Δεν μας ταιριάζει ο ρόλος αυτών που βλέπουν τα τρένα να περνούν

Δεν βλέπει στον ορατό πολιτικό ορίζοντα κυβερνητικές συνεργασίες ο υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής της Δημοκρατικής Αριστεράς, Δ. Χατζησωκράτης, αλλά δεν αποκλείει την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας από τη Δημοκρατική Αριστερά σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι "δεν μας ταιριάζει ο ρόλος αυτών που βλέπουν τα τρένα να περνούν".

Γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής μας διακηρύξαμε ότι έχουμε στόχο τη συμμετοχή στην άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών και για την αλλαγή της κοινωνίας. Τώρα, όχι στη δευτέρα παρουσία.

Η Δ.Α. θα καταψηφίσει το Σύμφωνο για το Ευρώ, αλλά ο Δ. Χατζησωκράτης διαφωνεί με το αίτημα για δημοψήφισμα θεωρώντας ότι τα συνεχή αιτήματα για δημοψήφισμα έχουν απαξιώσει το αίτημα. Σύμφωνα με τον Δ. Χατζησωκράτη τα πρώτα δείγματα γραφής της διοίκησης Καμίνη στον Δήμο Αθηναίων είναι θετικά παρά την κρίση που προέκυψε με τις παραιτήσεις των αντιδημάρχων. Τέλος, σχετικά με την ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία θα συμμετάσχει η Δημοκρατική Αριστερά, το ιδρυτικό της συνέδριο που ολοκληρώνεται σήμερα, αναμένεται να μην λάβει τελική απόφαση παραπέμποντας το θέμα στο μέλλον.

* Υποστηρίζετε ότι “η αριστερά της ευθύνης” οφείλει να είναι “κυβερνώσα αριστερά”. Στις συνθήκες του Μνημονίου, που η ισχύς του παρατείνεται τουλάχιστον έως το 2023, πιστεύετε ότι υπάρχουν περιθώρια κυβερνητικών ή γενικότερα κεντρικών πολιτικών συνεργασιών της ΔΗΜ.ΑΡ.;

Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι «Ευθύνη για την κοινωνία» σημαίνει να βγούμε από την κρίση χωρίς να χρεοκοπήσει η χώρα, αλλά και να μην χρεωκοπήσουν στο τέλος οι πολίτες!

Η ΔΗΜ.ΑΡ. έχει στόχο να αναδειχθεί ως κόμμα ευθύνης για την κοινωνία με προτάσεις και εναλλακτικό λόγο, να αμφισβητήσει το παραδοσιακό κομματικό σύστημα και το πρότυπο άσκησης και διαχείρισης της πολιτικής. Απευθύνεται και θέλει να εκφράσει πολίτες, που δεν ελπίζουν ότι ένα πρωί θα ξυπνήσουν και ο κόσμος θα έχει γίνει όπως τον ονειρεύτηκαν, αλλά που διαθέτουν την αισιοδοξία της βούλησης για να αγωνιστούν να αλλάξουν τα πράγματα. Γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής μας διακηρύξαμε ότι έχουμε στόχο τη συμμετοχή στην άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών και για την αλλαγή της κοινωνίας. Τώρα, όχι στη δευτέρα παρουσία.

Το διάστημα έως το 2023 είναι πολύ μεγάλο. Ο πολιτικός χρόνος, των 12 ετών μάλιστα, είναι τεράστιος. Πολλά πράγματα μπορούν να συμβούν Από αλλαγές κομματικών σχημάτων μέχρι προσώπων, αλλά, γιατί όχι -και αυτό είναι το πολύ ενδιαφέρον- και πολιτικών απόψεων. Εμείς ως ΔΗΜ.ΑΡ. επιδιώκουμε συνεργασίες. Δεν φωτογραφίζουμε στιγμές θέλουμε να επέμβουμε ενεργά και να τις αλλάξουμε. Δεν μας ταιριάζει ο ρόλος αυτών που βλέπουν τα τρένα να περνούν.

Η ΔΗΜ.ΑΡ. επιδιώκει τη δημιουργία ενός συνασπισμού κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων στρατευμένων στην υπόθεση της δημοκρατικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας μέσα από βαθιές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας.

Στον ορατό πολιτικό ορίζοντα είναι απολύτως προφανές, αφού η διαφωνία μας με τις ακολουθούμενες πολιτικές είναι καταγεγραμμένη, δεν υπάρχουν περιθώρια τέτοιων συνεργασιών, κυβερνητικών ή γενικότερα κεντρικών πολιτικών.

* Σε λίγο καιρό θα έρθει στη Βουλή το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας. Θα το ψηφίσετε;

Προφανώς όχι.

