Θέλουν; μπορούν; ο μύθος των ικανών και αυτοδύναμων και η Δημοκρατική Αριστερά

Δεν υπάρχει φαντάζομαι κανείς που να μην έχει κατανοήσει σήμερα ότι με αφορμή την κρίση χρειάζονται να γίνουν στη χώρα ουσιαστικές αλλαγές που: α) να αντιμετωπίζουν τις αιτίες που μας οδήγησαν σε αυτήν β) να αντιμετωπίζουν τα αδικίες των μέτρων που πάρθηκαν για την αντιμετώπιση της κρίσης και τις επιπτώσεις τους. Μέτρα που πολλά από αυτά είναι αναποτελεσματικά και ας ισχυρίζονται το αντίθετο.

Δεν υπάρχει κανείς που να αμφιβάλει ότι πριν την κρίση αλλά και μετά την εκδήλωση της, τα κόμματα που είχαν και έχουν στα χέρια τους την διακυβέρνηση της χώρας, δηλαδή αυτά που μας οδήγησαν στο χάος και στην κρίση αλλά και αυτά που ανεπιτυχώς προσπαθούν να την αντιμετωπίσουν , είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.

Το αυθόρμητο ερώτημα λοιπόν που είναι στο μυαλό όλων των πολιτών είναι αν αυτοί που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή, στην χρεωκοπία, στο χείλος του γκρεμού και τους πολίτες στην ένδεια και στην απόγνωση, με τις αυτοδύναμες κυβερνήσεις (θυμάστε;;) θέλουν και μπορούν να την σώσουν.

Η αυθόρμητη απάντηση είναι ότι σίγουρα όχι, δεν μπορούν.

Αποδεικνύεται περίτρανα από τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα ότι δεν είναι ικανοί, αντιθέτως είναι αναποτελεσματικοί. Είναι φανερό ότι δεν έχουν κανένα εθνικό σχέδιο εκτός από τα σχέδια των ευρωπαίων εταίρων μας. Δεν θα μπω καν στον πειρασμό να κάνω δίκη προθέσεων για το αν θέλουν.

Παράλληλα η μεν παραδοσιακή αριστερά όπως το ΚΚΕ, δέσμια των καθυστερήσεων και των αγκυλώσεων που την διακατέχουν ότι όλα αυτά θα λυθούν με το σοσιαλισμό( ποιον δε μας λέει) δεν μπαίνει καν στον κόπο να απαντήσει στο σήμερα.

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ, θυμωμένος, κλείνει το μάτι στην δραχμή αμήχανος να κατανοήσει τα υπαρκτά προβλήματα της κρίσης και τις αναγκαίες απαραίτητες δίκαιες προσαρμογές.

Μέσα σε αυτές τις πολύ δύσκολες συνθήκες λόγω κρίσης, την ανικανότητα των κομμάτων του δικομματισμού, την αμηχανία της αριστεράς αλλά κυρίως μπροστά στην αναγκαιότητα για τρόπους διεξόδου, μέλη και στελέχη με επικεφαλή τον Φώτη Κουβέλη πριν ενάμιση χρόνο δημιουργήσαμε την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Πιστεύαμε ότι η ελληνική κοινωνία χρειαζόταν ένα άλλο διαφορετικό αριστερό κόμμα που να μπορεί να διαβάζει σωστά την πραγματικότητα της χώρας και παράλληλα να έχει προτάσεις διεξόδου.

Οι πολίτες είναι φανερό ότι στήριξαν αυτή την προσπάθεια επιβραβεύοντας την ΔΗΜΑΡ. Είμαστε ένα καινούργιο κόμμα που πατάμε όμως πάνω στην συνέχεια της αριστερής ανανεωτικής εκσυγχρονιστικής και μεταρρυθμιστικής Αριστεράς.

Έχουμε δηλώσει ότι θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι για αυτό μας ενδιαφέρει η διακυβέρνηση της χώρας.

