Έγραφα χτες («Θα ξανανοίξουν οι τράπεζες;») ότι πρέπει να υπάρξει συμφωνία με τους εταίρους, για να μας δοθεί η δυνατότητα να παραμείνουμε σε πρόγραμμα και μετά την Τετάρτη 1.7. 2015, ώστε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να διατηρήσει τη δυνατότητα να δίνει στις ελληνικές τράπεζες νέα ρευστότητα. Διότι, διαφορετικά, από την ερχόμενη εβδομάδα (πιθανολογείται βάσιμα, από την προσεχή Δευτέρα…) οι ελληνικές τράπεζες δεν θα έχουν λεφτά, θα έχουν στεγνώσει. Δεν θα μπορούν να δώσουν ούτε 60 ούτε 50 ούτε 10 ευρώ, διότι, απλά, δεν θα έχουν.

Οι τράπεζες δεν θα ανοίξουν την επόμενη εβδομάδα.

Θα παραμείνουν κλειστές όχι μόνο επί 5 εργάσιμες ημέρες όπως ανακοινώθηκε, μέχρι την επόμενη Τρίτη, αλλά επ’ αόριστον. Ούτε τα ATMs θα δίνουν λίγα, έστω, ευρώ. Τότε θα γίνει κατανοητό ότι τα όσα δραματικά συμβαίνουν αυτές τις ημέρες δεν θα είναι παρά μόνο το πρελούδιο, η εισαγωγή σε μια δραστικά περισσότερο οδυνηρή περιπέτεια, με βαθύτερη ύφεση και όσα τη συνοδεύσουν σε επίπεδο δημοκρατικών θεσμών και άλλων περιπετειών. Πρώτο βήμα σε αυτήν την περιπέτεια, θα είναι η διάλυση του τραπεζικού συστήματος. Η κατάρρευση των τραπεζών με πάταγο.

Άνευ συμφωνίας, οι τράπεζες δεν θα μείνουν απλώς κλειστές.

Θα καταρρεύσουν. Γιατί και πως;

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διαχειρίζεται μια περιουσία που ανήκει σε όλες τις ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες, σε τελευταία ανάλυση ανήκει στους φορολογούμενους ευρωπαίους πολίτες. Ο κ. Ντράγκι και το ΔΣ της ΕΚΤ παίρνουν αποφάσεις εντός πλαισίου κανόνων που τους έχουν προσδιορίσει οι αντιπροσωπευτικοί ευρωπαϊκοί θεσμοί. Δεν είναι πολιτικά όργανα. Διαχειρίζονται δημόσιο πλούτο. Αν παραβιάσουν τους κανόνες και προκληθεί βλάβη στο δημόσιο συμφέρον, δεν έχουν απλώς «πολιτικές» ευθύνες. Έχουν αστικές ευθύνες. Για τις οποίες απολογούνται στη Δικαιοσύνη, κρίνονται από αυτήν και πληρώνουν με στέρηση της προσωπικής ελευθερίας ή με την περιουσία τους.

Σ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν θα λάβει δραματικές αποφάσεις για τις ελληνικές τράπεζες. Θα τις λάβει σε μία εβδομάδα, αφού θα έχει διεξαχθεί το δημοψήφισμα.

Στην επόμενη συνεδρίασή του, την Τετάρτη 8 Ιουλίου, το ΔΣ της ΕΚΤ, στο πλαίσιο των κανόνων που οφείλει να σέβεται, θα λάβει αποφάσεις για την Ελλάδα και τις ελληνικές τράπεζες.

Εφόσον:

1. Δεν έχουμε πληρώσει ή δεν έχουμε ανακοινώσει ότι θα πληρώσουμε εντός των επόμενων λίγων 24ώρων τη δόση 1,6 δισ. ευρώ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,

2. Δεν έχουμε συμφωνήσει και η χώρα δεν βρίσκεται σε πρόγραμμα,

3. Μετά τη χτεσινή, νέα υποβάθμιση των ελληνικών τραπεζών από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης.

4. Τέλος, αν στο δημοψήφισμα έχει υπερισχύσει το «όχι» στη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωζώνη.

Εφόσον, λοιπόν, υπάρχουν αυτές οι τέσσερις προϋποθέσεις, το ΔΣ της ΕΚΤ δεν θα μπορεί να παραμείνει αδρανές. Θα είναι υποχρεωμένο να κινηθεί στην κατεύθυνση του «κουρέματος» της αξίας των ενεχύρων (collaterals) που έχουν δώσει οι ελληνικές τράπεζες ως εγγύηση για την ρευστότητα που έχουν δανειστεί. Το «κούρεμα» των εγγυήσεων συνεπάγεται ότι οι τράπεζες θα πρέπει να δώσουν πρόσθετες εγγυήσεις για την ρευστότητα που ήδη έχουν πάρει ή να επιστρέψουν (αν όχι όλη καταρχήν, πάντως…) ένα μέρος της ρευστότητας που είχαν πάρει από την ΕΚΤ.

Επειδή:

1. οι εγγυήσεις που μπορούν να δώσουν οι ελληνικές τράπεζες αξιολογούνται ως «σκουπίδια» και ισχύουν (κατ’ εξαίρεση, κατά παράβαση των γενικών κανόνων) μόνο εφόσον η χώρα μας είναι σε πρόγραμμα, κι επειδή

2. οι τράπεζες δεν διαθέτουν ρευστότητα για να την επιστρέψουν, υποχρεωτικά θα κηρύξουν πτώχευση. Μέσα σε λίγες ώρες, οι ελληνικές τράπεζες θα πτωχεύσουν -τέλος.

Αν δεν γίνει συμφωνία και αν, επιπλέον, από το δημοψήφισμα δεν προκύψει ένα ισχυρό «ναι» για την Ελλάδα στην Ευρώπη, σε μία εβδομάδα, την επόμενη Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015, θα ξεσπάσει ο Αρμαγεδδών.

Αυτή είναι η αλήθεια. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να την κρύβει και να κρύβεται.