«Το Πολυτεχνείο είναι μια στοιχειωμένη ιστορία, και οι στοιχειωμένες ιστορίες δεν ησυχάζουν», εκτιμά ο Αντώνης Λιάκος, με συνέντευξή του στο iEidiseis, ενώ απαντά σε μείζονα ερωτήματα σε μια εποχή που επιχειρείται η «αναθεώρηση» της ιστορίας.

«Το Πολυτεχνείο δεν ηττήθηκε, δεν έφυγαν μόνοι τους οι άνθρωποι από τον δημόσιο χώρο που είχαν καταλάβει βλέποντας ότι δεν μπορούν να κουνήσουν τη δικτατορία. Το Πολυτεχνείο ανακόπηκε.

Η εξέγερση του Νοέμβρη ΄73 αποτέλεσε την κορυφαία πράξη αντίστασης ενάντια στην χούντα των συνταγματαρχών του μαζικού αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος, η οποία και προκάλεσε τη συμμετοχή και άλλων στρωμάτων του ελληνικού λαού, νέων κυρίως.

Ο ηρωισμός των εξεγερμένων, η κτηνώδης επέμβαση και η ωμή βία των στρατοκρατών, τα θύματα, οι νεκροί συνετέλεσαν ώστε το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, από εκείνες τις στιγμές, να καταλάβει στη συνείδηση του δημοκρατικού λαού την κορυφαία θέση μεταξύ όλων των αντιστασιακών ενεργειών ενάντια στην Απριλιανή δικτατορία.

Κύριο άρθρο του Γκάρντιαν για την κλιματική αλλαγή.

• Ο πληθυσμός των πλούσιων χωρών αντιστοιχεί στο ένα όγδοο του παγκόσμιου συνόλου, αλλά είναι υπεύθυνος για τα μισά αέρια θερμοκηπίου. Αυτά τα έθνη έχουν σαφή ηθική ευθύνη να βοηθήσουν.
• Η βάση της ευθύνης κάθε χώρας για δράση πρέπει να είναι οι συνολικές εκπομπές της.
• Kατά τη διάρκεια της πανδημίας οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο τροφοδότησαν τις δαπάνες των κρατών προχωρώντας στην αγορά των ομολόγων που εξέδιδαν οι ίδιες οι κυβερνήσεις τους.

Ο πληθωρισμός πλήττει τους φτωχότερους – αναφέρει έρευνα της ΕKT. Επειδή δαπανούν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός τους για διατροφή και ενέργεια, τα φτωχά νοικοκυριά πλήττονται βαρύτατα. Ο πληθωρισμός δεν είναι ίδιος για όλους, ο πληθωρισμός των φτωχών είναι πολύ μεγαλύτερος από τον πληθωρισμό των πλουσίων. Μάλιστα –καταλήγει η έρευνα– το χάσμα ανάμεσα στους δύο πληθωρισμούς σήμερα είναι το μεγαλύτερο που έχει καταγραφεί από το 2006.

Αν κάτι έμαθε ο κοινός θνητός στην Ελλάδα για τις ενδιάμεσες εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ότι η Πολιτεία της Πενσυλβάνια ήταν κρίσιμη για τη Γερουσία και ότι μπορεί να την κέρδιζε ο Ρεπουμπλικάνος Μέμετ Οζ, που είναι φίλος του Ερντογάν. Για τους κοινούς θνητούς στην υπόλοιπη Γηραιά Ήπειρο η περιγραφή για τον Οζ ήταν ότι είναι φίλος του Τραμπ, γιατρός που έκανε καριέρα στην τηλεόραση και κομπογιαννίτης που πλάσαρε την υδροξυχλωροκίνη ως θεραπεία για την Covid.

Στις λεγόμενες «ανοιχτές κοινωνίες» οι άνθρωποι δικαιούνται να λένε και να γράφουν ό,τι θέλουν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η σκέψη μας είναι απόλυτα δική μας και απόλυτα ελεύθερη, για τον εξής λόγο: το τι σκεφτόμαστε και κυρίως ο τρόπος που το σκεφτόμαστε έχει διαμορφωθεί από διάφορα σχήματα που κατά κανόνα παραμένουν αθέατα.

