Μπροστά μου έχω ένα κείμενο του 2007 που δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», στο οποίο αναλύω πώς σκέφτομαι τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη.

Στο κείμενο αυτό, αφού πρώτα κάνω ορισμένες διαπιστώσεις, ότι για παράδειγμα το ΠΑΣΟΚ όταν είναι στην αντιπολίτευση είναι ριζοσπαστικό και όταν ασκεί εξουσία ρέπει σιγά σιγά προς τον φιλελευθερισμό, φτάνω στο συμπέρασμα ότι το δημοκρατικό και ανατρεπτικό ΠΑΣΟΚ με τις ρηξικέλευθες απόψεις και θέσεις χρειάζεται μια αριστερή καρδιά.

Μετά το αποφασιστικό βήμα της σύμπραξης ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ το 2015, το πρόσφατο συνέδριο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ και τον σχεδιασμό για την ανάδειξη επικεφαλής από τη βάση, οι διαδικασίες για ένα νέο φορέα της κεντροαριστεράς βρίσκονται σε καλό δρόμο. Φυσικά υπάρχουν στροφές και ανηφόρες. Υπάρχουν εμπόδια και δυσκολίες. Αλλά όμως η διαδρομή έχει δρομολογηθεί. Η πολιτική βούληση για την σύγκλιση των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας, του προοδευτικού κέντρου και της Ανανεωτικής Αριστεράς θα αποδειχτεί πιο δυνατή από τις αντιφάσεις και τους υποκειμενισμούς.

Είναι πολλές φορές που η αξία της ανανεωτικής Αριστεράς - της «ευγενικής» για τους φίλους, «των σαλονιών» για τους εχθρούς - αμφισβητείται. Η χθεσινή εκδήλωση όμως στη μνήμη του Γρηγόρη Γιάνναρου (20 χρόνια από τον θάνατο του) θύμισε γιατί την Αριστερά που εκείνος εκπροσωπούσε όλοι την ήθελαν με το μέρος τους: έχει μια μοναδική ικανότητα να εξισορροπεί καταστάσεις και να ενώνει ετερόκλητα πλήθη. Χθες στον πρώτο όροφο του ΕΒΕΑ έβλεπες πολιτικούς κάθε λογής και κάθε προέλευσης.

Ηταν τόσο πολλοί που η μεγάλη αίθουσα δεν αρκούσε, με παλιούς συντρόφους να μη βρίσκουν θέση να καθήσουν και εκπροσώπους όλων των κομμάτων να συνωστίζονται στην πόρτα.

...Θα κλείσω με μία προσωπική παράκληση: να μη με συγκρίνετε με τον πατέρα μου ούτε να περιμένετε να συνεχίσω εγώ το έργο του. Είναι άδικο γιατί είναι ένα βάρος που δε μπορώ να σηκώσω. Έχω όμως ιερό χρέος να βαδίσω στα χνάρια του σε θέματα ήθους, αξιοπρέπειας, ανιδιοτέλειας και διαρκούς πνευματικής αναζήτησης.
Σας ευχαριστώ πολύ

Η Δημοκρατική Αριστερά σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία για την χώρα, την αριστερά και την ευρύτερη προοδευτική παράταξη αποφάσισε να διοργανώσει την σημερινή εκδήλωση για τον Γρηγόρη Γιάνναρο. Όχι μόνο γιατί η μνήμη πρέπει να νικά πάντοτε την λήθη, αλλά γιατί σήμερα, 20 χρόνια μετά την απώλειά του, αποδεικνύεται πόσο σωστά και προφητικά ήταν τα λόγια, οι πράξεις και τα έργα του. Σε μία εποχή ευμάρειας και ανόδου του βιοτικού επιπέδου, δεν παρασύρθηκε από σειρήνες αλλά έμεινε σταθερός σε αρχές και αξίες, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για όσα έρχονται.

Η Πορτογαλία καιρό τώρα βγήκε από το μνημόνιο και την προηγούμενη εβδομάδα τα ομόλογα της ανέβηκαν κατηγορία. Ρυθμοί ανάπτυξης στο 3% με πρόβλεψη 6% για τον επόμενο χρόνο. Και αυτό από μια κυβέρνηση που όταν ορκίστηκε η ευρωπαϊκή δεξιά στοιχημάτιζε ότι δεν θα τα καταφέρει στην οικονομία και θα καταρρεύσει από εσωτερική ανομοιογένεια. Και όμως η κυβέρνηση αριστερού συνασπισμού του Αντόνιο Κόστα ( Σοσιαλιστικό κόμμα , Κομμουνιστικό , Αριστερό Μπλόκο , Οικολόγοι) μακροημερεύει από τον Νοέμβριο του 2015 και χαίρει υψηλής δημοφιλίας ενώ οι συσχετισμοί ανάμεσα στην δεξιά και την αριστερά έχουν ανατραπεί θεαματικά υπέρ της δεύτερη

Τον πρωτοδιάβασα το 1972 ως Κ. Λουκίδη, αρθρογράφο στην παράνομη Κομμουνιστική Επιθεώρηση με το κείμενο-τομή «Προβλήματα του αντιδικτατορικού αγώνα» και τις ευρύτερες συμμαχίες που απαιτούνταν για την πτώση της χούντας. Τον γνώρισα προσωπικά στα γραφεία της ΑΥΓΗΣ στην Ακαδημίας, μια μέρα πριν τη νόμιμη επανέκδοσή της. Με συνάρπασε με τους «ΣΤΟΧΟΥΣ του ΕΘΝΟΥΣ»,ως ένα νέο πολιτικό συμβόλαιο της αριστεράς με το έθνος. Επί ενάμιση χρόνο, που διεύθυνα τον ΘΟΥΡΙΟ είχα το εξαιρετικό προνόμιο ανελλιπώς μια φορά το δεκαπενθήμερο, πριν από τη συγγραφή του κύριου άρθρου της εφημερίδας να συνομιλούμε πολιτικά.

Μου έβγαλε και το παρατσούκλι «Χατζηθούριος»…

Με γοήτευσε και συνεπήρε, όπως τόσους και τόσες στο χώρο μας, ανελλιπώς επί 37 χρόνια!

Πριν από λίγες εβδομάδες ολοκληρώθηκε το Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, το οποίο είχε αδιαμφισβήτητα θετικό αποτύπωμα και ευρύτερη απήχηση σηματοδοτώντας την ενότητα και ανοίγοντας μια νέα σελίδα στην πορεία ανασυγκρότησης του κεντροαριστερού χώρου. Δεν πρέπει όμως να χάσουμε το momentum ούτε να ωραιοποιούμε τις καταστάσεις. Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο. Σε ένα ενιαίο προοδευτικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα με υπέρβαση της μεταβατικής ομοσπονδιακής πολυκομματικής δομής. Χωρίς μεσοβέζικες λύσεις που δεν τις καταλαβαίνει ο κόσμος.

Αναφέρεστε προφανώς στις ψευδεπίγραφες προσκλήσεις του κ. Τσίπρα, οι οποίες είναι επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και τακτικισμοί προ των αδιεξόδων που έρχονται. Εμείς δεν ανοιγοκλείνουμε ευκαιριακά τις πόρτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κλείσει την πόρτα της λογικής, εμείς έχουμε σταθερά ανοιχτή την πόρτα των προοδευτικών πολιτικών. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιλεκτικά συνεργασθεί δύο φορές με την εθνικολαϊκιστική δεξιά. Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. αναθεματίζει τη φτώχεια και πολλαπλασιάζει τους φτωχούς. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν πρόκειται να απλώσει χέρι βοηθείας σε μια τέτοια πολιτική.