Νομίζω πως ο κυκλώνας θα περάσει χωρίς να συμπαρασύρει την παγκόσμια οικονομία. Γι’ άλλη μια φορά τα βάραθρα που άνοιξε η ελεύθερη αγορά θα καλυφθούν από τους φορολογούμενους. Ποιες θα είναι οι συνέπειες κανείς δεν το ξέρει. Ορισμένοι φοβούνται ότι αυτό το νέο τρομερό χτύπημα μπορεί να πλήξει ολόκληρο το σύστημα.
Ενας κόσμος άρχισε να γίνεται συντρίμμια. Για να το κατανοήσουμε, χρειάζεται να κοιτάξουμε πίσω από την τρελή ακολουθία των γεγονότων: πρώτα το κραχ αμερικανικών χρηματιστικών κολοσσών, έπειτα η πτώση στα χρηματιστήρια όλου του κόσμου, τέλος η «ντοπαρισμένη» ευφορία από το πιο γιγάντιο σχέδιο εθνικοποιήσεων και δημόσιων διασώσεων που υλοποιήθηκε στην Αμερική από τον καιρό της Μεγάλης Υφεσης.
Στο διάβολο οι ιδεολογίες και η ανορθολογική λατρεία της ιερής αγοράς. Η Αμερική ξαναβρίσκει την αρετή που την έκανε Αμερική: τον πραγματισμό! «Μέτρα χωρίς προηγούμενο για να αντιμετωπίσει μια πρόκληση χωρίς προηγούμενο» ανήγγειλε ο Μπους, ο πρώην νεοσυντηρητικός (neocon) που μεταμορφώθηκε σε νεοκεϊνσιανό (neo-keyn),
Οι δραματικές εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία υπονομεύουν τους δύο μύθους στους οποίους στηρίχτηκε για μια τριακονταετία η ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού: ο πρώτος αναφέρεται στις απεριόριστες δυνατότητες αυτορρύθμισης της αγοράς και ο δεύτερος στις καταστροφικές επιπτώσεις που έχει η παρέμβαση του κράτους στην οικονομία.
Κατηγορείστε αν θέλετε τους άπληστους τραπεζίτες. Κατηγορήστε την επιπόλαια διοίκηση της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας από τον ’Αλαν Γκρίνσπαν (Alan Greenspan). Κατηγορήστε τους ανεύθυνους σπιτονοικοκύρηδες που πήραν στεγαστικά δάνεια που δεν ήταν εις θέση να αποπληρώσουν.
Η κρίση λοιπόν συνεχίζεται. Ακόμη χειρότερα, φαίνεται να βαθαίνει και, επιπλέον, απειλεί καθημερινά να περάσει από τη χρηματοοικονομική σφαίρα στην πραγματική οικονομία. Το βλέπουμε άλλωστε στις Ηνωμένες Πολιτείες
Πώς χάσαμε τη Ρωσία; Το ερώτημα δεν είναι καινούργιο – οι μελετητές το επαναλαμβάνουν εδώ και είκοσι χρόνια σχεδόν- αλλά δεν ρίζωσε ακόμη στο κεφάλι υπευθύνων της Δύσης.
Η τρίτη επιστημονική επανάσταση κάνει δυνατή μια νέα κοινωνική Ευρώπη για τον εικοστό πρώτο αιώνα. Το ευρωπαΐκό όνειρο είναι είναι ο άξονας της νέας κοινωνικής Ευρώπης. Η πλειοψηφία των ευρωπαίων πολιτών ελπίζουν προ παντός σε μια καινούργια κοινωνική Ευρώπη που θα βασίζεται στη «ποιότητα της ζωής».
Η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση, χωρίς προηγούμενο στα μεταπολεμικά χρόνια, οξύνεται δραματικά κάθε μέρα που περνάει. Ήδη προδιαγράφει μια παρατεταμένη ύφεση στις ανεπτυγμένες οικονομίες. Βρίσκει την Ελλάδα σε μια στιγμή όπου για λόγους καθαρά εγγενείς έχει πλέον εξαντληθεί ο δρόμος για την οικονομική μεγέθυνση, την αύξηση των εισοδημάτων και της απασχόλησης, όπως τον ακολουθούμε μια δεκαετία τώρα.
Η διεθνής χρηματιστηριακή και πιστωτική κρίση που απλώνεται με καταστροφικά κύματα και ήδη προκάλεσε τα πρώτα πλήγματα στην πραγματική οικονομία ανεβάζει το "οικονομικό" στο βάθρο του: στην πρώτη θέση. Και με έναν ραγδαίο ρυθμό, που μόνο στις μεγάλες καμπές της ιστορίας συναντούμε, αλλάζει τα δεδομένα, τους συσχετισμούς, τις κυρίαρχες αντιλήψεις.
Σε κομβικό σημείο βρίσκεται το πρόβλημα της χώρας μας με την ΠΓΔΜ, καθώς η τελευταία πρόταση Νίμιτς επιτρέπει την αποκάλυψη όλων -συγκεκριμένα μπορούμε πλέον να αντιληφθούμε τι εννοούν τα δύο μέρη καθώς και οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις και τι προσποιούνται ότι εννοούν, τι επιδιώκουν και τι θέλουν να καμώνονται ότι επιδιώκουν.
"Βαίνει επιδεινούμενη" η κατάσταση στο Αφγανιστάν παρά την απόφαση των ΗΠΑ να στείλουν επιπλέον δυνάμεις στη χώρα αυτή. Και αυτό δεν το λέει κάποια Μη Κυβερνητική Οργάνωση αλλά η ετήσια έκθεση 16 υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ (National Intelligence Estimate, NIE), η οποία εκτιμά ότι υφίστανται σοβαρές αμφιβολίες για τις δυνατότητες της αμερικανικής κυβέρνησης να κάμψει την εξάπλωση της επιρροής των Ταλιμπάν.
