Ας θέσουμε με κάποιο τρόπο μια σειρά στο πώς προσεγγίζουμε τα επίδικα θέματα που απασχολούν τον χώρο. Αρχίζουμε, λοιπόν, από τον «κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ», έννοια που αποκτά διαφορετικά περιεχόμενα, κατά περίπτωση. Όμως, όλοι πρέπει να συμφωνήσουμε ότι το πιο πλήρες περιεχόμενο το προσλαμβάνει όταν έχει το μεγαλύτερο δυνατό εύρος, δηλαδή το σύνολο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι οι άλλοι προσδιορισμοί αφορούν υποσύνολα αυτού του συνόλου. Και ο κόσμος αυτός εκφράστηκε δύο φορές μέσα στα τελευταία δύο χρόνια, με τρόπο που δεν επιδέχεται παρερμηνειών.

Πολύ φοβάμαι πως αρκετοί και σε μεγάλο βαθμό και η αριστερά (εξαιρώ το ΚΚΕ που δεν το ενδιαφέρει τι γίνεται στον καπιταλισμό) δεν έχουν πεισθεί πως η ελληνική οικονομία διατρέχει σοβαρό κίνδυνο χρεωκοπίας. Μερικοί μάλιστα, θεωρούν πως υπάρχουν έντεχνες υπερβολές στα στοιχεία, για να περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα λιτότητας. Ελπίζω πως -τουλάχιστον- η δραματική κατάσταση στον τομέα της εργασίας, να θεωρείται πραγματική.

Η Αριστερή Μεταρρύθμιση υποστηρίζει με όλες τις δυνάμεις της την πρωτοβουλία του προεδρείου της ΠΟΣΔΕΠ, στην ανάληψη της οποίας συνέβαλε καθοριστικά, να καλέσει τους κοινωνικούς φορείς στην από κοινού διοργάνωση εκδηλώσεων εναντίον της τρομοκρατίας.

Για το λόγο αυτό, θα θέλαμε να εκφράσουμε την κατάπληξή μας για την απόρριψη της πρωτοβουλίας αυτής εκ μέρους της παράταξης «Συσπείρωση Πανεπιστημιακών», καθώς και την ανησυχία μας για το σκεπτικό της απόρριψης αυτής.

Τούτο το κείμενο μπορεί να παρερμηνευτεί από τους συνήθεις καχύποπτους ότι γράφτηκε για να προωθήσει την υποψηφιότητα της Ντόρας Μπακογιάννη. Την εν λόγω ούτε τη γνωρίζω, ούτε ανήκω στη ΝΔ, ώστε να περιμένω κάτι. Απλά, υπάρχουν πολιτικοί που η σκέψη ότι μπορεί να με κυβερνήσουν με φοβίζει. Ένας είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Ο κ. Σαμαράς επέλεξε να ρίξει το κόμμα του από την κυβέρνηση και να το διασπάσει.

Δεν έπρεπε να εκπλαγεί κανείς από τις δηλώσεις της κ. Αλέκας Παπαρήγα για το Τείχος του Βερολίνου. Είναι γραμματέας ενός κόμματος που δοξολογεί με κάθε ευκαιρία έναν από τους πιο στυγνούς δικτάτορες που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Ο ιδεολογικός καθοδηγητής του ΚΚΕ, ο Ιωσήφ Στάλιν, είναι ο πατέρας του πρακτικού ολοκληρωτισμού.

Προχθές, ενώ στο Βερολίνο εορτάζονταν τα είκοσι χρόνια από την πτώση του Τείχους- από το γεγονός που συμβόλισε το τέλος του συστήματος κεντρικής διεύθυνσης της οικονομίας υπό την απόλυτη πολιτική εξουσία του ενός κόμματος, του συστήματος που από το 1918 ώς το 1991 ονομαζόταν «σοσιαλισμός»- το ΒΒC δημοσίευσε μιαν ενδιαφέρουσα έρευνα γνώμης. Ρωτήθηκαν περίπου 29.000 πολίτες σε 27 χώρες και μόλις 11% δήλωσαν ικανοποιημένοι από τη λειτουργία του καπιταλισμού (πρώτοι ήρθαν οι Αμερικανοί με 25%, δεύτεροι οι Πακιστανοί με 21%).