Από μέρες λογάριαζα να καταθέσω ένα κείμενο στήριξης του συνδυασμού της Αττικής γης. Τη δική μου συμμετοχή σ’ αυτή την προσπάθεια ειλικρινά την αντιλαμβάνομαι σαν θέση εκούσιου εθελοντισμού και καθόλου σαν προσπάθεια επίτευξης προσωπικών στόχων.
Ως εκ τούτου το κυρίαρχο ερώτημα που τίθεται και σε μένα αλλά και σε πολλούς άλλους, έχει να κάνει με το γιατί να δώσουμε επιλογή ψήφου στον συγκεκριμένο συνδυασμό ανεξάρτητα με τον τομέα της Αττικής που ψηφίζει ο καθένας από μας και το ποιος μπορεί να εκλεγεί.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ κάνεις µε όπλο µόνο την ιδεολογία ή την οικονοµία. Το καλύτερο παράδειγµα είναι η Αµερική.

Εκεί η ηθική, οι αµβλώσεις, η θρησκευτική πίστη και µια σειρά από άλλα συναφή ζητήµατα αποτελούν την κόκκινη γραµµή της σύγκρουσης προοδευτικών και συντηρητικών δυνάµεων. Ο «µοιχός» Κλίντον και ο «χριστιανός» Μπους συµβολίζουν ως προεδρικές φυσιογνωµίες τους «πολιτισµικούς πολέµους» – αγγλιστί, «cultural wars» – της περιόδου 1992-2008.