Επί εβδομάδες ο πλανήτης βομβαρδίζεται με πληροφορίες, αναλύσεις και σενάρια για επικείμενο πόλεμο στην Ουκρανία, που θα προκύψει λόγω της πιθανολογούμενης εισβολής ρωσικών στρατευμάτων. Γεγονότα και υποθέσεις, ειδήσεις γνήσιες και προβοκατόρικες, ελεγμένα στοιχεία και υστερόβουλες δια-δόσεις μπλέκονται σε ένα αξεδιάλυτο κουβάρι, που πνίγει όσες φωνές επιμένουν να αναζητούν τη νηφαλιότητα και τη φιλειρηνική συνεννόηση.

Δυστυχώς, δεν είναι πολλές οι φωνές αυτές. Ισως και λόγω της πανδημίας, που τραυμάτισε τον κοινωνικό ιστό σε πάμπολλες χώρες, οι διαδηλώσεις υπέρ της ειρήνης είναι ελάχιστες παγκοσμίως. Στην πραγματικότητα, μόνο σε ορισμένες αμερικανικές πόλεις λιγοστοί διαδηλωτές θυμήθηκαν το «Give peace a chance». Στον υπόλοιπο «ανεπτυγμένο» κόσμο διαδηλώνουν επί φορτηγών οι εμβολιομάχοι.

Ο ψυχρός πόλεμος χρειάζεται πάντα την απειλή ενός καταστροφικού θερμού πολέμου, το φάντασμά του. Μόνον έτσι μπορεί να επιβάλει τους όρους και τα «ιδεώδη» του, που ταυτίζονται με τα συμφέροντά του. Το φάντασμα αυτό πλανιέται τώρα πάνω από την Ευρώπη, και κυρίως πάνω από την Ουκρανία. Υποτίθεται ότι μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου μάς προστατεύει από τη σύρραξη η εκεχειρία των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, αν νοείται ως εκεχειρία η ανταλλαγή φραστικών πυρών ανάμεσα στους Ρώσους και στους Αμερικανοβρετανούς. Δεν λείπουν, άλλωστε, τα σενάρια που προβλέπουν για αύριο Τετάρτη τη ρωσική εισβολή και την άμεση γενίκευση της εμπλοκής· έχουν μάλιστα δημοσιευτεί από μέρες οι μακάβριοι προϋπολογισμοί: τόσες χιλιάδες Ουκρανοί νεκροί, τόσοι Ρώσοι, τόσα εκατομμύρια πρόσφυγες. Αριθμοί…

Η Ουκρανία, ήδη θύμα, παρακαλεί να χαμηλώσουν οι τόνοι. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, που έχει αρχίσει να πληρώνει βαρύ οικονομικό και ενεργειακό κόστος, αναζητεί άλλη μία φορά ρόλο και στρατηγική. Η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν φέρεται σαν αυτοκρατορία που της στερούν τα αυτοκρατορικά της δικαιώματα. Οι ΗΠΑ του συνεχώς αυτοδιαψευδόμενου Τζο Μπάιντεν επανέρχονται στην «κανονικότητα» της σκληρής πλανηταρχίας, η δε Βρετανία λεονταρίζει με ευγενή σκοπό: τη διάσωση του έκθετου Μπόρις Τζόνσον.

Ο Μιθριδάτης κατάπινε προληπτικά το δηλητήριο για να αποφύγει το κακό. Εμάς μάς το χορηγούν σε μικρές ημερήσιες δόσεις για να αποδεχτούμε το Κακό (τον πόλεμο) σαν μοιραίο και αναπόφευκτο. Και η παραμικρή προβοκάτσια αρκεί πια για να ζήσουμε τον εφιάλτη μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας.