Γυρίζουμε σελίδα για να βρούμε τον ανανεωτικό, μεταρρυθμιστικό μας ρόλο

-Είπατε στο παρελθόν ότι απαιτείται επανίδρυση και αλλαγή ηγεσίας στη ΔΗΜΑΡ. Που οφείλεται το γεγονός ότι το κόμμα σας φλερτάρει με τον πολιτικό αφανισμό του;

Πράγματι είναι αναγκαία η ουσιαστική επανίδρυση, με αλλαγή ηγεσίας, νέα όργανα και νέα πολιτική. Ήδη ο Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης άνοιξε τις διαδικασίες και ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την Προεδρία και δεν θα είναι ξανά υποψήφιος. Πρέπει να γυρίσουμε σελίδα για να μπορέσουμε να είμαστε ξανά χρήσιμοι για την κοινωνία. Οι αιτίες για την πορεία του κόμματος είναι πολλές. Η Δημοκρατική Αριστερά επεδίωκε την επαναδιαπραγμάτευση δυσμενών όρων των μνημονίων με την οικονομία ζωντανή και την κοινωνία όρθια. Παρά την παραμονή στο ευρώ και την αποφυγή της χρεοκοπίας το 2012 –σημαντικές επιτυχίες που έγιναν και με τη δική μας συμβολή–, δεν έγινε αντιληπτή η συνεισφορά μας και –κυρίως– οι πολίτες, δικαίως ή αδίκως, δεν θεωρούν ότι σε εκείνο το έτος έγινε κάτι διαφορετικό στη χώρα σε σχέση με τα υπόλοιπα έτη των μνημονίων. Στην ουσία, η ΔΗΜΑΡ συμμετείχε σε μία κυβέρνηση χωρίς ουσιαστική εφαρμογή των θέσεών της στο ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης. Ο σχεδιασμός δε της αποχώρησης από την κυβέρνηση ήταν ανύπαρκτος. Με την είσοδο στην κυβέρνηση χάθηκε το μισό ακροατήριο και με την έξοδο το υπόλοιπο. Η Δημοκρατική Αριστερά απώλεσε τον ανανεωτικό, μεταρρυθμιστικό της ρόλο. Στη συνέχεια, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ήταν μη αναστρέψιμο. Στο γεγονός αυτό συνέτεινε και η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία. Σημαντικό, επίσης, πρόβλημα αποτέλεσε ότι οι πολίτες μπερδεύτηκαν από τις αμφισημίες και από τις διαφορετικές θέσεις που εξέφραζαν τα στελέχη της και ευθύνεται η ΔΗΜΑΡ, που τα επέτρεψε όλα αυτά και όχι η κοινωνία. Πρέπει να σημειωθεί βέβαια ότι η Δημοκρατική Αριστερά σε όλη την περίοδο δεν υποσχέθηκε μη εφικτές λύσεις για τα προβλήματα της οικονομίας και της κοινωνίας, είπε την αλήθεια χωρίς να ενδιαφέρεται για το κόστος.

-Ανακοινώσατε ότι στο Συνέδριο που θα διεξαχθεί 24-25 Μαΐου θα διεκδικήσετε την Προεδρία του κόμματος. Πολλοί θα έλεγαν ότι είστε η «αντι-Τσίπρα» επιλογή καθώς σε ηλικία 36 ετών με όραμα για το μέλλον, γυρίζετε σελίδα στη ΔΗΜΑΡ. Πώς το κρίνετε αυτό;

