Σαφώς και οι παραγωγοί πορτοκαλιού πρέπει να αποζημιώνονται όταν ο πάγος «κτυπά» την παραγωγή τους. Ωστόσο, μάλλον η οικονομική κρίση της χώρας, φαίνεται ότι έχει φέρει πιο κοντά την στιγμή που πρέπει κάποια πράγματα να αποσαφηνιστούν κι που έχουν να κάνουν με τη δικαιοσύνη στις αποζημιώσεις.

Όταν ένα προϊόν αποζημιώνεται ως παγετόπληκτο με ποιό ποσοστό αποζημιώνεται;

Όταν αποζημιώνεται πρέπει ο εκτιμητής να το βρίσκει στη γη ή έστω στο δένδρο;

Λένε ότι στα δύσκολα βλέπουμε τον πραγματικό Ελληνα.

Σίγουρα πάντως μια κρίση τόσο θεμελιακή και πολυδιάστατη, σαν αυτή που μας ταλανίζει, προσδίδει στο δημόσιο λόγο μας μια απόχρωση μανιχαϊκής πλειοδοσίας. Η οποία, αν και ιδιάζον χαρακτηριστικό του, σήμερα έχει απογειωθεί. Ζούμε στη χρυσή εποχή της δημαγωγίας.

Η χώρα βρίσκεται στην πιο δύσκολη μεταβατική περίοδο, όπου «φουντώνουν» οι αβεβαιότητες για τον τρόπο, τα μέσα, τους χειρισμούς και την αποτελεσματικότητα τελικά της προσπάθειας να βγούμε από την κρίση.

Η κυβερνητική λειτουργία εμφανίζει επαναλαμβανόμενες αρρυθμίες, σε κεντρικό επίπεδο.

«Η πορεία µας από εδώ καιστο εξής εξαρτάται από τις αποφάσεις που θα ληφθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο» είπε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, παρουσιάζοντας το Μνηµόνιο 4. Και µε τη µικρή αυτή φράση σήµαινε, επισήµως, το τέλος της φάσης «no problem» στη διαχείριση της ελληνικής κρίσης. Μπήκαµε σε νέα φάση. Στη φάση «στα ξένα χέρια» – στα οποία πλέον εναποτίθεται η τύχη µας.

Οι πολιτικοί αναλυτές στην Ουάσιγκτον έχουν ήδη χαράξει στους υπολογιστές τους το µαγικό τρίγωνο. Η µία κορυφή είναι η Τουρκία, τόπος µιας επιτυχηµένης σύνθεσης ανάµεσα στο Ισλάµ και στη δηµοκρατία. Η άλλη κορυφή είναι το µετασανταµικό Ιράκ που, δεν µπορεί, κάποια στιγµή θα ηρεµήσει.

Στην εξαιρετικά δύσκολη εποχή που ζούμε, οι ΟΤΑ βρίσκονται αντιμέτωποι με νέα οξύτατα προβλήματα και οφείλουν να βρουν τρόπους να ανταποκριθούν.

Με τις δυσκολίες και τη δραματική πτώση των δεδομένων της ποιότητας ζωής στις ελληνικές πόλεις, το αίτημα για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης στον αστικό χώρο είναι ένα κάθε άλλο παρά ανεπίκαιρο «αίτημα-ομπρέλα» για τους αγωνιώντες πολίτες. Σήμερα, μπορούμε να διεκδικούμε μια πόλη αξιοβίωτη, με υψηλή ποιότητα ζωής και οικολογική διαχείριση του αστικού περιβάλλοντος, μια πόλη που δρομολογεί αναπλάσεις με άξονα την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.