Προοδευτικός –Συντηρητικός χώρος. Η πραγματική διχοτομία στην πολιτική σκηνή της χώρας

1. Η χώρα μας «πορεύεται» προς την 7η χρονιά στην εντατική των τριών Μνημονίων. Στους 20 τελευταίους μήνες με διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βαδίζουμε χωρίς εθνικό σχέδιο.

Η Ελληνική οικονομία συνεχίζει σε παρατεταμένη ύφεση, χάνει το δυναμισμό της κάθε μέρα. Η Ελληνική κοινωνία ζει μέσα στην ανασφάλεια, το άγχος και την απόγνωση.

Εξωτερικές απειλές προστίθενται και διεκδικήσεις εγείρονται.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ, αδυνατεί πλήρως να χαράξει πολιτικές διεξόδου από την κρίση.

Μπροστά στα αδιέξοδα της πολιτικής της, συντηρεί και ανατροφοδοτεί μια στείρα πόλωση με διχαστικό αντίκτυπο. Διολισθαίνει σε καθεστωτικές πρακτικές και λογικές, σε αντιπερισπασμούς που κάνουν ζημιά στη χώρα.

Μ’ αυτή την Κυβέρνηση και αυτή την πορεία δεν υπάρχει ελπίδα, δεν υπάρχει προοπτική.

2. Οι εφημερίδες του Σαββατοκύριακου που μας πέρασε, μας γέμισαν με ενδιαφέρουσες αναλύσεις αλλά και μαχητικές αρθρογραφίες διευθυντικών και κορυφαίων στελεχών τους, που προσπαθούσαν να αποδείξουν τη νομοτέλεια των εξελίξεων στο πολιτικό σύστημα και πόσο τα «πράγματα» οδηγούν ώστε: Από τη μια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ να είναι αυτοί, ο ηγέτης και η παράταξη, στους οποίους έλαχε, να αποτελέσουν τον βασικό φορέα της τιμωρητικής αντι-ΣΥΡΙΖΑ ψήφου. Άλλωστε … «διεθνώς φαίνεται και η συγκυρία να έχει περισσότερη δεξιά»! Από την άλλη, ο νοούμενος ως ενδιάμεσος χώρος να μην έχει, εκ των …πραγμάτων, κανένα πολιτικό ρόλο.

3. Αυτό που κατακτά όλο και περισσότερο τη συνείδηση των πολιτών είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ δεν μπορεί. Προφανώς χρειάζεται μια άλλη Κυβέρνηση.

Αλλά και η ΝΔ, με την προώθηση μιας συντηρητικής παλινόρθωσης, δεν αποτελεί λύση.

Και μόνο στοχαζόμενοι τις σκηνές, όπου οι μισοί θα κυβερνούν και οι άλλοι μισοί, με τη σειρά τους, σε ένα κρεσέντο λαϊκισμού θα «πετούν απ΄έξω πέτρες», όλοι και όλες αντιλαμβανόμαστε ότι ΤΩΡΑ, για τα επόμενα δύο χρόνια τουλάχιστον, ΜΙΑ πολιτική λύση είναι αναγκαία: Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ και η ΑΛΛΑΓΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ προς ένα σχήμα ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ. Όχι ως πανάκεια, αλλά ως αναγκαιότητα για τα επόμενα δύο χρόνια, που θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά την εικόνα διεθνώς, να κινητοποιήσει όλες τις ζωντανές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.

Δεν χρειάζεται ένας νέος γύρος ψευδαισθήσεων στην χώρα.

Εξηγούμαι: Η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία μπήκαν σε μνημόνια και βγήκαν. Το πέτυχαν γιατί η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση, χωρίς να αλλάξουν θέση στο σύστημα διακυβέρνησης, κατάφεραν να συνεννοηθούν να συμφωνήσουν σε μερικά στοιχειώδη απαιτούμενα των προγραμμάτων διάσωσης.

