Δευτέρα πρωί συναντώ στο δρόμο ένα φίλο. Πως είσαι; Πώς να είμαι , πετρέλαιο δεν μπορώ να βάλω, τα ξύλα ακρίβυναν, ανάβω κάτι ηλεκτρικά, άμα έρθει το ρεύμα!!! Πως βλέπεις την πολιτική κατάσταση τον ρωτώ. Δεν με παρατάς με δαύτους, αφοπλιστική η απάντηση.

Παρακάτω συναντώ φίλο, πασόκ από κούνια, καλά θα συνεργαστείτε με την ΝΔ στις Περιφερειακές, των ρωτώ. Μάθαμε πως από κάτω το συμφωνήσανε μου απαντάει. Και εσείς τι κάνετε τον ξαναρωτώ. Εμείς απ’ δω τους στείλαμε τα χαιρετίσματα, ούτε ένα ψήφο δεν θα ρίξουμε.

Πρόβλημα μπαταχτσήδων υπάρχει, αλλά οι αρμόδιοι απλώς το... θωρούν και (ή: για να) το επικαλούνται. Σήμερα, μια τράπεζα δεν μπορεί να επιβάλει την αποπληρωμή δανείου ακόμα κι αν ο μπαταχτσής έχει υψηλές καταθέσεις σε αυτήν την ίδια (σε μεγάλη τράπεζα αυτό ισχύει για το 15% των κόκκινων δανείων...), ενώ αγνοεί αν ο μπαταχτσής έχει καταθέσεις σε άλλες τράπεζες. Για το πρώτο, χρειάζεται μία λογική νομοθετική ρύθμιση – όπως σε άλλες χώρες. Για το δεύτερο, ο Τειρεσίας, που έχει εικόνα των δανείων, θα μπορούσε να μαθαίνει και τις «συνημμένες» καταθέσεις και να ενημερώνει τις τράπεζες, χωρίς αυτές να παραβιάζουν προσωπικά δεδομένα. Το θέμα είναι απλό, παραμένει όμως άλυτο. Γιατί;