"Ας κάνουν στην άκρη", συμβουλεύει ο Αλέξης Παπαχελάς (ΑΠ) τους πολιτικούς από τις στήλες της Καθημερινής (25/9). Ας περιοριστούν, μας λέει στο ρόλο των συμβούλων των τεχνοκρατών. Γιατί στις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα, αυτοί οι τελευταίοι πρέπει να μας κυβερνήσουν. Πού θα τους βρούμε; Μα η Ελλάδα διαθέτει πληθώρα ικανών ανθρώπων. Κι ας εξαφανίσθηκαν προ πολλού, προσθέτει, οι γενικοί διευθυντές "που έπαιζαν τα θέματα στα δάχτυλα".

Αφού λοιπόν εξέλιπαν οι γενικοί διευθυντές, αυτά τα αστέρια που θα μπορούσαν να μας κυβερνήσουν χωρίς πολιτικούς, ας αυτοπροταθούν, λέω, οι ικανοί τεχνοκράτες. Κι αν οι υποψήφιοι είναι πολλοί, ας επιλεγούν από μιαν επιτροπή δημοσιογράφων του "Μέγκα". Η νέα φωτισμένη ηγεσία μας, κατά τον ΑΠ, θα αφήσει τα "ψευτοπατριωτικά κόμπλεξ" και θα μας εκπροσωπήσει απέναντι στους ξένους που "δεν θέλουν να μας κλέψουν", ενώ θα μας προστατέψουν και από εμάς που "κλέψαμε τους εαυτούς μας".

Αγαπητέ Αλέξη, φαίνεται πως ζούμε σε διαφορετικούς πλανήτες. Στον δικό μου πλανήτη:

- Ο Μήτσος των 1000 και 1500 ευρώ που του κόβουν τα μισά δεν έκλεψε τον εαυτό του, τον κλέβουν.

- Οι ξένοι, για την ακρίβεια όχι ο Χανς αλλά αυτοί που "μας" δάνεισαν κι αυτοί που σήμερα μας εκβιάζουν, και να μας κλέψουν θέλουν (ας θυμηθούμε μόνο το αρχικό επιτόκιο του πρώτου δανείου) και (πολλοί από αυτούς) θέλουν να τιμωρήσουν τον Μήτσο για παραδειγματισμό και τρομοκράτηση των άλλων θυμάτων της πολιτικής τους, στρέφοντας παράλληλα και τον Χανς εναντίον του.

- Καραγκιόζηδες τεχνοκράτες, καθηγητές και δημοσιογράφοι υπάρχουν τουλάχιστον όσοι και πολιτικοί. Για να μην αναφερθούμε σε πολιτικούς της Εσπερίας.

Κυρίως όμως, φίλτατε, σου διαφεύγει νομίζω μια κρίσιμη λεπτομέρεια. Εκτός από τους πολιτικούς και τους τεχνοκράτες, υπάρχει και ο υποτιθέμενα κυρίαρχος λαός, ή αλλιώς οι δημοκρατικοί μας θεσμοί. Τους πολιτικούς τους εξέλεξε ο λαός, τους τεχνοκράτες, εσένα και εμένα κανείς. Οι πολιτικοί μπορεί να μας κορόιδεψαν, αλλά γι’ αυτό θα απολογηθούν στις επόμενες εκλογές, ίσως δε φάνε και κανένα αυγό. Το ότι μερικοί από αυτούς αντιδρούν ή διστάζουν μπροστά στα μέτρα που επιβάλλονται είναι τουλάχιστον ένδειξη πως η καρέκλα τους εξαρτάται και από την επανεκλογή τους. Θα μου επιτρέψεις δε να μην μοιράζομαι το όνειρο όσων θάθελαν η χώρα να κυβερνιόταν από κάποιους που θα είχαν το "πολιτικό θάρρος" να αγνοούν ατιμωρητί τη δημοκρατικά εκφρασμένη βούληση των πολιτών.

Ασφαλώς ο πολιτικός μας κόσμος νοσεί και φέρει τεράστια ευθύνη για το πού φτάσαμε, ενώ ακόμη και σήμερα δεν φαίνεται να μπορεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Όπως νοσούν και ο δημοσιογραφικός και ο επιχειρηματικός κόσμος (αμφότεροι δε "έκλεψαν τον εαυτό τους" μάλλον περισσότερο απ’ ό,τι ο απλός μισθωτός). Σίγουρα οι πολιτικοί που άγονται και φέρονται από κατεστημένα μεγάλα και μικρά συμφέροντα είναι μέρος του προβλήματος, όπως και αυτοί που χθες έλεγαν πως "λεφτά υπάρχουν" και σήμερα παρουσιάζουν το θατσερισμό ως σοσιαλιστική αρετή. Όμως στη δημοκρατία, άλλος δρόμος από το να αντικατασταθούν οι πολιτικοί από άλλους, καλύτερους πολιτικούς, που θα πρέπει εμείς να "παραγάγουμε" (ή να ξαναανακαλύψουμε) και να εκλέξουμε δεν υπάρχει.

Οι προτεινόμενες μαγικές λύσεις είναι αφελείς ή εκ του πονηρού. Κάποτε ήταν οι "έντιμοι στρατιωτικοί". Σήμερα πάνε να μας πουλήσουν τους "ικανούς τεχνοκράτες" που στην οργουελιανή τους λαλιά σημαίνει άνθρωποι που θα εφαρμόσουν αδίστακτα ό,τι τους ζητούν οι νεοφιλελεύθεροι ηγέτες και τραπεζίτες της Ευρώπης, χωρίς κανένα περιορισμό ή αναστολή από την ανάγκη νομιμοποίησής τους στον κόσμο. Άνθρωποι που θεωρούν "ισοδύναμα μέτρα" την φορολόγηση των πλουσίων με την απόλυση δημοσίων υπαλλήλων ή και τη μείωση του αφορολογήτου, αλλά αποφεύγουν το πρώτο γιατί είναι αντικίνητρο στο επιχειρηματικό κλίμα. Άνθρωποι που "πονούν" για την ανεργία στον ιδιωτικό τομέα μόνο για να ζητήσουν την αύξησή της στο δημόσιο και όχι όταν στηρίζουν την πολιτική της ύφεσης που την προκαλεί. Άνθρωποι που δεν "χαϊδεύουν τα αυτιά" των ψηφοφόρων -τους οποίους περιφρονούν βαθύτατα, αλλά του κ.Σόϋμπλε και όσων προνομιούχων θέλουν να ακούσουν ότι τα μνημόνια αποτυχαίνουν επειδή αντιδρά ο Μήτσος.

Πριν καλέσουμε λοιπόν τους πολιτικούς έτσι γενικά να κάνουν στην άκρη για να πάρουν τη θέση τους έτσι γενικά οι ικανοί και τολμηροί τεχνοκράτες, καλά θα κάναμε να προσδιορίσουμε λίγο περισσότερο ποια πολιτική των πολιτικών αποδοκιμάζουμε, και ποια πολιτική ζητάμε να εφαρμόσουν οι τεχνοκράτες. Και στη συνέχεια να εξηγήσουμε πώς θα φέρουμε στην εξουσία τους τεχνοκράτες, χωρίς πραξικόπημα. Φτάνει πια ο νεοφιλελεύθερος λαϊκισμός!