Αντιθέτως, στη χώρα μας το πολιτικό σύστημα δεν έδωσε τα εχέγγυα αυτά. Με τη διατήρηση όμως αυτών των σχέσεων συμπολίτευσης –αντιπολίτευσης, η πρόοδος και έξοδος από τα μνημόνια δεν μπορεί να υπάρξει. Άρα η μόνη δυνατότητα που εναπομένει είναι όλες-επιμένω όλες- οι πολιτικές δυνάμεις του ευρωπαϊκού τόξου να προχωρήσουν μέσα από κοινού συμφωνία για την ανάληψη κυβερνητικής ευθύνης. Το μείζον είναι η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ! Τα πρόσωπα δεν μπορεί να αποτελούν εμπόδιο για την πραγμάτωσή της. Και αυτό συμπεριλαμβάνει και τον πρωθυπουργό!

Η πρόταση αυτή δεν είναι «αγαπησιάρικη». Δεν παραγνωρίζει ούτε τις ευθύνες, προσωπικές και συλλογικές, ούτε δείχνει προτίμηση στις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ ή στις επαγγελίες της ΝΔ. Απλώς πηγάζει, ως απάντηση, στην πρωτοφανή και πολεπίπεδη ελληνική κρίση.

Μόνο μια Κυβέρνηση με ενισχυμένη αξιοπιστία και ευρεία λαϊκή στήριξη, μπορεί να συζητήσει, να τεκμηριώσει, να διεκδικήσει και να πείσει τους ευρωπαίους εταίρους και τους διεθνής θεσμούς και για την αναγκαία αναδιάρθρωση του χρέους και για μια νέα ουσιαστική βελτίωση των όρων της συμφωνίας. Να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους επενδυτές, που παρά την μεγάλη διεθνή ρευστότητα δεν «βλέπουν» Ελλάδα, και να πυροδοτήσει μια βιώσιμη αναπτυξιακή έκρηξη. Να εξασφαλίσει πολιτική σταθερότητα και να προχωρήσει τις αναγκαίες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις. Να στηρίξει αποφασιστικά την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Να χτυπήσει το λαϊκισμό, το πελατειακό και κομματικό κράτος. Να εγγυηθεί αξιόπιστα το κοινωνικό κράτος. Να αποτρέψει την υπονόμευση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης.

Αυτή η βασική προσέγγιση οφείλει να παραμείνει ως σταθερή γραμμή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ. Είχε διατυπωθεί από τα κόμματα που τη συγκροτούν (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) από το 2012 με έκκληση προς τον ΣΥΡΙΖΑ για συμμετοχή στην τότε κυβερνητική λύση. Το ίδιο πρότεινε και τον Σεπτέμβρη του 2015! Ένα κόκκινο νήμα, που συνδέει το χθες , το σήμερα, το αύριο! Αυτό που υποστηρίζαμε χθες, διατηρεί την αξία του και για το σήμερα και για το αύριο. Και από αυτή τη Βουλή. Αλλά θα ισχύει το ίδιο και με τη νέα Βουλή μετά από ενδεχόμενη προσφυγή στις κάλπες. Η διαφορά θα είναι ότι τώρα πρώτη δύναμη είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αύριο φαίνεται ότι θα είναι η ΝΔ!

Είναι φανερό ότι η ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ με την καθοριστική ενίσχυση, πρώτα απ΄όλα σε όλους τους αρμούς της ελληνικής κοινωνίας –και εδώ αναφέρομαι σε όλους τους συνδικαλιστικούς φορείς στα επιστημονικά σωματεία, στην αυτοδιοίκηση και σε κάθε μορφής κοινωνική οργάνωση-, των δυνάμεων της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας, που στέκονται σταθερά υπέρ αυτής της πολιτικής προοπτικής και προφανώς και στις οψέποτε γίνουν βουλευτικές εκλογές θα συμβάλει αποφασιστικά. Η ενίσχυση των δυνάμεων της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ, καταγραφόμενη στο εκλογικό σώμα, θα δώσει τη δυνατότητα, προφανώς από πολύ ισχυρότερες θέσεις, να προωθήσει το σχέδιο αυτό! Όμως η πολιτική αυτή πρόταση για να είναι πειστική σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εμφανίζει προτιμησιακή σχέση! Το μείζον δεν είναι η καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ! Το μείζον είναι η σωτηρία της πατρίδας! Και επειδή, βεβαίως πολλοί/ές ισχυρίζονται ότι και τα δύο είναι ταυτόσημα, σπεύδω να υπογραμμίσω, ότι μέχρις ότου γίνουν εκλογές, που μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τις προκαλέσει, η χώρα με την παραμονή της ίδιας κυβέρνησης θα κάνει βήματα προς την καταστροφή. Και εμείς θα αναμένουμε τις εκλογές…

