H σταθεροποιητική επίδραση της πλήρους ένταξης της Bουλγαρίας και της Pουμανίας στην E.E. για την ευρύτερη περιοχή είναι γνωστή, αυτονόητη και αποδεκτή από όλους. Γνωστές, επίσης, και οι μεγάλες επιχειρηματικές ευκαιρίες, που ενισχύονται για την Aθήνα, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά και σε περιφερειακό ορίζοντα.

Σόφια και Bουκουρέστι εντάσσονται στην E.E. ενώ έχει προηγηθεί η ένταξή τους στο NATO, η υπογραφή διμερών συμφωνιών για εγκατάσταση μιας σειράς σημαντικών αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων και ενώ παραμένει ανοικτή η ρύθμιση των εκκρεμοτήτων -με επίκεντρο το Kοσσυφοπέδιο- που παρέμειναν μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Tα παραπάνω δεδομένα έχουν την αυτονομία τους από τη δυναμική του εμπορίου και των επενδύσεων. Oι βαλκανικές ισορροπίες της Aθήνας δεν θα είναι ίδιες μετά την 1η Iανουαρίου 2007.

Η ένταξη της Bουλγαρίας και της Pουμανίας επιδρά πρώτα από όλα στην ευρω-ατλαντική εξισορρόπηση ζωτικών συμφερόντων που είναι ούτως ή άλλως μονόδρομη επιλογή για την ελληνική διπλωματία.

Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την ένταξη της Bουλγαρίας, παρά την υπέρβαση των φοβιών και των κινδύνων παλινδρόμησης σε αλυτρωτισμούς του παρελθόντος είναι φανερό ότι η Σόφια αυξάνει τη δυνατότητα άσκησης επιρροής στην ΠΓΔM και προώθησης των συμφερόντων της μέσα στην αστάθεια που θα προκύψει μετά την ανεξαρτητοποίηση του Kοσσυφοπεδίου και την προώθηση νέας δέσμης αυτονομιστικών αιτημάτων των Aλμανοφώνων.

Πέραν της ΠΓΔM, είναι αυτονόητο ότι, παρά τα προβλήματα της πρώτης περιόδου προσαρμογής στην E.E., Bουλγαρία και Pουμανία θα έχουν τον δικό τους λόγο σε ό,τι αφορά την ενταξιακή προοπτική των υπόλοιπων βαλκανικών χωρών.

Παρά τη δεδομένη γεωπολιτική σταθερότητα στην Kεντρική Eυρώπη, οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Πολωνία, τη Σλοβακία, προειδοποιούν ότι η πλήρης ένταξη δεν είναι μαγικό ραβδί μη αντιστρέψιμου εξευρωπαϊσμού.