Ζούμε ασφαλώς την πιο αμφίρροπη πολιτική στιγμή της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Από τη μια, όλα φαίνονται δυνατά. Μέτρα που ως τώρα «έκαιγαν», υιοθετούνται

με ευκολία, ζητήματα που ήταν ταμπού, συζητούνται σχεδόν

σαν αυτονόητα. Από την άλλη, η γενικευμένη αυτή διαθεσιμότητα για αλλαγές δεν έχει ακόμα στερεό προσανατολισμό και δομή.

Η ώρα της αλήθειας έφτασε, λοιπόν. Οι αγορές, αφού έσυραν την απρόθυμη Ευρώπη στη συμφωνία για έναν «μηχανισμό» στήριξης της Ελλάδας, ήταν εύκολα προβλέψιμο ότι θα την έσπρωχναν και στην ενεργοποίησή του. Η απόφαση τυπικά μόνο βρισκόταν σε ελληνικά χέρια.