Το μήνυμα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΟΛΟ. Η ανάγνωσή του όμως, πάντα εξαρτάται και από τα ματογυάλια που το εξετάζεις…

4. Ακριβώς σε αυτές τις συνθήκες για την μεγάλη εθνική προσπάθεια για την κοινωνική και οικονομική ανόρθωση της χώρας και την έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια, η συγκρότηση του αυτόνομου, ενιαίου και ισχυρού φορέα της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα αποτελεί επιτακτικό χρέος.

Η ισχυρή αυτόνομη κεντροαριστερά, χωρίς αυταπάτες και λαϊκισμό, αλλά με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό και ξεκάθαρη πολιτική και ιδεολογική οριοθέτηση τόσο από το ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη ΝΔ, είναι αυτή που οφείλει να εξελιχθεί σε ένα μεγάλο προοδευτικό ρεύμα πλειοψηφίας και να επηρεάσει καθοριστικά την διακυβέρνηση της χώρας.

Εμείς οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι/ες. Οι διαχωριστικές γραμμές στο πολιτικό σκηνικό υπάρχουν. Μόνο που τις αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά από αυτές που ισχυρά συγκροτήματα επιδιώκουν να επιβάλλουν ως ισχύουσες.

Δεν είναι από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη οι αντι- ΣΥΡΙΖΑϊκές δυνάμεις. Σπεύδω από την αρχή να ξεκαθαρίσω ότι μιλώντας ιστορικά αλλά κυρίως πολιτικά η πραγματική διχοτομία είναι «δεξιά- αριστερά». Αυτή δεν έπαψε να υπάρχει. Αλλιώς διατυπωμένο, με ευρύτερους όρους, όπως γίνεται ευρύτερα αποδεκτή στην ελληνική κοινωνία: «πρόοδος-συντήρηση». Ομιλούμε για τον «προοδευτικό – συντηρητικό χώρο». Ο προσδιορισμός των δύο πόλων δεν εξαφανίζει το κομμάτι που παραδοσιακά ένιωθε ως «κεντρώος χώρος». Απλώς, σήμερα αυτή η προσέγγιση καθίσταται ευκολότερα κατανοητή και εξ αιτίας και της ευρύτατης αποδιάρθρωσης των μεσαίων στρωμάτων.

Εμείς επιδιώκουμε να εκφράσουμε τη συμμαχία των μισθωτών τάξεων με τα μεσαία στρώματα, συμμαχία η οποία δεν θα εφαρμόζει πολιτικές του Πολιτικού Κέντρου αλλά σοσιαλδημοκρατικές μεταρρυθμιστικές πολιτικές στο κέντρο.

Δεν υπάρχει τρίτος πόλος! Και προπάντων καμία φιλοδοξία για τη συγκρότησή του!

Θέλουμε λοιπόν να δώσουμε τη μάχη πρώτα απ΄όλα, ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΆ προς τον ΣΥΡΙΖΑ, εντός του χώρου για την ηγεμονία και την επικράτηση στον προοδευτικό χώρο. Να αποτελέσουμε εμείς τη μεγάλη δύναμη. Αυτό χρειάζεται σταθερή στόχευση. Επιμονή και πολιτικό σχέδιο.

Το μείζον είναι πως αυτό θα πραγματοποιηθεί . Ποια τα βήματα.

5. Η κεντρική στόχευση είναι κρυστάλλινη. Αφορά την επιδίωξη για μια ισχυρή αυτόνομη κεντροαριστερά χωρίς αυταπάτες και λαϊκισμό αλλά με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό και απολύτως σαφή πολιτική και ιδεολογική οριοθέτηση τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη ΝΔ. Πρόκειται για μια δημιουργική μετεξέλιξη, που υπερβαίνει στερεότυπα του παρελθόντος, ιστορικά σχήματα, και δεσμεύσεις σε ένα νέο, ενιαίο, ανοικτό φορέα, ικανό να εκφράσει νέες ιδέες, νέες προτεραιότητες, νέους ανθρώπους.