Το Συνέδριο θα αποφασίσει την πολιτική κατεύθυνση του κόμματος και θα εκλέξει νέα ηγεσία. Σε αυτή τη νέα προσπάθεια δήλωσα παρών. Αν και κατανοώ το πνεύμα της ερώτησης σας, δεν είναι της δικής μου λογικής ο ετεροπροσδιορισμός. Ο καθένας έχει την επαγγελματική και πολιτική του πορεία και κρίνεται. Η ακαδημαϊκή και ερευνητική μου ενασχόληση στον τομέα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης με έχει πείσει ότι η θέση μας στην Ε.Ε. και στον σκληρό πυρήνα της μέσω της ευρωζώνης είναι μία κατάκτηση που δεν πρέπει να διακινδυνευτεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνουν αλλαγές στην Ε.Ε. ώστε να κατοχυρωθεί το κοινό της μέλλον. Αλλά οι αλλαγές αυτές γίνονται σταδιακά και εμείς πρέπει να είμαστε παρόντες. Όσον αφορά τους νέους ανθρώπους, είναι θετικό στοιχείο η ανάδειξη τους σε κρίσιμα πόστα. Αλλά η ανανέωση δεν αρκεί αν είναι μόνο ηλικιακή, απαιτείται και ανανέωση των ιδεών και πολιτικών πρακτικών. Να ξεφύγουμε από τον τρόπο άσκησης της πολιτικής που μας οδήγησε στην κρίση. Να δώσουμε ένα οριστικό τέλος στο πελατειακό σύστημα, στη διατήρηση ξεπερασμένων κρατικίστικων συντεχνιακών προτύπων, να προχωρήσουμε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και όχι απορρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος. Η χώρα μας να γίνει μία πραγματικά ευρωπαϊκή χώρα με το επίπεδο κοινωνικών υπηρεσιών, παιδείας, υγείας και ασφάλισης των αναπτυγμένων χωρών της Ε.Ε. και με αντιμετώπιση των ακραίων επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης κυρίως στο επίπεδο της φτώχειας και της ανεργίας.

-Πώς μπορεί να ανακάμψει η ΔΗΜΑΡ;

Η πορεία των πολιτικών εξελίξεων δείχνει ότι αξίζει η Δημοκρατική Αριστερά να ξαναπροσπαθήσει. Να είναι συστατικό στοιχείο νέων πολιτικών λύσεων. Αρκεί να πορευτούμε συλλογικά. Να ενισχύσουμε την ιδρυτική ταυτότητα μας ως δύναμη της ευρωπαϊκής, δημοκρατικής, ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς και του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Η Δημοκρατική Αριστερά δεν θα συνεχίσει να υπάρχει για τα στελέχη της αλλά για να προσφέρει στην κοινωνία και την χώρα. Χωρίς να είναι δεδομένη για κανέναν. Το γεγονός αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν συζητάμε με κανέναν ή δεν συνεργαζόμαστε με κανέναν ή δεν συμμετέχουμε σε ευρύτερες συνεργασίες. Το αντίθετο η διακριτή μας πολιτική παρουσία διευκολύνει τις συνεργασίες. Η ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς προσπάθησε να εκφράσει τους πολίτες, που αναζητούσαν ένα κόμμα σύγχρονο στη δράση του, τολμηρό στις επιλογές του, ανανεωτικό στην πολιτική του, που πιστεύει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και χωρίς αμφισημίες στον πολιτικό του λόγο απαντάει στις προκλήσεις της εποχής, αγνοώντας τις βεβαιότητες του παρελθόντος. Με τα στοιχεία αυτά σήμερα πρέπει να ξανασυναντηθούμε.

-Οι συντηρητικές πολιτικές έχουν θέση στο κόμμα;