Διότι στην δημοκρατία, εκτός του ακτιβισμού, την αντιπολίτευση, τις διαμαρτυρίες, υπάρχει και η ευθύνη της διακυβέρνησης. Στην οποία ένα σύγχρονο, αριστερό, μεταρρυθμιστικό κόμμα όπως είναι η ΔΗΜΑΡ θέλει να έχει λόγο για να έχουν οι αναγκαίες αλλαγές και αριστερό πρόσημο.

Ετοιμάζουμε ένα εκλογικό πρόγραμμα για τα επόμενα τρία χρόνια, που σε μερικές μέρες θα δοθεί στην δημοσιότητα. Το οποίο λαμβάνει υπ’ όψιν του τον υπαρκτό κίνδυνο χρεωκοπίας και τις δεσμεύσεις από τις συμβάσεις χωρίς να περιορίζεται μόνο εντός αυτών. Οι προτάσεις μας στοχεύουν σε αλλαγή πορείας με την κοινωνία όρθια και την οικονομία ζωντανή. Μερικοί άξονες του θα πρέπει να είναι

α)Η επιβίωση της χώρας δεν μπορεί να πετύχει εκτός Ευρώπης και ευρώ, όχι μόνο για οικονομικούς αλλά και για σοβαρούς εξωτερικούς και γεωπολιτικούς λόγους. Είναι απαραίτητο όμως να αλλάξει ο νεοφιλελεύθερος τρόπος που εκφράζει η ΕΕ την αλληλεγγύη της, με διορθωτικές κινήσεις μιας σειράς μέτρων που οδηγούν την οικονομία στην ύφεση και διαλύουν την κοινωνία. β) Ριζικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα το οποίο στηρίχθηκε στο δικομματικό πελατειακό κράτος, καθιέρωση αναλογικότερου εκλογικού νόμου, μείωση της χρηματοδότησης των κομμάτων και βουλευτικών αποζημιώσεων, αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, κατάργηση προνομίων . γ) ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα, μεταρρυθμίσεις στην μεγάλη αντιπαραγωγική δημόσια διοίκηση, ενίσχυση της αποκέντρωσης, αλλαγές στην δικαιοσύνη. δ) μείωση της κατασπατάλησης του δημόσιου πλούτου και εξορθολογισμό δαπανών, επανεξέταση του τρόπου προμηθειών, ολοκλήρωση της ηλεκτρονικής συνταγογράφισης. ε) Δημοσιονομική εξυγίανση μέσα από την καθιέρωση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου που θα ενισχύει την υγιή επιχειρηματικότητα, με εξωστρέφεια, καινοτομία και δημιουργική σχέση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, παροχή ρευστότητας στις ΜΜΕ και όχι μόνο στις μεγάλες μέσα από το ΕΣΠΑ. ζ) στροφή με αναβάθμιση του αγροτικού και κτηνοτροφικού τομέα ενταγμένου στον γενικό ευρωπαϊκό σχεδιασμό μέσω της ΚΑΠ με εμφανή την παρουσία ενός αποτελεσματικού κεντρικού σχεδιασμού. η) Επέκταση της φορολογικής βάσης σε ομάδες που φοροδιαφεύγουν. θ) Συγκροτημένη και συντεταγμένη κοινωνική προσαρμογή από τις επιπτώσεις των αλλαγών σε κοινωνικά στρώματα και πολίτες με ανάπτυξη ισχυρού δικτύου κοινωνικής προστασίας.

Η Δημοκρατική Αριστερά καταθέτοντας το πρόγραμμα της ξεκαθαρίζει απολύτως την θέση της, το βάζει στην κρίση των πολιτών ζητά να την ενισχύσουν εκλογικά για να μπορεί να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό προοδευτικό ρόλο στις κρίσιμες μετεκλογικές εξελίξεις απέναντι στις νεοφιλελεύθερες επιλογές.

Στο πρόγραμμα της καλούνται να τοποθετηθούν συγκεκριμένα, οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και να απαντήσουν αν μπορούν να συνεργασθούν για τις επείγουσες λύσεις με προοδευτική κατεύθυνση.

Βασίλης Μανδαράκης

Γραμματέας Νομαρ. Επιτ. Ηλείας και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς.