...Ο Στέφανος Κασσελάκης τον τελευταίο καιρό συνηθίζει να καλεί στελέχη του κόμματος που διαφωνούν μαζί του, να τοποθετηθούν καθαρά για τις προθέσεις τους. Στην πραγματικότητα, όμως, ο ίδιος είναι που δεν κάνει καθαρές τις προθέσεις του για το τι επιδιώκει. Αλλωστε, εκλέχτηκε πρόεδρος λέγοντας, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, ελάχιστα και για το ποιος είναι και για το πολιτικό του σχέδιο. Δεν μπορεί να επικαλείται λοιπόν ούτε τις εκλογές που έγιναν πέρσι ενώ έχουν έρθει τα πάνω κάτω ούτε και να κρύβεται πίσω από την Κεντρική Επιτροπή αδιαφορώντας για τη γνώμη της βάσης στην οποία διαρκώς ομνύε

...Η 3η Σεπτέμβρη ακούμπησε στις «ελπίδες» που φούντωναν τότε στις συνειδήσεις του άλλου μισού της κοινωνίας. Ελπίδες που ζητούσαν «εδώ και τώρα Αλλαγή». Ούτε κοινωνίες σοβιετικού τύπου που ζητούσε και ζητά το ΚΚΕ, ούτε αντιδικτατορικές συσπειρώσεις που ζητούσε το ΚΚΕ εσωτερικού. Η 3η Σεπτέμβρη επομένως δεν ήταν μια καλή, αλλά μια αποτελεσματική Διακήρυξη. Δεν έχει σημασία ότι από πλευράς κοινωνιολογικής και ιδεολογικής ανάλυσης είχε κενά. Αυτά τα κάλυπτε η πολιτική αποτελεσματικότητά της.