Η συντηρητική παλινόρθωση στη Θεσσαλονίκη είναι αναπόφευκτη;
Σάκης Παπαθανασίου, Μακεδονία, Δημοσιευμένο: 2018-12-02
Η ανεξάρτητη δημοτική κίνηση ενεργών πολιτών «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη» ξεκίνησε το 2005 με σκοπό να εκφράσει το αίτημα για την αλλαγή στη διοίκηση της πόλης.
Το 2010, διατηρώντας τα χαρακτηριστικά της, εξασφάλισε την υποστήριξη στην αρχή της ΔΗΜΑΡ και στη συνέχεια του ΠΑΣΟΚ αλλά και δυνάμεων του φιλελεύθερου κεντροδεξιού χώρου. Έτσι μπήκε ως δεύτερος συνδυασμός στον β΄ γύρο και νίκησε λόγω της στήριξής της από ψηφοφόρους της Αριστεράς, που παρέβλεψαν και δεν τήρησαν τη θέση ουδετερότητας που υποστήριξαν το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Με αυτό το ευρύ φάσμα συνεργαζόμενων δυνάμεων η «Πρωτοβουλία» νίκησε οριακά με διαφορά 400 ψήφων.
Σήμερα είναι περισσότερο δύσκολη η επίτευξη μιας νίκης των προοδευτικών αυτοδιοικητικών δυνάμεων καθώς:
• Το γενικό πολιτικό κλίμα της περιοχής χαρακτηρίζεται από αύξηση της επιρροής συντηρητικών και εθνικιστικών ιδεών
• Έχει εξασθενήσει η θύμηση των πεπραγμένων της προηγούμενης δημοτικής αρχής
• Η φυσιολογική φθορά από την άσκηση της διοίκησης έχει επιδεινωθεί περαιτέρω από τις έντονες αντιθέσεις που προέκυψαν εντός της Πρωτοβουλίας
Θα περίμενε κανείς ότι οι φορείς και τα πρόσωπα προοδευτικού προσανατολισμού αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο συντηρητικής παλινόρθωσης θα αναζητούσαν κοινό τόπο. Η μη υποψηφιότητα Μπουτάρη δημιουργεί πρόβλημα καθώς δεν υπάρχει μια υποψηφιότητα ευρείας αποδοχής, ταυτόχρονα όμως δίνει την ευκαιρία της επανεκκίνησης με τη συμμετοχή όλων, αφήνοντας πίσω τις αντιθέσεις του παρελθόντος.
Αντ’ αυτού, παρουσιάζεται αδυναμία διαλόγου, έλλειψη προθέσεων για σύγκλιση, πληθώρα υποψηφιοτήτων για το αξίωμα του Δημάρχου που ναι μεν είναι θεμιτές αλλά λειτουργούν διαιρετικά καθώς δεν εντάσσονται σε ένα πλαίσιο διαβούλευσης για την ανάδειξη κοινού υποψηφίου.
Αυτή ή ώρα όμως δεν είναι η ώρα της στενοπαραταξιακής λογικής και των ατομικοκεντρικών στρατηγικών. Είναι η ώρα της διαβούλευσης για τη δημιουργία μιας ευρείας αυτοδιοικητικής συμμαχίας που θα προβάλλει ένα σύγχρονο προοδευτικό πρόγραμμα για την πόλη και θα αναδείξει έναν υποψήφιο Δήμαρχο ικανό να διεκδικήσει την εκλογή.
Όλες οι προοδευτικές δυνάμεις πρέπει να σταθούν με ευθύνη έναντι αυτής της αναγκαιότητας.
• Οι αυτοδιοικητικές Κινήσεις να λειτουργήσουν ως συνιστώσες της διαβούλευσης χωρίς να θέτουν ως προαπαιτούμενο ο υποψήφιος Δήμαρχος να προέρχεται από τις τάξεις τους
• Τα προοδευτικά κόμματα να δώσουν χρόνο και χώρο για την αναζήτηση συγκλίσεων στο επίπεδο της αυτοδιοίκησης και τη διεξαγωγή της σχετικής διαβούλευσης και να μην προχωρήσουν σε οριστικές ανακοινώσεις υποψηφιοτήτων
Δεν υπάρχει πολυτέλεια για κατακερματισμό των προοδευτικών δυνάμεων. Η συντηρητική παλινόρθωση είναι υπαρκτή απειλή. Το ποιος θα είναι Δήμαρχος είναι κρίσιμης σημασίας ζήτημα για να συνεχιστεί η προσπάθεια για τη Θεσσαλονίκη της φιλίας των λαών, της εξωστρέφειας, των δικαιωμάτων, της κοινωνικής συνοχής, της ποιότητας ζωής για όλους, της προστασίας των συλλογικών αγαθών και της ενεργού συμμετοχής των πολιτών.
