Στο μυθιστόρημα του Πορτογάλου νομπελίστα Ζοζέ Σαραμάγκου «Πέτρινη Σχεδία» η Χερσόνησος της Ιβηρικής ξαφνικά αρχίζει να αποχωρίζεται από τη Γηραιά Ηπειρο. Η Ευρώπη ανακουφισμένη βλέπει τους «τεμπέληδες» Ισπανούς και Πορτογάλους να απομακρύνονται. Η ευρωπαϊκή νεολαία στους δρόμους κραυγάζει «Είμαστε όλοι Ιβηρες». Οι ΗΠΑ περιμένουν τους Ιβηρες να προσαράξουν και να ενταχθούν στη ζώνη επιρροής τους. Μόνο που κάποια στιγμή συνειδητοποιούν όλοι πως η «προσάραξη» δεν θα είναι ασφαλής για ολόκληρη την υφήλιο. Προφητικό.

Τελικά ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να αποχωρίσει την ελληνική χερσόνησο από την Ευρώπη. Αρχικά αποφάσισε να μην κάνει αυτός την κυβίστηση, αλλά να βάλει τον ελληνικό λαό να την κάνει. Αποφάσισε να δραπετεύσει με τη νύφη, που είναι η εξουσία μαζί με τον κουμπάρο που είναι το κόμμα και όχι με την υπευθυνότητα. Αλλά οι «κουμπάροι» δεν είναι πάντα η καλύτερη λύση.

Οι Ελληνες καλούνται να αποφασίσουν όχι αν θέλουν να αποτελούν τμήμα της Ευρωζώνης, αλλά αν θέλουν να αποτελούν τμήμα της Χερσονήσου που λέγεται ευρωπαϊκός πολιτισμός. Δραματουργία; Θα μπορούσε και να ήταν, αλλά δεν είναι. Γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση που όπλα της είναι το μείγμα του εθνολαϊκισμού με τη δημαγωγία και το ψεύδος.

Οι κυβερνώντες προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες ότι οι Ευρωπαίοι θέλουν να στείλουν όλες τις συντάξεις στα 300 ευρώ, ενώ αυτοί θα γεμίσουν τις τσέπες τους με εθνικό νόμισμα και αξιοπρέπεια. Διαδίδουν ότι αν περάσουμε στη δραχμή, δεν θα χρειάζεται να πληρώσουμε τα στεγαστικά μας. Διαδίδουν το ψέμα ως αριστερή αλήθεια σε συσκευασία ασυνάρτητης «εθνικής αξιοπρέπειας». Βλάπτουν τόσο πολύ τη χώρα, που δεν καταλαβαίνουν πως τα ελικόπτερα θα έρθουν γι’ αυτούς. Οπως και έγινε με τους Αργεντίνους «συριζαίους». Μόνο που τότε θα είναι αργά και για τους Ελληνες.

Την Κυριακή μια λύση υπάρχει: Ενα «ναι» στην Ευρώπη και ένα μεγάλο «όχι» στο μικρό όχι της κυβέρνησης της αναξιοπρέπειας. Η κυβέρνηση πρέπει να χάσει το δημοψήφισμα και την επομένη να παραιτηθεί. Μόνο έτσι θα σωθεί η χώρα.