Οι Financial Times σχολίασαν πετυχημένα την απόφαση για την Κύπρο ως ακόμη έναν τρόπο για να πυροβολήσει η Ε.Ε. τα πόδια της. Το κυπριακό οικονομικό μοντέλο προφανώς ήταν προβληματικό. Μια ρηχή οικονομία, βασισμένη στα ακίνητα, στον τουρισμό και σε έναν διογκωμένο και γκρίζο χρηματοπιστωτικό τομέα, διπλάσιο από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, σε συνδυασμό με υψηλό χρέος δεν μπορούσε να είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμη. Και όπως συνέβη με την Ελλάδα, οι πολιτικές ηγεσίες δεν φρόντισαν έγκαιρα και δίκαια, στη φάση της ευμάρειας, να προωθήσουν τις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Όμως οι αποφάσεις που διαμορφώνονται υπερβαίνουν κατά πολύ την ίδια την Κύπρο, επηρεάζοντας αρνητικά το σύνολο της Ευρωζώνης. Οι πολιτικές δυνάμεις στην Κύπρο πρέπει με κάθε τρόπο να αποφύγουν τον κίνδυνο της χρεοκοπίας. Η κυπριακή αντιπολίτευση να αναλάβει τις ευθύνες της, γιατί το πρόβλημα δεν είναι σημερινό. Μια μικρή χώρα μπορεί να προκαλέσει μεγάλες φουρτούνες. Η εν θερμώ απόρριψη της συμφωνίας δεν πρέπει να οδηγήσει σε εν θερμώ αντίδραση των οργάνων της Ένωσης. Να επαναληφθούν οι διαπραγματεύσεις και, εκτός άλλων, να παραμείνει η εγγύηση για τις καταθέσει μέχρι 100 χιλιάδε5 ευρώ και η κλιμακούμενη επιβάρυνση, για να μη χαθεί η εμπιστοσύνη όχι μόνο στο κυπριακό, αλλά στο σύνολο του τραπεζικού συστήματος της Ευρωζώνης, αποφεύγοντας ταυτόχρονα εφαρμογή υφεσιακών μέτρων περικοπής μισθών και συντάξεων. Η ενιαία ευρωπαϊκή τραπεζική εποπτεία πρέπει άμεσα να προωθηθεί. Μεσομακροπρόθεσμα όμως είναι αναγκαία, μαζί με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στα κράτη μέλη, ιδίως της περιφέρειας, να αλλάξει η πολιτική στο σύνολο της Ένωσης, με κατεύθυνση την ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας, για να γίνει και πάλι η Ένωση ελκυστική στους πολίτες και να καταπολεμηθεί ο αυξανόμενος ευρωσκεπτικισμός και ευρωαρνητισμός. Για την αλλαγή των πολιτικών χρειάζεται όμως αλλαγή συσχετισμών. Γι’ αυτό είναι κρίσιμες οι επερχόμενες εκλογές όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά σε μια σειρά χώρες, όπως και οι προσεχείς ευρωεκλογές τον Μάιο του 2014