------------------------------------------------------------
* Κείμενό μου στις 2 Δεκεμβρίου 2018 στην εφημερίδα "Μακεδονία"
Το 2010, διατηρώντας τα χαρακτηριστικά της, εξασφάλισε την υποστήριξη στην αρχή της ΔΗΜΑΡ και στη συνέχεια του ΠΑΣΟΚ αλλά και δυνάμεων του φιλελεύθερου κεντροδεξιού χώρου. Έτσι μπήκε ως δεύτερος συνδυασμός στον β΄ γύρο και νίκησε λόγω της στήριξής της από ψηφοφόρους της Αριστεράς, που παρέβλεψαν και δεν τήρησαν τη θέση ουδετερότητας που υποστήριξαν το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Με αυτό το ευρύ φάσμα συνεργαζόμενων δυνάμεων η «Πρωτοβουλία» νίκησε οριακά με διαφορά 400 ψήφων.
Σήμερα είναι περισσότερο δύσκολη η επίτευξη μιας νίκης των προοδευτικών αυτοδιοικητικών δυνάμεων καθώς:
• Το γενικό πολιτικό κλίμα της περιοχής χαρακτηρίζεται από αύξηση της επιρροής συντηρητικών και εθνικιστικών ιδεών
• Έχει εξασθενήσει η θύμηση των πεπραγμένων της προηγούμενης δημοτικής αρχής
• Η φυσιολογική φθορά από την άσκηση της διοίκησης έχει επιδεινωθεί περαιτέρω από τις έντονες αντιθέσεις που προέκυψαν εντός της Πρωτοβουλίας
Θα περίμενε κανείς ότι οι φορείς και τα πρόσωπα προοδευτικού προσανατολισμού αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο συντηρητικής παλινόρθωσης θα αναζητούσαν κοινό τόπο. Η μη υποψηφιότητα Μπουτάρη δημιουργεί πρόβλημα καθώς δεν υπάρχει μια υποψηφιότητα ευρείας αποδοχής, ταυτόχρονα όμως δίνει την ευκαιρία της επανεκκίνησης με τη συμμετοχή όλων, αφήνοντας πίσω τις αντιθέσεις του παρελθόντος.
Αντ’ αυτού, παρουσιάζεται αδυναμία διαλόγου, έλλειψη προθέσεων για σύγκλιση, πληθώρα υποψηφιοτήτων για το αξίωμα του Δημάρχου που ναι μεν είναι θεμιτές αλλά λειτουργούν διαιρετικά καθώς δεν εντάσσονται σε ένα πλαίσιο διαβούλευσης για την ανάδειξη κοινού υποψηφίου.
Αυτή ή ώρα όμως δεν είναι η ώρα της στενοπαραταξιακής λογικής και των ατομικοκεντρικών στρατηγικών. Είναι η ώρα της διαβούλευσης για τη δημιουργία μιας ευρείας αυτοδιοικητικής συμμαχίας που θα προβάλλει ένα σύγχρονο προοδευτικό πρόγραμμα για την πόλη και θα αναδείξει έναν υποψήφιο Δήμαρχο ικανό να διεκδικήσει την εκλογή.
Όλες οι προοδευτικές δυνάμεις πρέπει να σταθούν με ευθύνη έναντι αυτής της αναγκαιότητας.
• Οι αυτοδιοικητικές Κινήσεις να λειτουργήσουν ως συνιστώσες της διαβούλευσης χωρίς να θέτουν ως προαπαιτούμενο ο υποψήφιος Δήμαρχος να προέρχεται από τις τάξεις τους
• Τα προοδευτικά κόμματα να δώσουν χρόνο και χώρο για την αναζήτηση συγκλίσεων στο επίπεδο της αυτοδιοίκησης και τη διεξαγωγή της σχετικής διαβούλευσης και να μην προχωρήσουν σε οριστικές ανακοινώσεις υποψηφιοτήτων
Δεν υπάρχει πολυτέλεια για κατακερματισμό των προοδευτικών δυνάμεων. Η συντηρητική παλινόρθωση είναι υπαρκτή απειλή. Το ποιος θα είναι Δήμαρχος είναι κρίσιμης σημασίας ζήτημα για να συνεχιστεί η προσπάθεια για τη Θεσσαλονίκη της φιλίας των λαών, της εξωστρέφειας, των δικαιωμάτων, της κοινωνικής συνοχής, της ποιότητας ζωής για όλους, της προστασίας των συλλογικών αγαθών και της ενεργού συμμετοχής των πολιτών.
------------------------------------------------------------
* Κείμενό μου στις 2 Δεκεμβρίου 2018 στην εφημερίδα "Μακεδονία"
