Ήταν Δεκέμβρης του 2008 και αστός, γνωστός έμπορος στην Αθήνα, καλοσπουδαγμένος και αριστερός στα νιάτα του, πενηντάρης πια, είναι ακουμπισμένος στον τοίχο του Πολυτεχνείου και συνομιλεί με έναν από τους «παλιούς» των Εξαρχείων από ένα παράθυρο. Το αντικείμενο της συζήτησης είναι ο γιος του, που βρίσκεται μαζί με τα άλλα δεκαπεντάχρονα-δεκαεξάχρονα κλεισμένα μέσα στο κτίριο. Είναι η δεύτερη ημέρα από τη δολοφονία του Αλέξη.

Πρόσφατα έλαβα ένα e-mail από φίλο γιατρό που πραγματικά αποδεικνύει ότι το πάρτυ στην προμήθεια υλικών συνεχίζεται . Απίστευτο το θράσος τους αλλά και η < καινοτομία > που εισάγουν αφού για να λεηλατήσουν τις προμήθειες τα χαρακτηρίζουν όλα < μίας χρήσης>. Διαβάστε ένα τμήμα από το e-mail για να καταλάβετε .
<<Εδώ και δυο χρόνια έχω κάνει πρόταση που θα εξοικονομήσει 45.000 ευρώ ετησίως στο τμήμα (χωρίς μείωση στην ποιότητα) και με έχουν γράψει .Σημειώνω ότι αφορά το κύριο αναλώσιμο είδος του τμήματος που είναι και πολύ ακριβό. Για να καταλάβετε το μέγεθος σας λέω ότι ο συνολικός ετήσιος προϋπολογισμός είναι 85.000 ευρώ για όλα τα αναλώσιμα.