* Το Σύμφωνο για το Ευρώ, για το οποίο εκφράσατε τη διαφωνία σας, θα σφραγίσει τις ευρωπαϊκές εξελίξεις για τα επόμενα χρόνια. Συμφωνείτε με την πρόταση του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς να γίνει δημοψήφισμα;

Για το Σύμφωνο για το Ευρώ η θέση μας είναι σαφής. Θα συμμετάσχουμε στους αγώνες στην Ελλάδα και στην Ε.Ε. υπέρ μιας οικονομικής διακυβέρνησης της Ε.Ε. κοινωνικής και αλληλέγγυας και θα αγωνιστούμε, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας για την ανατροπή αυτών των πολιτικών και αυτού του περιεχομένου του Συμφώνου. Το μείζον είναι να αναπτυχθούν οι αντιστάσεις, οι ποικιλόμορφοι αγώνες.

Προσωπικά κρίνω, και έχω και με άλλη ευκαιρία τοποθετηθεί σε παρόμοιες προτάσεις, ότι η καταχρηστική -επιτρέψτε μου- χρησιμοποίηση του αιτήματος για δημοψήφισμα για κάθε ζήτημα, που είναι αναμφισβήτητα μεγάλης σημασίας, με όποια ευκαιρία, δεν προωθεί αποτελεσματικά τον αγώνα αυτόν. Στην ουσία λειτουργεί και εκλαμβάνεται ως αρχή αλλά και τέλος της διεξαγωγής ενός αγώνα. Για θυμηθείτε για πόσα ζητήματα προτείνεται δημοψήφισμα. Υπάρχει και η αίσθηση ότι στην Ελλάδα ποτέ δεν γίνεται. Η επανάληψη έχει απαξιώσει τρόπον τινά το αίτημα.

Η μέθοδος που η ΔΗΜ.ΑΡ. έχει καταθέσει, με την πρότασή της για τα πυρηνικά, για την αξιοποίηση της «πρωτοβουλίας των πολιτών», που παρέχει η Συνθήκη της Λισσαβώνας, μου φαίνεται αποδοτικότερη. Το δημοψήφισμα, ως αίτημα επαναλαμβανόμενο, περνάει σαν αίτημα από τα πολλά που εκφωνούνται. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι προέχει η ανάπτυξη πολύμορφων αγώνων στη χώρα μας και πανευρωπαϊκά, που θα διεκδικούν πρώτα απ’ όλα από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να αλλάξουν ριζικά θέση και να μην ψηφίσουν το Σύμφωνο.

* Κεντρική ιδέα της ανάλυσής σας για την κρίση είναι το “πελατειακό κράτος” με αιχμή στις “συντεχνίες”. Επί χρόνια, όμως, η ανανεωτική αριστερή προβληματική έλεγε ότι το κράτος λειτουργούσε ως υπηρέτης, ιδιαίτερα των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων (εκτεταμένες φοροαπαλλαγές επιχειρήσεων και εφοπλιστών, μίζες για τις δημόσιες προμήθειες, τραπεζοκεντρική ανάπτυξη κ.ά.). Γιατί ασκείτε επιλεκτική κριτική σε πλευρές του πελατειακού κράτους;

Θα μου επιτρέψεις να υπογραμμίσω ευθέως ότι μια εκδοχή της ανανεωτικής αριστεράς το έλεγε αυτό. Η άλλη εκδοχή, αυτή που στα όργανα του ΣΥΝ τα τελευταία χρόνια ήταν μειοψηφία, τόνιζε ταυτοχρόνως και την άλλη διάσταση, δηλαδή πέρα από τις κύριες ευθύνες των κομμάτων εξουσίας, και τις ευθύνες της αριστεράς και των συνδικάτων και των άλλων κοινωνικών φορέων, πάντα φυσικά σε διαφορετικό επίπεδο. Αυτά λέγαμε, αλλά η φωνή αυτή δεν μπορούσε να ακουστεί. Τώρα θα ακούγεται και θα μετριέται με την κοινωνία.

Για εμάς η κρίση του πολιτικού συστήματος δεν είναι απλώς η άλλη όψη της δημοσιονομικής κρίσης που ταλανίζει τη χώρα. Συνιστά ταυτόχρονα βασική γενεσιουργό αιτία της και κύριο ανασταλτικό παράγοντα στην όποια προσπάθεια διεξόδου και ανάκαμψης.

Η πολύπλευρη κρίση της ελληνικής οικονομίας ανέδειξε με δραματικό τρόπο τα αδιέξοδα του κοινωνικοοικονομικού προτύπου που οικοδομήθηκε στη χώρα ύστερα από τη μεταπολίτευση. Πρότυπο που συστηματικά και μεθοδευμένα εξέθρεψαν τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., μαζί με την επιχειρηματική ολιγαρχία, τους μεγάλους προμηθευτές του δημοσίου και γενικά τα ισχυρά λόμπι, την ανώτατη νομενκλατούρα του ευρύτερου δημόσιου τομέα (διοικητικά συμβούλια εταιρειών του Δημοσίου, συνεταιρισμών σε ανώτατο επίπεδο, «επιτροπές», συνδικαλιστικά στελέχη).

