Φώτης Κουβέλης:Συνεχής ανοιχτή πολιτική πρόκληση

Μιχάλης Παπαγιαννάκης: Δεν βλέπω ακόμα μεγάλες πρωτοβουλίες

Δημήτρης Χατζησωκράτης:Nα μη δώσουμε αφορμή να μας επιρρίψουν ευθύνες

Στέφανος Μπαγεώργος:Η φλυαρία δυσφημεί την πρόταση!

Θόδωρος Μαργαρίτης:Δεν υπάρχουν οι όροι, αλλά...

Όλα τα τελευταία χρόνια, στα αμέτρητα καφεδάκια μας στην Καλλιδρομίου και στις όχι αμέτρητες, αλλά ουκ ολίγες μπύρες που έχουμε πιει με τον Λεωνίδα και εγώ και οι άλλοι κοντινοί φίλοι και σύντροφοί του, τα "παιδιά" του, όπως μας λένε, ανάμεσα στις συζητήσεις μας, στα σοβαρά μας και στα χωρατά μας, πολλές φορές τον ρωτούσαμε (και τον ρωτάμε): "Λεωνίδα, γράφεις, τι θα γίνει, θα γράψεις;"

Η κυβέρνηση προχωρά πλέον προς την τελική φάση συζήτησης και ψήφισης στη Βουλή του ΓΠΧΣ με σκοπό να γίνει νόμος του Κράτους.
Θα μπορούσε να πει κανείς επιτέλους μετά από τόσα χρόνια η χώρα αποκτά χωροταξικό σχεδιασμό και επομένως και μόνο αυτό συνιστά θετικό βήμα. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Μια απλή ανάγνωση, ακόμα και του πιο καλοπροαίρετου, πείθει ότι το περίφημο χωροταξικό δεν είναι τίποτα άλλο, παρά στην καλλίτερη περίπτωση ένα πλαίσιο ευχών, μια καλογραμμένη έκθεση ιδεών..

Είναι δύσκολο να αποδείξεις τον περιρρέοντα αντισημιτισμό στη χώρα μας. Κρύβεται ο άθλιος πίσω από τον αντιιμπεριαλισμό και τη (μονομερή) καταδίκη βαρβαροτήτων σε βάρος Παλαιστινίων. Σπάνια προσφέρονται ευκαιρίες ξεγυμνώματος του αντισημιτισμού.