Καιροί πειρατές
κουρσεύουν
πλωτές αναμνήσεις
Ηλίας Γκρης, Αλφειός πρόγονος

1. Στο στόχαστρο ο «αμαρτωλός» δημόσιος τομέας και στο «απυρόβλητο» ο ενάρετος ιδιωτικός τομέας;

2. Γραφειοκρατία και διαφθορά μόνο στις συναλλαγές με τους δημόσιους υπαλλήλους, νομιμοποίηση στο φακελάκι του ιδιώτη γιατρού και του ιδιώτη manager;

3. Το αίτημα για απόλυση ενός δημόσιου υπαλλήλου όταν απολύεται ένας ιδιωτικός υπάλληλος εντάσσεται στη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού, της αντεκδίκησης ή του συμψηφισμού ενόχων;

4. Η ανυπαρξία ή η μη – τήρηση κανόνων στο δημόσιο τομέα μας κάνει να ξεχνάμε την έλλειψη ορίων (κέρδους, εκμετάλλευσης κλπ.) στον ιδιωτικό;

Ηθικό συμπέρασμα: Εξορθολογισμός – Εκσυγχρονισμός – Ευθύνη, παντού και σε όλους,

και: (Αυτο)διάθεση προσωπικού όπου υπάρχουν ανάγκες – Αξιόπιστη αξιολόγηση – Ασφάλεια για τους συνεπείς.

Αρκετά με τις διαπιστώσεις και τις δια-κρίσεις.

Ώρα συν-ευθύνης.

Καθηγητής Γιάννης Πανούσης

Βουλευτής ΔΗΜΑΡ