Η μεγάλη πλημμύρα

Ξάφνιασε; Ναι. Ήταν ξαφνική; Όχι.

Δεν ήταν μόνο η μεγάλη εικόνα, του κόσμου, γνωστή: Η κλιματική κρίση επελαύνει, με 66% πιθανότητες πάμε να ξεπεράσουμε το όριο του 1,5 βαθμού Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, καταφέραμε να εξασθενεί το Gulf Stream στον Ατλαντικό, φέτος ήταν το θερμότερο καλοκαίρι που έχει καταγραφεί, hot spot της υπερθέρμανσης η Μεσόγειος. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα πυκνώνουν και αλληλοτροφοδοτούνται, καύσωνες και mega-πυρκαγιές διαδέχονται οι πιο άγριες καταιγίδες και πλημμύρες. Φαινόμενα που θα συνέβαιναν κάθε 500 ή 1000 χρόνια, συμβαίνουν κάθε 1-2 χρόνια. Η νέα κανονικότητα στον κόσμο, είναι τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Το γνωρίζαμε όλοι.

Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο, είναι και δικό μας. Αναφερόμαστε στον φαύλο κύκλο της κλιματικής κρίσης: Η χώρα καίγεται από τους πρωτοφανείς καύσωνες και την ξηρασία και, μετά, πνίγεται από τις πρωτοφανείς πλημμύρες. Αλλά ενώ η υπερθέρμανση δεν εξαρτάται από καμία χώρα μεμονωμένη, η αντοχή των υποδομών είναι (και) υπόθεση καθεμίας. Μόνη, καμία χώρα δεν μπορεί να μειώσει τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου. Αλλά εξαρτάται από καθεμία αν θα προνοήσει να κάνει ανθεκτικές τις υποδομές της, να τις προσαρμόσει στις συνθήκες της κλιματικής κρίσης που προκαλούν αυτά τα αέρια.

Το δυστύχημα των Τεμπών μας συγκλόνισε, μας πόνεσε, μας έκανε πιο φτωχούς σε λέξεις. Ο αποχαιρετισμός δεκάδων συνανθρώπων μας και η στήριξη των οικογενειών τους αποτελούν υποχρέωσή μας ως κοινωνία. Μόνο έτσι θα αντεπεξέλθουμε στον πόνο. Με στήριξη και αλήθεια θα σεβαστούμε τη μνήμη όσων έφυγαν.

Τι φταίει για την τραγωδία στα Τέμπη; Πρόκειται για ανθρώπινο λάθος ή/και για εγκληματική πολιτική διαχείρισης εκ μέρους της Hellenic Train, του ΟΣΕ και των ιθυνόντων της κυβέρνησης;
Το βέβαιο είναι ότι αν υπήρχαν ηλεκτρονικά συστήματα η συμφορά θα είχε αποφευχθεί ή έστω θα ήταν συγκριτικά λίγες οι ανθρώπινες απώλειες. Εξίσου βέβαιο είναι το ότι υπήρξαν κατά καιρούς συγκεκριμένες καταγγελίες και προειδοποιήσεις από συνδικαλιστές σχετικά με θέματα ασφαλείας.