Επειτα από 95 χρόνια θητείας στη δημόσια ζωή, η εφημερίδα που κρατάτε ίσως να μη βρίσκεται τις επόμενες ημέρες στη συνηθισμένη θέση της στα περίπτερα. Μπορεί μέσα στις σελίδες της να πέρασε η πολιτική, πνευματική, οικονομική ζωή της χώρας, να αποτυπώθηκαν οι ελπίδες, τα πάθη και οι παθογένειες της κοινωνίας, αλλά οι αμείλικτες οικονομικές συνθήκες, τα εκδοτικά λάθη και η διαρκής πολιτική στοχοποίησή της πιέζουν για υποστολή της σημαίας της.

Αν στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης υπήρχε ένας χώρος που παρά τα λάθη του, μερικές φορές και τις υπερβολές του, υπεράσπιζε τον ορθό λόγο, τις σταθερές αξίες της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας, τον διάλογο και τον πλουραλισμό, αυτός ήταν κυρίως ο χώρος που κάλυπταν οι δύο εφημερίδες του ΔΟΛ, «Το Βήμα» και «Τα Νέα». Από την άλλη πλευρά, την αποκαλούμενη και συντηρητική, που σε πολλά πράγματα ήταν πιο προοδευτική από κάποιους δήθεν ριζοσπάστες αριστερούς, υπάρχει η «Καθημερινή». Σήμερα ο χώρος της μετριοπάθειας, της σύνεσης και της συναίνεσης κινδυνεύει να χάσει τις δύο πιο σοβαρές εφημερίδες του.

Η προσπάθεια ελέγχου του Δημοσιογραφικού Οργανισμού αποτελεί ατόπημα καθώς δημιουργεί οξύ πρόβλημα διαφάνειας και δημοκρατίας καλλιεργώντας, συνθήκες διαπλοκής με ΜΜΕ που αντιμετωπίζουν σημαντικά οικονομικά προβλήματα .Φαίνεται ότι οι ήττες από τα παιχνίδια στο πεδίο της ενημέρωσης δεν έγιναν κατανοητές. O tempora o mores !

1. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη ζήτησε από την πρώτη στιγμή την κατάργηση των αντισυνταγματικών διατάξεων του νόμου Παππά και την πλήρη απόδοση στο Ε.Σ.Ρ. των αρμοδιοτήτων του.

2. Η πίεση και η επιμονή μας έφεραν αποτελέσματα. Το μαύρο δεν πέρασε. Οι ρυθμίσεις που απαιτήσαμε και η Κυβέρνηση αναγκάστηκε να φέρει, επαναφέρουν στο ΕΣΡ τον αποφασιστικό του ρόλο και καταργούν στην πράξη τις αντισυνταγματικές διατάξεις.

Ακόμη και σήμερα αναγκάστηκαν να δεχτούν την πρότασή μας, ώστε η «σύμφωνη γνώμη» του Ε.Σ.Ρ. να επεκταθεί σε όλα τα θέματα της αδειοδότησης.