Οι πολίτες θέλουν να υπάρξει μία ενωμένη κεντροαριστερά που θα αποτελέσει τον ισχυρό εκπρόσωπο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στη χώρα μας απέναντι στον εκπρόσωπο του Λαϊκού Κόμματος, τη ΝΔ.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο «χώρος» έχει ταλαιπωρηθεί από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, όπου κάθε δυνητική συνιστώσα αυτού του χώρου, κάθε φορά και διαφορετική, είχε τη μεγαλύτερη ευθύνη για την αποτυχία.

Εμείς, ως ΔΗΜΑΡ, το έχουμε επαναλάβει πολλές φορές αυτοκριτικά, είχαμε την ευθύνη τότε με τους «58». Όταν η μη συμμετοχή μας για ένα ευρύτερο ανοικτό διάλογο, παρά την πραγματική διαφωνία μας με την πολιτική που εκπέμπονταν τότε για συμπόρευση με τη ΝΔ, συνέβαλε –στα μέτρα της πάντα-στην αποτυχία του εγχειρήματος.

Μπροστά μας λοιπόν είναι μια υποχρεωτική πορεία, που προσδιορίστηκε, δυστυχώς ΟΧΙ ΘΕΤΙΚΑ με την κατάρρευση των συζητήσεων ΠΟΤΑΜΙΟΥ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ. Παρά το γεγονός ότι είχε προϋπάρξει μια θετική προσέγγιση σε επίπεδο θέσεων που εκφράστηκε με το ΠΟΡΙΣΜΑ της Επιτροπής Διαλόγου για τις Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις.

6. Παρά τις δυσκολίες , τις αμφιθυμίες, καθυστερήσεις, υστεροβουλίες και σκοπιμότητες που κόστισαν είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε.

Το εγχείρημά μας θα προχωρήσει σήμερα με όσες δυνάμεις θέλουν, παρά τις υπαρκτές δυσκολίες, να συμβάλλουν στην εμβάθυνση της συνεργασίας και στη συγκρότηση αυτού του νέου πολιτικού και κοινωνικού ρεύματος πλειοψηφίας .

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ έχει ήδη ξεκινήσει ένα οδοιπορικό Διαλόγου με την κοινωνία σε όλη την Ελλάδα κάθε γειτονιά, σε κάθε εργασιακό χώρο.

Η δυναμική του εγχειρήματος, η ανάπτυξη δικτύων και η δημιουργία βάσης της συμπαράταξης θα οδηγήσει εντός του 2017, λαμβάνοντας υπόψη και τις πολιτικές εξελίξεις, στο Συνέδριο μας. Εμείς, ως ΔΗΜΑΡ, επιδιώκοντας την επιτάχυνση των διαδικασιών επιμένουμε ώστε να δρομολογηθούν όλες οι διαδικασίες για Συνέδριο εντός του πρώτου εξαμήνου του προσεχούς έτους

Κεντρικός πολιτικός στόχος και επιδίωξη είναι να δοθεί μέσα από ανοιχτές διαδικασίες, ζωτικός χώρος ισότιμης συμμετοχής, έκφρασης και εκπροσώπησης στα συλλογικά όργανα που έχουν ήδη δημιουργηθεί. Σε κάθε κίνηση, σε όποια συλλογική έκφραση, σε όλους/ες όσους/ες πιστεύουν στην ανασύνθεση, ενότητα και μετεξέλιξη του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς και εμπνέονται από την προοπτική να είναι αυτός ο χώρος που ως αυτόνομο πολιτικό υποκείμενο θα πρωταγωνιστήσει.

7. Πρέπει να προχωρήσουμε αποφασιστικά προς τα εμπρός με ενότητα και ανανέωση. Χωρίς κανένα φόβο, καμία προσωπική ή συλλογική ανασφάλεια. Οι ιστορικές δεσμεύσεις και οι ιστορικές αντιπαλότητες δεν μπορούν να αφορούν το παρόν και το μέλλον του χώρου. Επιτέλους πρέπει να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών.

---

Το κείμενο αυτό αποτέλεσε τα κύρια σημεία της παρέμβασής μου στην Εκδήλωση -Συζήτηση που διοργάνωσε στην Αγ. Παρασκευή, στις 28/11/2016, το Περιφερειακό Συντονιστικό Βόρειας Αθήνας της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ.