Κάθε μορφή εξέλιξης χρειάζεται

μια μεγάλη καταστροφή για να συνεχιστεί.

Νίκος Ερηνάκης, Το άγριο μάτι

Η δομή και λειτουργία του πολιτικού συστήματος δεν εγγυάται τη θεσμική σταθερότητα και καθιστά αδύνατη την επιτυχή διαχείριση της κρίσης.

Το βάρος είναι μεγάλο και οι ώμοι δεν είναι συνηθισμένοι. Στα χρόνια της παιδικής χαράς κανείς δεν μάθαινε ρόλους και τρόπους για κακές στιγμές που ενδεχομένως θα έρχονταν. Καθισμένοι πάνω στις βεβαιότητες και στις συνέχειες κανείς δεν σκεφτόταν πως «έχει ο καιρός γυρίσματα». Όλα εύκολα, όλα συμψηφιζόμενα, όλα συγχωρούμενα, όλα παραγραφόμενα.

Τόσο η περίοδος της χαράς όσο και η περίοδος χάριτος πέρασαν. Τώρα είναι η ώρα της ωρίμανσης του πολιτικού συστήματος, η καθιέρωση κανόνων και ορίων, η εκκαθάριση του τοπίου από τους επίορκους/κορεσμένους/νεοφιλόδοξους και κυρίως η αλλαγή του πολιτικού χάρτη ώστε ν’ αντιστοιχεί στις σύγχρονες ευρωπαϊκές παραδόσεις.

Ο ιδεολογικός αχταρμάς και η ρητορική των εντυπώσεων πρέπει να αντικατασταθεί από δομημένες συνεδριάσεις, πειστική επιχειρηματολογία και ευπρεπή διάλογο ουσίας.

Μόνον έτσι υπάρχει περίπτωση ν’ αποκατασταθεί η σχέση εμπιστοσύνης πολιτικών – πολιτών.

Αν αυτά δεν συμβούν σύντομα τότε να μην εκπλαγούμε εάν το πολιτικό σύστημα αυτοκαταστραφεί αφήνοντας ένα επικίνδυνο κενό.

Υ. Γ. Ποιος πιστεύει ότι το ένα και μοναδικό άρθρο συμβάλλει σ’ αυτή την κατεύθυνση;