Πολλοί θεώρησαν ότι η ΔΗΜΑΡ όφειλε όχι μόνο να υπερβεί τα στεγανά της στείρας αριστεράς καταγγελίας, πράγμα που έκανε για ένα χρόνο υπεύθυνα, αλλά και να υφίσταται καθημερινά τις βοναπαρτικές αποφάσεις των μη-εταίρων.

Άδικες κατηγορίες.

• Κατηγόρησαν τη ΔΗΜΑΡ ότι αποχώρησε από την Κυβέρνηση με βάση ένα ένστικτο μικροκομματικής επιβίωσης. Κι αναρωτιέμαι: αυτοί που επιβιώνουν επί 40 μεταπολιτευτικά χρόνια με διάφορα τρικ (από πρόωρες εκλογές μέχρι πλαστά διλήμματα) πώς μπορούν να αναλύουν έτσι την πολιτική μας ηθική;

• Κατηγόρησαν τη ΔΗΜΑΡ ότι αποτελεί ένα κόμμα περιορισμένης ευθύνης. Κι αναρωτιέμαι: αυτοί που είναι πολιτικά υπεύθυνοι (αλλά ποινικά ανεύθυνοι) για όσα «πληρώνει» τώρα ο λαός πώς μπορούν να κατηγορούν τους άλλους για τα δικά τους ανομήματα;

• Κατηγόρησαν τη ΔΗΜΑΡ ότι εκφράζει μια dolce εκδοχή των διανοούμενων. Κι αναρωτιέμαι: αυτοί που εκπροσωπούν το χρήμα (λευκό και μαύρο), την εξουσία (υπόγεια και υπέργεια), τη διαπλοκή (μιντιακή και άλλη) πώς μπορούν να χαρακτηρίζουν αρνητικά ανθρώπους που με την ίδια τη ζωή τους έχουν αποδείξει την πίστη τους στις αξίες της Αριστεράς;

• Κατηγόρησαν (και μερικοί «δικοί μας» δυστυχώς) τη ΔΗΜΑΡ ότι δεν άφησε τους αξιωματούχους της να ολοκληρώσουν το έργο τους, το οποίο θα «σφετερισθεί» η ΝΔ.

• Κατηγόρησαν τη ΔΗΜΑΡ ότι μέσω της «συγκυβέρνησης» απέκτησαν πολλοί «δικοί» μας δίκτυα αλληλοεξυπηρέτησης (που τα χάνουν λόγω αποχώρησης).

Μας κατηγορούν, μας κατηγορούν, μας κατηγορούν. Κι όμως ούτε μας πλήγωσε η μη-κυβερνητική προοπτική μας, ούτε μας ξελίγωσε η ετήσια μικροεξουσία μερικών φιλόδοξων.

Συνεχίζουμε το ίδιο περήφανοι για το ήθος και το όραμά μας.

Η Κυβερνώσα Αριστερά τώρα γεννιέται.