Ακολουθεί επεξεργασμένη μορφή της κεντρικής ομιλίας του γράφοντος στην εκδήλωση που οργάνωσε η «Πρωτοβουλία Ώρα 0 για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου» στο Ινστιτούτο Γκαίτε (7.11.2022), με θέμα: «Ελληνικό Watergate: από την αποκάλυψη στη συγκάλυψη».

Α. Ακούσαμε πολλές φορές, το προηγούμενο διάστημα, το «υποκλοπές τέλος», που είχαν σαλπίσει, σε όλους τους τόνους τα φιλοκυβερνητικά κέντρα. Και υπήρχαν πολλοί που λοιδορούσαν την Πρωτοβουλία μας, γιατί επέμενε να κρατάει, με νύχια και με δόντια, ανοιχτή τη συζήτηση, όχι για αντιπολιτευτικούς λόγους αλλά γιατί θέλαμε να δείξουμε ότι ζούμε ακόμη σε μια χώρα όπου «η Δημοκρατία μετράει».

“Ό,τι όμως κι αν πουν, ό,τι κι αν κάνουν, όση επικοινωνιακή στάχτη κι αν ρίξουν, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Είναι κυβέρνηση σε πολιτική και ηθική αποδρομή. Όπως θα φανεί από τις κάλπες όποτε κι αν στηθούν”, παρατήρησε, μεταξύ άλλων, η Ρένα Δούρου, μέλος Εκτελεστικού Γραφείου ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μιλώντας στην Κυριακάτικη Kontra news και τον δημοσιογράφο Χρήστο Κυμπιτζή. “Εμείς στεκόμαστε στο πλευρό όλων όσοι αντιστέκονται. Και διεκδικούν αξιοπρεπή ζωή.

Βεβαίως υπάρχει πρόβληµα πληθωρισµού και στην Αµερική και στην Ευρώπη, βεβαίως η μετά από 10ετίες επανεμφάνισή του είναι παγκόσμιο φαινόμενο, καμία χώρα, καμία οικονομία, κανένας δεν μένει στο απυρόβλητο.

Αλλά, πρώτον, ο πληθωρισμός δεν είναι ένα ουδέτερο φαινόμενο: Εφόσον αντέχει η κατανάλωση, οι εταιρείες περνούν το αυξημένο κόστος στους πελάτες τους.

Εδώ και πάνω από έναν χρόνο, η συντριπτική πλειοψηφία νοικοκυριών και επιχειρήσεων βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα εκρηκτικό μείγμα αυξήσεων σε λογαριασμούς και τιμές και παράλληλα ραγδαίας μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος. Η επιδείνωση των κοινωνικών δεικτών που καταγράφονται στα επίσημα στοιχεία που κάθε τόσο δημοσιοποιούνται είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Ο κίνδυνος της φτώχειας και οι ανισότητες αυξάνονται, τα ασθενέστερα νοικοκυριά διαθέτουν όλο και μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός τους για τις καθημερινές ανάγκες, όλο και περισσότεροι μειώνουν την κατανάλωση ακόμη και βασικών ειδών διατροφής.

Ύστερα από οκτώ μήνες αιματοχυσίας στην Ουκρανία, με την απειλή μιας πυρηνικής σύγκρουσης να πλησιάζει, και με τις συνέπειες του πολέμου να απειλούν τις οικονομίες και τις δημοκρατίες μας, ακούγονται τελευταία πιο δυνατά φωνές που θέτουν το ερώτημα πώς και πότε θα λήξει αυτός ο πόλεμος, που η κλιμάκωσή του εγκυμονεί πλέον υπαρξιακούς κινδύνους για όλους.

«Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να τον διέγραψε και ως συνήθως να κάνει τον ανήξερο, αλλά επί δύο χρόνια ανεχόταν και επικροτούσε τα έργα και τις ημέρες Πάτση. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ήταν έτοιμος να φέρει και τροπολογία για να διευκολύνει τα “κοράκια”, τους πάσης φύσεως “Πάτσηδες” να πλουτίζουν από τα βάρη των ανθρώπων…»