Η πανελλήνια συγκίνηση που προκάλεσε η είδηση του θανάτου του φίλου και συντρόφου μας Μιχάλη Παπαγιαννάκη φανέρωσε κάτι, που πολλοί από εμάς ήδη το γνωρίζαμε : το πολιτικό ήθος και ύφος του Μιχάλη ξεπερνούσε τα στενά όρια μιας κομματικής διαδρομής και αποτελούσε εμβληματική έκφραση του ευρύτερου συμβολικού κεφαλαίου της ανανεωτικής αριστεράς στον τόπο μας. Δεν του χαρίστηκε αυτό το προνόμιο του Μιχάλη

Δανείζομαι τον ορισμό από τα εμπορικό δίκαιο: «καρτέλ» είναι η σύμπραξη επιχειρήσεων, που συνεννοούνται μεταξύ τους για να ελέγξουν την παραγωγή, τις τιμές και, κατ’ επέκταση, την αγορά.

Δεν ήταν υποψήφιος. Και δεν θα μπορούσε να ήταν, εφόσον δεν το επέτρεπαν όχι μόνον οι κανόνες του κόμματός του αλλά κυρίως η υγεία του. Ομως, ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης στάθηκε πάντα το πρώτο σημείο αναφοράς για οτιδήποτε είχε σχέση με την Ευρώπη.

Πετυχημένο πράγματι το σύνθημα του ΠΑΣΟΚ «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Πετυχημένο διότι αντικατοπτρίζει τον πραγματικό κίνδυνο που απειλεί τη χώρα, η οποία χάνει πόντους στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, συνταράσσεται από διπλή κρίση (εσωτερική μαζί με την παγκόσμια), βυθίζεται σε διαρθρωτικά προβλήματα, εξαντλεί τα τελευταία καύσιμα του αναπτυξιακού της μοντέλου και γεμίζει με ανασφάλεια και απαισιοδοξία τους κατοίκους της, ιδιαίτερα τους νέους.

Την περασμένη εβδομάδα συνήλθε στο Παρίσι η διάσκεψη της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ). Εκεί μετέχουν οι κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις όλων των ευρωπαϊκών χωρών, ανάμεσά τους και η ΓΣΕΕ. Η διάσκεψη υιοθέτησε μια διακήρυξη για την καταπολέμηση της κρίσης και της διογκούμενης ανεργίας. Διεκδικεί ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση που θα ενισχύσει την κοινωνική δικαιοσύνη και θα οδηγήσει στη δημιουργία περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας.

Μία ακριβώς εβδομάδα πριν από τις εκλογές, ο Χ. Γολέμης θεώρησε καλό, στο όνομα της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ (και της πολιτικής ευρύτητας της «ΑΥΓΗΣ»;), μετά από σειρά αλυσιτελών αναλύσεων, να ενσπείρει στο κοινό της εφημερίδας την πληροφορία, ότι ψιθυρίζεται (από ποιους;) για συντρόφους, ότι προωθούν το ψηφοδέλτιο των οικολόγων ή την αποχή. Το κείμενο καταλήγει με την απαίτηση του συντρόφου, να κάνουν οι σύντροφοι αυτοί «μία δήλωση, που θα διαψεύδει τους κακόβουλους ψιθύρους!!!»

Στις επικείμενες ευρωεκλογές οι ερωτήσεις που ζητούν απαντήσεις είναι πολλές. Ξεκινώντας από την «αγωνία» για την ύπαρξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι το σημείο της αναζήτησης ευρωπαϊκών πολιτικών για να χαράξουμε τις αντίστοιχες εθνικές. Δηλαδή ουσιαστικά για ποια Ευρώπη μιλάμε, για ποια άσκηση πολιτικής, για ποια νομιμοποίηση και φυσικά για το περίφημο δημοκρατικό έλλειμμα.

Ένα από τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η ενιαία αγορά.

Και το θεμέλιο αυτό τρίζει στις μέρες μας λόγω της έλλειψης συντονισμού που χαρακτηρίζει τις απαντήσεις των κυβερνήσεων στην κρίση.