Δεν έχουν καμία απολύτως θέση. Η διάκριση μεταξύ προοδευτικών και συντηρητικών πολιτικών είναι βασική για την πορεία του κόμματος. Αρκεί να συμφωνήσουμε στο τι είναι προοδευτικό και τι συντηρητικό. Η Δημοκρατική Αριστερά δεν δέχεται την άσκηση μίας αδιέξοδης και νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Δεν έχει θέση ένα πρόγραμμα συντηρητικών λύσεων που μετακυλύει το βάρος της προσαρμογής στους αδύναμους. Αλλά είναι βαθιά συντηρητικός και καθόλου προοδευτικός και ο λαϊκισμός, δεξιός και αριστερός, που καλλιέργησε και καλλιεργεί αυταπάτες για επαναφορά χωρίς αλλαγές και δημιουργεί διακινδύνευση για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Θέλω να είμαι ξεκάθαρος στο εξής: προοδευτική πολιτική είναι αυτή που θα κρατήσει την χώρα εντός Ε.Ε. και ευρωζώνης και συντηρητική πολιτική είναι αυτή που θα μας βγάλει από τον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. Προοδευτική πολιτική είναι αυτή που δεν δέχεται νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων. Συντηρητική πολιτική είναι να προσπαθείς με πόλωση να συσπειρώσεις κομματικά ακροατήρια. Δεν αξίζει στην Ελλάδα και στους Έλληνες μία συντηρητική πολιτική που εγκλωβίζει δυνάμεις και κρατά δέσμια τη χώρα. Δεν φτάνει η καταδίκη του πολιτικού συστήματος που μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Το ζητούμενο είναι η θετική πρόταση αλλαγής του. Προοδευτικό είναι να επιδιώκεις ευρύτερες συναινέσεις, να διεκδικείς την ύπαρξη ενός σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας και ενός υγιούς παραγωγικού μοντέλου ανάπτυξης. Συντηρητικό είναι να προτάσσεις κρατικίστικες λογικές, να υιοθετείς όλα ανεξαιρέτως τα αιτήματα ακόμη και αν είναι απλώς συντεχνιακά και όχι κοινωνικά δίκαια, να υπόσχεσαι σήμερα όσα αύριο θα αναιρέσεις. Σήμερα, όχι αύριο, πρέπει να ξεφύγουμε οριστικά από αυτές τις παθογένειες του ελληνικού πολιτικού και κομματικού συστήματος, γιατί σε αντίθετη περίπτωση η κρίση δεν θα ξεπεραστεί.

-Πώς κρίνετε την διαπραγμάτευση του κυβερνώντος κόμματος με τους δανειστές; Οριστικός συμβιβασμός ή ρήξη;

Η κυβέρνηση έχει λάβει εντολή για λύση εντός ευρώ και όχι ρήξη. Συνεπώς απαιτείται άμεσα ένας έντιμος προωθητικός και οριστικός συμβιβασμός με τους εταίρους ώστε η κοινωνία, η οικονομία και η αγορά να ανασάνουν. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε στις 20 Φεβρουαρίου ήταν προς θετική κατεύθυνση. Όμως αυτή δεν εφαρμόστηκε και δεν υλοποιείται 2 μήνες τώρα, ενώ στην συμφωνία δεν εξασφαλίστηκε η χρηματοδότηση και η αντιμετώπιση του προβλήματος της ρευστότητας για το 4μηνο αυτό. Πρόκειται για ένα λάθος που ελπίζω να μην αποδειχθεί μοιραίο. Η κυβέρνηση ορθά δεν δέχεται μειώσεις μισθών, συντάξεων και άρση του περιορισμού των ομαδικών απολύσεων αλλά δεν υλοποιεί κεντρικά σημεία της απόφασης της 20ης Φεβρουαρίου, την οποία έχει υπογράψει, όπως η κατάργηση των υπερβολικών κινήτρων για πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, η ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων για την εξοικονόμηση πόρων, η ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων οι οποίες έχουν ήδη ξεκινήσει. Να ξεκαθαρίσω όμως και κάτι, στηρίζουμε την διαπραγμάτευση γιατί πρόκειται για διαπραγμάτευση της χώρας, δεν την στηρίζουμε γιατί συμφωνούμε με όλους τους χειρισμούς, εμείς δεν θα διαπραγματευόμασταν με τον ίδιο τρόπο. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να σταματήσουν τώρα οι παλινδρομήσεις, για να μην έχουμε και νέες ζημιές στην πραγματική οικονομία, με μία έντιμη συμφωνία με τους εταίρους που θα περιλαμβάνει και αντιμετώπιση του χρηματοδοτικού προβλήματος.