Χωρίς πολλή συζήτηση και με σύντομες διαδικασίες ψηφίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα από τη Βουλή η Συνθήκη της Λισαβόνας. Οι νέες θεσμικές ρυθμίσεις της Συνθήκης, αν και ενδιαφέρουσες, δεν επιλύουν το ζήτημα του δημοκρατικού ελλείμματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά ούτε και της αποτελεσματικότητας της λειτουργίας της.
Συζητώντας περί διοικητικής μεταρρύθμισης Όροι και προϋποθέσεις
Η συζήτηση για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση έχει αρχίσει. Ο Υπουργός κ. Παυλόπουλος στο συνέδριο της ΕΝΑΕ επισημοποίησε τις πρώτες προσεγγίσεις της Κυβέρνησης. Φαίνεται να προσανατολίζεται σε συνενώσεις Ο.Τ.Α. και αιρετό περιφερειακό συμβούλιο -με έμμεση εκλογή περιφερειάρχη- αλλά διατηρώντας τις Διοικητικές (για τον έλεγχο των Ο.Τ.Α) και τις Αναπτυξιακές (για τον έλεγχο του ΕΣΠΑ 2007-2013) κρατικές περιφέρειες.
Oχι, δεν αναπολώ την «Ευρώπη των 15». Το να αναπολείς το παρελθόν είναι κατά κανόνα ένδειξη αμηχανίας ή και αδυναμίας να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος.
Η συνεχιζόμενη αντιπαράθεση μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ για το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο που φέρνει σε σύγκρουση δύο από τις συνιστώσες της Αριστεράς, την κεντροαριστερά με ένα τμήμα της άλλης Αριστεράς. Ανάλογα συμβαίνουν και σε άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Το ΠΑΣΟΚ τάχθηκε υπέρ της κύρωσης, από την Ελλάδα, της Συνθήκης της Λισαβώνας. Λογικό. Όλα τα σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης υποστήριξαν θερμά αυτήν την χαμηλών φιλοδοξιών σωσίβια ευρω-λέμβο που ναυπηγήθηκε, προχείρως, στις όχθες του Τάγου, για να σώσει τους ναυαγούς του Τιτανικού- του φιλόδοξου ευρωσυντάγματος, δηλαδή, που είχε συντριβεί το 2005 στις ανατολικές ακτές της Μάγχης.
Η ΕΛΛΑΔΑ εξακολουθεί να βρίσκεται αισθητά κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε. των 27) σε ό,τι αφορά το ύψος των δαπανών κοινωνικής προστασίας. Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία που δημοσίευσε η Στατιστική Υπηρεσία (Εurostat) της Ένωσης, το ύψος των δαπανών κοινωνικής προστασίας στην Ελλάδα (έτος 2005) αντιστοιχούν στο 24,2% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ),
Μάλλον αθόρυβα διεξάγεται ώς τώρα στη χώρα μας η συζήτηση για την κύρωση της Συνθήκης της Λισαβώνας. Στη συνθήκη αυτή κατέληξαν πέρυσι οι 27 ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά το ναυάγιο του Ευρωσυντάγματος στα δημοψηφίσματα της Γαλλίας και της Ολλανδίας το 2005.
Αν εκείνη η συνταγματική συνθήκη ήδη ήταν ένας διπλός συμβιβασμός σε αυτήν που συζητούμε τώρα το συντηρητικό σκέλος του συμβιβασμού φαίνεται να έχει βαρύνει.
Η γενίκευση του τίτλου οφείλεται στο γεγονός ότι οι θιασώτες, και οι "σοβαροί" εισηγητές της πρότασης για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας, είναι οι ίδιοι παράγοντες που κάτω από διάφορες υπευθυνότητες (π.χ.: πρώην διοικητής ΔΕΗ και τωρινός πρόεδρος ΣEΕΣ, πρώην πρόεδρος ΡΑΕ, υπουργός κ.λπ., ένα ατέλειωτο ρυάκι πολιτικών και κοινωνικών υπευθυνοτήτων) διαμόρφωσαν αυτό το άκρως περιβαλλοντοκτόνο και σπάταλον ενεργειακό σύστημα, που θέλουν δήθεν να αναμορφώσουν με την εισαγωγή της πυρηνικής ενέργειας.
