Αξιολόγηση. Μια πονεμένη ιστορία

Η κυβέρνηση της Ν.Δ μετά φανών και λαμπάδων επανέφερε το ζήτημα της αξιoλόγησης μόνο στον Δημόσιο τομέα με την λογική ότι ιδιωτικός τομέας αξιολογείται σε «καθημερινή βάση».

Η διαδικασία είναι απλή ,καθώς 5 εκατομμύρια πολίτες θα έχουν την δυνατότητα να αξιολογήσουν από το 1-10 οι ίδιοι τις δημόσιες υπηρεσίες όπως ο ΕΦΚΑ,το κτηματολόγιο,ΑΑΔΕ, δημόσιες συγκοινωνίες ,αλλά και την κατάσταση που επικρατεί στις γειτονιές,σε λίγα μόλις λεπτά.

-Στην Υγεία η αξιολόγηση θα γίνει ξεχωριστά όπου πάλι ο πολίτης θα αξιολογεί την δομή υγείας που επισκέφτηκε πρόσφατα .

Είναι όμως αντικειμενικό ,επιστημονικό και κατ΄επέκταση δίκαιο το σύστημα αυτό της αξιολόγησης η αποβλέπει μόνο στην δημιουργία εντυπώσεων της κοινής γνώμης? Είναι πραγματικά μια προοδευτική μεταρρύθμιση η μία πομφόλυξ της κυβέρνησης από αυτές που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, όπως με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ?

-Θα αναφερθώ μόνο στην αξιολόγηση της Υγείας για να αποδείξω πόσο δύσκολη και πολύπλοκη είναι αυτή η διαδικασία για να είναι αποτελεσματική.

Αξιολογούμε καταρχήν τις Δομές ,μετά τις Υπηρεσίες και τέλος τους εργαζόμενους ,διότι είναι ευνόητο ότι άλλες συνθήκες επικρατούν π.χ στο νοσοκομείου του Διδυμοτοίχου και άλλες σε κεντρικά νοσοκομεία

-Για την αξιολόγηση των Δομών της Υγείας όχι μόνο του Δημοσίου αλλά και του και του Ιδιωτικού(ανεξέλεγκτος στην ποιότητα και στο κόστος των υπηρεσιών ) ,χρειάζεται κατ΄αρχή η εκτίμηση των υποδομών και των οργανωμένων μονάδων όπως

Νοσοκομεία - Κέντρα Υγείας- Μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας - Εργαστήρια και διαγνωστικά κέντρα- Ψυχιατρικές και γηριατρικές μονάδες- Ιδιωτικές κλινικές(π.χ Διαβαλκανικό)

Ακολουθεί η πληρότητα της υλικοτεχνικής υποδομής- ο αριθμός και η σύνθεση του προσωπικού- η συνεργασία με άλλες μονάδες- η αξιολόγηση με βάση την γεωγραφική κατανομή, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και τις ιδιαίτερες ιδιομορφίες του τοπικού πληθυσμού.

- Οταν βγουν αντικειμενικά συμπεράσματα τότε με συγκεκριμένα οργανογράμματα θα αξιολογήσουμε με εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση τους εργαζόμενους.

- Για να γίνουν αυτά κατά την γνώμη μου πρέπει να υπάρξει ένας Ανεξάρτητος Φορέας Αξιολόγησης ,όπως σε όλα τα ανεπτυγμένα κράτη ,διότι οι φορείς ελέγχου που έχουμε στην πατρίδα μας ενώ ,προβλέπονται θεσμικά στην πράξη όμως δεν παίζουν κανένα ουσιαστικό ρόλο και λόγω της κομματικής σκοπιμότητας και λόγω της ανυπαρξίας δημοσίων συστημάτων δεδομένων.

Την περίοδο 21/6/2012 -26/62013 με υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης τον καθηγητή Αντώνη Μανιτάκη ( Δημοκρατική Αριστερά ) επί κρίσεως, σε διάστημα ενός έτους ,με υπαλλήλους του υπουργείου του και την βοήθεια της Γαλλικής κυβέρνησης ,αξιολόγησε τις δομές 17 υπουργείων ,ένα τεράστιο έργο,έκανε νέα οργανογράμματα και περιγράμματα θέσεων εργασίας ώστε κάθε δημόσιος υπάλληλος να ξέρει και να επιτελεί τα καθήκοντά του.Το διαδέχτηκε ο επόμενος υπουργός ο οποίος όχι μόνο δεν συνέχισε την προηγούμενη μεθοδευμένη εργασία,αλλά την απαξίωσε και την πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων .Το όνομα αυτού Κυριάκος Μητσοτάκης ο μελλοντικός πρωθυπουργός της Ελλάδας.Πως λοιπόν να πιστέψω κ. πρωθυπουργε ,τα λόγια σας,πως να πιστέψω ότι έχετε αγαθές προθέσεις όταν σας βαραίνει η απαξίωσης της αξιολόγησης κατά την διάρκεια της πρώτης και τελευταίας θητείας σας ως υπουργού? Πως να μην καταλήξω ότι αυτά που προτείνετε είναι προπέτασμα καπνού,αντιεπιστημινικά "έπεα πτερόεντα" για να κρύψετε την αδυναμία των προτάσεών σας? Και όταν ακούω τον λαλίστατο υπουργό δολοφόνο του ΕΣΥ κ. Γεωργιάδη να υμνεί αυτή την δήθεν ,κενού περιεχομένου και αποτελέσματος αξιολόγησή , όχι , όχι κ. Πρωθυπουργέ …αρνούμαι…δεν πιστεύω λέξη σε αυτά που λέτε.