...Είναι ενδιαφέρον να δούμε την ελληνική Ιστορία δυο αιώνων από την άποψη της διαχείρισης των πληθυσμών και της αντιμετώπισης των θανατηφόρων λοιμών: Χολέρα το 1928, πανώλη το 1837, ξανά χολέρα το 1854. Αντιμετωπίζονταν με πνεύμα μέτρων αποτροπής και καταστολής. Οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί από το 1859 έως το 1908 επταπλασιάστηκαν, ωστόσο οι δαπάνες για την Υγεία είχαν μειωθεί σε απόλυτους αριθμούς. Χρειάστηκαν οι πόλεμοι, η προσφυγιά και οι επιδημίες για να αρχίσουν να μπαίνουν οι βάσεις ενός δημόσιου συστήματος Υγείας.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πρώτα μέτρα για τη στήριξη της οικονομίας ύψους 3,8 δισ. ευρώ και ο πρωθυπουργός προανήγγειλε ότι το ύψος των μέτρων (προϋπολογισμός και κοινοτικά κονδύλια) θα κυμανθεί στα 10 δισ. (περίπου στο 6% του ΑΕΠ).

Ολοι στηρίζουν τις οικονομίες τους. Η Γερμανία με 600 δισ. ευρώ (18% ΑΕΠ), εκ των οποίων τα 550 μέσω της κρατικής αναπτυξιακής τράπεζας kfW, η Γαλλία με 345 δισ. ευρώ (15% ΑΕΠ), η Ιταλία άρχισε με 25 δισ. ευρώ και κρατικοποίηση της Alitalia, η Ισπανία με 200 δισ. (16% ΑΕΠ). Αλλά, βεβαίως, μιλάμε για χώρες με ισχυρότερη οικονομία και χωρίς τη δική μας υπερχρέωση – τόση δυστυχώς, ώστε ακόμη κι η συμμετοχή μας στο πρόγραμμα (μετά την αρχική αφόρητη δειλία…) της ΕΚΤ, λίγο μόνο κατάφερε να ελαφρύνει την εξυπηρέτηση του χρέους μας, δυστυχώς. Το σημαντικότερο, ίσως, αυτήν την ώρα είναι πώς θα διαχειριστούμε το όποιο πακέτο στήριξης.

Αντί να σπάσει τον κουμπαρά των 35 δισ. και να ρίξει άπλετο χρήμα στην αγορά, όπως έκαναν ακόμα και φιλελεύθερες ηγεσίες στην Ευρώπη και την Αμερική, η κυβέρνηση Μητσοτάκη σκέπτεται με όρους συγκράτησης δαπανών. Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις καταστρέφονται ολοκληρωτικά

Ο πρωθυπουργός, σε επαναλαμβανόμενα διαγγέλματά του τις τελευταίες ημέρες, μας κάλεσε να επιδείξουμε εθνική ενότητα και ομοψυχία μπροστά στις δύσκολες στιγμές που αντιμετωπίζει η χώρα λόγω του κορωνοϊού. Όλοι μαζί, λοιπόν, αλλά οι εργαζόμενοι... χώρια.

Τι θα γίνει με την Εκκλησία μας;

Δύο χιλιάδες χρόνια πέρασαν από την παρουσία του ιδρυτή της (και δεν εννοώ τόσο τον Ιησού Χριστό όσο τον Απόστολο Παύλο) και παραμένει ακλόνητη, δογματική, παραδοσιακή και πεισματικά αντίθετη σε κάθε μεταρρύθμιση ή ανανέωση. Αλλες χριστιανικές Εκκλησίες είχαν τους ανανεωτές τους, υιοθέτησαν καινοτομίες, τροποποίησαν τα δόγματά τους, αφουγκράστηκαν τις αλλαγές στην ανθρώπινη κοινωνία. Επηρεάστηκαν από τις εκπληκτικές εξελίξεις στις επιστήμες και στην τεχνολογία που άλλαξαν ριζικά τη ζωή μας και προσπάθησαν να επωφεληθούν από αυτές.