Οι εκλογές επίκεινται. Η κυβέρνηση δεν έχει κάτι να κερδίσει ροκανίζοντας τον χρόνο. Αλλά η χώρα έχει πολλά που θα διακινδυνεύσει να χάσει αν συνεχίσει να σέρνεται.

Πρέπει να τρέξουμε, γιατί βγήκαμε από το μνημόνιο αλλά δεν βγαίνουμε στις αγορές. Αν δεν βγούμε και δεν αρχίσουμε να αναβαθμίζουμε τη θέση μας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, η δημοκρατία θα πιεστεί και η παραμονή μας στην Ευρωζώνη θα αμφισβητηθεί. Ειδικά με τους πολιτικούς συσχετισμούς που θα προκύψουν από τις ευρωεκλογές, είναι σχεδόν απίθανο να μας δοθεί χέρι βοηθείας από τον ESM, αν το χρειαστούμε.

Tο 2018 θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως το έτος της ήττας της σοσιαλδημοκρατικής αφήγησης. Hττας όχι μόνο εκλογικής αλλά και ιδεολογικής. Κορυφαία στιγμή αυτής της ήττας τα χειροκροτήματα των γερμανών σοσιαλδημοκρατών στο συνέδριό τους στην ομιλία του κ. Τσίπρα. Μια ομιλία που αποδομούσε λέξη προς λέξη όλη την ιστορία και τις πρακτικές αυτού του κόμματος.

Πώς έφτασε αυτή η μεγάλη παράταξη ως εδώ; Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι το μείζον πρόβλημα της σημερινής σοσιαλδημοκρατίας είναι η φθίνουσα σημασία των εργατικών στρωμάτων και των συνδικάτων, άλλοι θεωρούν υπεύθυνες τις «πολυπολιτισμικές ταυτοτικές εμμονές» της, κάποιοι τρίτοι τη «νεοφιλελεύθερη στροφή» της και κάποιοι άλλοι ότι έπαψε να είναι «εθνική δύναμη».