Στις ΗΠΑ συρρικνώνεται το ΑΕΠ και τα εισοδήματα πέφτουν. Βουτιά στην εμπιστοσύνη επιχειρήσεων και καταναλωτών στην Ευρώπη. Και στην Ελλάδα πλέον η κατανάλωση μειώνεται.

Η ύφεση επελαύνει στις ανεπτυγμένες οικονομίες απειλώντας ολοένα περισσότερο και τις αναπτυσσόμενες. Προχθές μάθαμε ότι η αμερικανική συρρικνώθηκε το καλοκαίρι. Επίσης ότι στην Ευρώπη οι προσδοκίες επιχειρήσεων και καταναλωτών έκαναν τον Οκτώβριο τη μεγαλύτερη βουτιά από συστάσεως του δείκτη οικονομικού κλίματος.

Η αναγνώριση της κρίσης του πολιτικού συστήματος έχει θέσει εδώ και καιρό το ζήτημα του πώς απαντά η αριστερά μπρος στο ενδεχόμενο να μην σταθεί δυνατό να συγκροτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση οποιοδήποτε από τα δύο μεγάλα κόμματα.

Όμως, η οικονομική και κοινωνική κρίση που άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι με τα δεινά της και που βρίσκεται μοναχά στην αρχή του, θέτει τα ζητήματα πιο ωμά και άμεσα.

Την Τετάρτη ένας από τους δύο θα είναι ο νικητής. Και από τον Ιανουάριο, επισήμως, ο πλανητάρχης. Οι προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες, η αναμέτρηση ανάμεσα στον χαρισματικό, σχετικά νεαρό, μαύρο υποψήφιο του Δημοκρατικού Κόμματος, Μπάρακ Ομπάμα και στον γηραιό, βετεράνο του πολέμου του Βιετνάμ, υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Τζον Μακέιν, ενδιαφέρουν ολόκληρο τον πλανήτη.

Το ξέρουμε από τις «συστάσεις» του, που ήταν η αιτία -ή μήπως μόνο η αφορμή;- για να μας ζητάν οι υπουργοί των Οικονομικών μας να σφίγγουμε το ζωνάρι. Το ξέρουμε από τη σκληρή κριτική που του ασκείται από την παγκόσμια αριστερά -ότι π.χ. πιέζει τις χώρες που έχουν την ανάγκη του σε ιδιωτικοποιήσεις- ή από την αμερικανική δεξιά- ότι π.χ. δεν είναι αρκετά φιλελεύθερο.

Στις Συμπληγάδες της δίκης (που ξεκίνησε για τη δράση της οργάνωσης Εργκενεκόν) και της αντιμετώπισης της δράσης του ΡΚΚ βρίσκεται η κυβέρνηση Ερντογάν, ενώ τις δικές τους εξετάσεις δίνουν ταυτόχρονα η δικαιοσύνη και ο στρατός. Το κλίμα στη χώρα είναι ξανά-μανά τεταμένο, καθώς από τη μια μεριά υπάρχουν πολλές προσδοκίες αλλά έρχονται στο φως και πολλές ανομολόγητες καταστάσεις,

Δεν υπάρχει δημοκρατική προοπτική αν τα δύο ρεύματα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ δεν ανταμώσουν για να δημιουργήσουν τη μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. Μεγάλη αριστερά χωρίς να έχει μέσα της το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει. Χρειάζεται κάποια στιγμή να γίνει ώριμη ανάλυση για το τι είναι το ΠΑΣΟΚ από την άποψη των μαζών.

Σε περιόδους κρίσης η ιστορία επιστρατεύεται για να φωτίσει την ομίχλη του ορίζοντα. Έτσι και τώρα,εξιστορήσεις, αναπολήσεις, συμβολικές ημερομηνίες κατακλύζουν την καθημερινότητα μας. Δύο από αυτές είναι οι πιο σημαδιακές

Σκηνή από έργο που όλοι έχουμε δει: το ΠΑΣΟΚ προτείνει στον Συνασπισμό να συνεργαστούν στο πλαίσιο μιας μεγάλης Αριστεράς και εισπράττει την απάντηση ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχοντας περάσει ιδεολογικά στην αντίπερα όχθη, δεν ανήκει καν στον χώρο της Αριστεράς.

O εντεινόμενος φόβος των επενδυτών ότι επέρχεται βαθιά ύφεση στην παγκόσμια οικονομία είναι η κύρια εξήγηση που προσφέρουν οι αναλυτές αυτές τις ημέρες για τη ραγδαία πτώση στα διεθνή χρηματιστήρια. Δεν έχει σημασία πόσο θεμελιωμένος είναι αυτός ο φόβος. Οι ενδείξεις είναι ισχυρές, ίσως όχι σε βαθμό που να δικαιολογούν μια τόσο μεγάλη πτώση, κάθετη το τελευταίο διάστημα, πάνω από 50% διεθνώς από τις αρχές του έτους. Όταν όμως πανικόβλητοι οι πολλοί πουλάνε και ελάχιστοι βρίσκονται να αγοράσουν, οι τιμές των μετοχών κατακρημνίζονται.

Πέρασαν ήδη 68 χρόνια, από τότε που η Ελλάδα ανηφόριζε στον δρόμο του μεγαλείου, που έμεινε στη νεότερη Ιστορία σαν "έπος του ’40". Ήταν η πιο φωτεινή ώρα των νεότερων χρόνων, λίγα χρόνια μετά την καταστροφή της Μικράς Ασίας και μεσούσης μιας επονείδιστης δικτατορίας, που ξεδιάντροπα μιλούσε για 3ο ελληνικό πολιτισμό πάνω στα ερείπια της δημοκρατίας, της δόξας της ελληνικής δημιουργίας, που η ίδια είχε δολοφονήσει την 4η Αυγούστου. Η επίθεση του ιταλικού φασισμού είχε όλα τα χαρακτηριστικά της αθλιότητας αυτής της ιδεολογίας.