Κάποιος να τον προσέχει

Ας υποθέσουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας κερδίζει τις εκλογές της 17ης Ιουνίου(επαναλαμβάνω : υπόθεση εργασίας) και θέλει να υλοποιήσει αυτό που έχει υποσχεθεί, δηλαδή την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας με τους ευρωπαίους. Προφανώς, δεν θα πάει κατευθείαν στην Μέρκελ, θα αναζητήσει αλλού συμμάχους. Τι πιο φυσικό να σπεύσει στο Παρίσι, αφού ο Φρανσουά Ολάντ θέλει ν’ αλλάξει το μείγμα της «γερμανικής» πολιτικής που εφαρμόζεται στην Ευρώπη. Ας υποθέσουμε ότι τότε ο Ολάντ θα τον δεχθεί. Μπαίνοντας στο μέγαρο των Ηλυσίων ο Τσίπρας θα του πει «Μπονζούρ μεσιέ Ολαντρεού»;Αν έχει χιούμορ, θα το πει. Δεν ξέρουμε αν ο οικοδεσπότης θα το ακούσει έτσι.

Πέρα από την πλάκα τώρα. Επειδή ο Τσίπρας αντιγράφει τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά δεν ξέρει πώς πολιτεύθηκε στις διεθνείς του σχέσεις, κάποιος πρέπει να του το μάθει. Να του πει, για παράδειγμα, ότι, όταν άρχισε να φαίνεται ότι πλησιάζει στην εξουσία, ο Ανδρέας καλλιέργησε τις σχέσεις του με ευρωπαίους ηγέτες. Προσοχή, με ηγέτες και όχι με αρχηγούς κομμάτων, που δεν έπαιζαν κανένα ρόλο στις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Για παράδειγμα, το 1978 είχε πάει στη Σουηδία και είχε συναντηθεί με τον πρωθυπουργό της Ούλοφ Πάλμε. Είχε φροντίσει να έχει διαύλους επικοινωνίας με τον Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος ήρθε στην εξουσία λίγους μήνες πριν από αυτόν(Μάιος 1981). Στην προεκλογική περίοδο του Οκτωβρίου του 1981 είχε έλθει στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Φελίπε Γκονζάλες.

Τι κάνει ο Τσίπρας σήμερα; Πάει στη Γαλλία και προσβάλλει τον νεοεκλεγέντα πρόεδρό της, χρησιμοποιώντας μια φράση του προκατόχου του Νικολά Σαρκοζί. Γιατί το κάνει; Προφανώς πικαρισμένος επειδή ο Ολάντ δεν τον δέχτηκε, λόγω πρωτοκόλλου. Κόβει, δηλαδή, με το καλημέρα τις γέφυρες επικοινωνίας με τον μόνο ίσως ευρωπαίο ηγέτη που μπορεί να ακούσει ευνοϊκά κάποια από τα ελληνικά αιτήματα. Αλλά και αυτοί με τους οποίους συναντάται στη Γαλλία και στη Γερμανία έχουν φροντίσει από καιρό να τον προσγειώσουν στην πραγματικότητα. Τόσο ο Γάλλος αριστερός Μελανσόν όσο και ο Γερμανός Γκίζι έχουν δηλώσει ανοιχτά, μόλις πριν από ενάμισι μήνα, ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα οδηγούσε τον ελληνικό λαό σε μεγαλύτερη εξαθλίωση.

Ερώτημα: Οσα λέει και κάνει εσχάτως ο Αλέξης Τσίπρας οφείλονται μόνο σε απειρία; Ειδικά η προσβολή στον Ολάντ που οφείλεται; Δεν κατάλαβε τον αρνητικό αντίκτυπο πού θα είχε;

Αν δεν το κατάλαβε, είναι στον κόσμο του. Κι αυτό είναι επικίνδυνο. Αν το κατάλαβε και το είπε επίτηδες, το συμπέρασμα είναι προφανέστατο. Ούτε θέλει ούτε πιστεύει ότι θα αναλάβει κάποια κυβερνητική ευθύνη μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Και στις δύο περιπτώσεις, πάντως, θα ήταν καλύτερα να μετράει τα λόγια του. Κι αν δεν μπορεί, λόγω ηλικίας και απειρίας, ας αναθέσει σε έναν-δυο εμπειρότερους συντρόφους του να τον προφυλάσσουν από τις παγίδες. Καλό θα του κάνουν.