητείται ότι η ακρίβεια είναι «πληθωρισμός κερδών», ότι δηλαδή, πλέον, προκαλείται κατά κύριο λόγο από την άνοδο των κερδών.

Το βεβαιώνουν εγνωσμένου κύρους οικονομολόγοι πολυεθνικών τραπεζών, της UBS και άλλων, ο επικεφαλής οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Φίλιπ Λέιν, η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ. Ακόμη και το ΔΝΤ καταλήγει στη διαπίστωση ότι από τις αρχές του 2022 ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη οφείλεται κατά 45% στην αύξηση των κερδών, κατά 40% στις τιμές των εισαγωγών και μόνο κατά 25% στην αύξηση των μισθών.

Καθώς ο εκλογικός κύκλος τελείωσε και στις δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία προσπαθούν να επανεκκινήσουν τις διμερείς σχέσεις τους. Οι πειρασμοί για ακραία και εθνικιστική ρητορική, που είναι μεγάλοι κατά τις προεκλογικές περιόδους, τώρα πλέον μειώνονται.

Από την άλλη, το γεγονός ότι και οι δύο κυβερνήσεις έχουν νωπή λαϊκή εντολή, τους επιτρέπει να κάνουν κινήσεις πιο τολμηρές, πέραν του συνηθισμένου. Αν λάβουμε υπόψη ότι και η Κυπριακή Δημοκρατία έχει πρόσφατα εκλεγμένο Πρόεδρο, από τις εκλογές του Φεβρουαρίου, βλέπουμε με σαφήνεια το εύρος των δυνατοτήτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία βρίσκεται σε μια νέα εποχή. Ένας ιστορικός κύκλος έκλεισε με ένα διπλό σοκ, την βαριά ήττα στις εκλογές και την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να μην θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος. Η νέα περίοδος είναι γεμάτη από μεγάλες προκλήσεις και έχουμε ιστορική ευθύνη να ανταποκριθούμε σε αυτές συλλογικά και συντεταγμένα.