Τα κόμματα της αριστεράς όχι μόνο δεν αντιστάθηκαν, όχι μόνο ανέχτηκαν, αλλά «φλερτάρισαν», έως ένα βαθμό, με αυτό το ιδιότυπο «κομματικοκρατικιστικό» σύστημα, που αναπτύχθηκε προϊούσης της μεταπολίτευσης.

* Ποια είναι η εμπειρία σας από το πρώτο διάστημα συνεργασίας στον Δήμο της Αθήνας;

Πρώτα απ’ όλα να τονίσω ότι η ΔΗΜ.ΑΡ. αισθάνεται δικαιωμένη από την επιλογή της να στηρίξει στην Αθήνα τον Γ. Καμίνη. Δικαιωμένη κυρίως γιατί ήταν μια σαφής επιλογή, με προσδιορισμένα χαρακτηριστικά, καινοτόμες προτάσεις και ξεκάθαρο δημοτικό στίγμα. Έτσι την αναγνώρισε η πλειοψηφία του αθηναϊκού λαού.

Γνωρίζαμε από την αρχή ότι θα υπήρχαν τεράστιες δυσκολίες τόσο από τα ίδια τα προβλήματα που είχαν επισωρευτεί δεκαετίες στον δήμο όσο και από τα προβλήματα που εκφράζουν τις συνέπειες στον χώρο της πρωτεύουσας μιας χώρας σε βαθιά και παρατεταμένη οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική κρίση.

Τα πρώτα δείγματα γραφής της που αφορούν το αποκλειστικό πεδίο ευθύνης του Δήμου, όπως η συνολική διαχείριση του ραδιοσταθμού 9,84, έδειξαν και τόλμη και συνέπεια.

Θα μείνω σε κάτι που θα ήθελα να τονίσω. Εμείς θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον Γ. Καμίνη. Ξέρουμε ότι τα προβλήματα είναι πρωτόγνωρα. Τα στελέχη μας, εκλεγμένα ή μη, αντιμετωπίζουν, για πρώτη φορά από θέσεις ευθύνης, διεύθυνση και διαχείριση του πρώτου δήμου της χώρας. Θα υπάρξουν και αστοχίες και λανθασμένοι χειρισμοί και παρεξηγήσεις. Τα σημαντικό είναι να υπάρχει η αίσθηση της μεγάλης ευθύνης για την επιτυχία του έργου. Η δημοτική ομάδα ή ολόκληρη θα επιτύχει ή…

* Πώς θα κατεβείτε στις εκλογές που θα γίνουν;

Για ένα πολιτικό κόμμα που εμφανίζεται στην πολιτική σκηνή είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να περάσει από την πολιτική δοκιμασία της αυτόνομης έκθεσής του στο εκλογικό σώμα. Με το πρόγραμμα, τις ιδέες, τις προτάσεις, το πρόσωπά του. Να είστε βέβαιοι ότι αυτό θα πράξουμε.

* Με ποιο ευρωπαϊκό κόμμα αναγνωρίζεστε συγγενέστεροι;

Στη ΔΗΜ.ΑΡ. συμμετέχουν άνδρες και γυναίκες νέοι και νέες, αριστεροί και αριστερές που δρούσαν ενεργά σε κόμματα της αριστεράς, πολίτες που αναφέρονται στην πολιτική οικολογία, στην αριστερή σοσιαλδημοκρατία, προοδευτικοί και ανέντακτοι αριστεροί, αλλά και πολίτες που σε προηγούμενες εκλογές είχαν ψηφίσει άλλα κόμματα, με διαφορετικές αντιλήψεις και προσλαμβάνουσες για τα κόμματα στον ευρωπαϊκό χώρο.

Στις προσυνεδριακές διαδικασίες άλλοι/ες υποστήριξαν τη συμμετοχή στο ΚΕΑ (πολλοί/ές εξ αυτών με πολλά ερωτήματα για τις θέσεις του τελευταίου του Συνεδρίου), άλλοι/ες πρότειναν την ένταξη στους Πράσινους και αρκετοί/ές διατύπωσαν την πρόταση για ένταξη στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Πολλοί/ές πρότειναν τη διερεύνηση της δυνατότητας συμμετοχής μια πρώτη περίοδο με το στάτους του παρατηρητή σε περισσότερα του ενός κόμματα.

Δεν γνωρίζω -την ώρα που δίνεται η συνέντευξη- την οριστική κατάληξη του σώματος του Συνεδρίου στο ζήτημα αυτό αλλά πιθανολογώ σφόδρα, ότι αυτό, το θέμα θα το παραπέμψουμε για απόφαση σε επόμενο σώμα.