Είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς, με λογική ή ατομική ψυχολογία, την επιμονή ενός πολιτικού σε σίγουρη ήττα, όταν έχει δυνατότητα αξιοπρεπούς υποχώρησης. Δεν εξηγείται. Νομίζω ότι πρέπει να αναζητήσει κανείς το τραύμα σε όλους τους πολιτικούς που διαχειρίστηκαν την κρίση, μια όντως δύσκολη συγκυρία.

Στις επικείμενες εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ τίθεται μοιραία το ερώτημα: Με ποιον θα συνεργαστεί μετεκλογικά; Τι μας επιφυλάσσουν άραγε οι επόμενες Βουλευτικές Εκλογές, που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι πρόωρες και θα διεξαχθούν εντός του 2022 και μάλιστα με απλή αναλογική;

Η ΝΔ προφανώς θα ζητά αυτοδυναμία, την οποία βεβαίως και δεν μπορεί να κερδίσει. Η προοπτική Κυβέρνησης συνεργασίας με τον Κ. Βελόπουλο, δεν φαίνεται πιθανή.

Σε κρίσιμες καμπές μιας πολιτικής διαδρομής, όπως αυτή στην οποία βρίσκεται σήμερα το Κίνημα Αλλαγής, καλό είναι να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους.

Η οδυνηρή αλήθεια, για όσους τουλάχιστον συμμετέχουν και στηρίζουν το εγχείρημα, είναι ότι οι προσδοκίες που δημιουργήθηκαν με τη συγκρότηση του ΚΙΝΑΛ διαψεύσθηκαν. Δεν πρόκειται για προσωπική μομφή ή επιδίωξη μονομερούς επίρριψης ευθυνών αλλά για μια αδιαμφισβήτητη πολιτική διαπίστωση αφού ο στόχος της συσπείρωσης του ευρύτερου δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου δεν επετεύχθη.

Για την υποψηφιότητά του για την προεδρία του ΚΙΝ.ΑΛΛ., τη φυσιογνωμία και το σχέδιο ανάκαμψης του κόμματος μιλάει στην «Εφ. Συν.» ο Χάρης Καστανίδης, ο οποίος αποκλείει τη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ., ενώ για το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει ότι προϋποθέτει κλίμα εμπιστοσύνης, που όμως δεν υπάρχει, και μια «ειλικρινή αναθεωρητική στάση» της Κουμουνδούρου.

Πολύς ο λόγος για την Αριστερά τις τελευταίες μέρες. Κυβερνώσα Αριστερά, Ριζοσπαστική Αριστερά, Λαϊκίστικη Αριστερά, Σοσιαλιστική Αριστερά. Η προοδευτική παράταξη βρίσκεται και πάλι σε έναν φαύλο κύκλο ομφαλοσκόπησης με τις διάφορες ομάδες και ρεύματα να ταμπουρώνονται και να ρίχνουν φύρδην μίγδην προτάσεις από τις πολεμίστρες τους. Να δούμε τα δεδομένα.