Πού είναι ο κόσμος;
Μιχάλης Μητσός, Τα Νέα
ΟΙ «FINANCIAL TIMES», που δεν τους λες ακριβώς όργανο των Παλαιστινίων, δημοσίευσαν χθες ένα ρεπορτάζ με τίτλο «Οι κάτοικοι της Γάζας δεν έχουν πουθενά να πάνε μετά την επανάληψη των ισραηλινών βομβαρδισμών». Οι ισραηλινές δυνάμεις επελαύνουν από τον Βορρά. Τα νότια σύνορα με την Αίγυπτο είναι κλειστά. Και στη θάλασσα περιπολούν κανονιοφόροι. Δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιοι καλούνται στην πραγματικότητα από το Ισραήλ να καταφύγουν σε μια περιοχή μικρότερη από το Χίθροου στις νοτιοδυτικές ακτές της Λωρίδας της Γάζας.
Ολοι ξέρουν ότι αυτό δεν γίνεται. Το πραγματικό δίλημμα που θέτει έτσι η κυβέρνηση Νετανιάχου στους Παλαιστίνιους είναι να μεταναστεύσουν ή να πεθάνουν. Κι εκείνοι μιλούν για μια νέα Nakba, καταστροφή δηλαδή, όπως εκείνη που τους βρήκε όταν ιδρύθηκε το ισραηλινό κράτος το 1948 και 750.000 Παλαιστίνιοι αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους.
Το να εκφράζεις τον αποτροπιασμό σου για τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, επιμένοντας την ίδια στιγμή ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από τη δημιουργία δύο κρατών, δεν σε καθιστά «ισαποστάκια». Το να καταγγέλλεις τη σφαγή στη Γάζα, όπως κάνει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, ο αμερικανός υπουργός Αμύνης ή ο ισπανός πρωθυπουργός, δεν σε καθιστά αντισημίτη. Οι εύκολοι και ισοπεδωτικοί χαρακτηρισμοί προτιμώνται από τους φανατικούς, τους αμαθείς και τους ενόχους.
Ο ορισμός του αντισημιτισμού δόθηκε το 2016 από τη Διεθνή Συμμαχία για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος (ΙΗRA), όπου συμμετέχουν 33 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα: «Πρόκειται για μια συγκεκριμένη αντιμετώπιση των Εβραίων που μπορεί να εκφραστεί ως μίσος για τους Εβραίους. Οι φυσικές και ρητορικές εκδηλώσεις του αντισημιτισμού στρέφονται εναντίον Εβραίων ή μη Εβραίων και/ή των περιουσιών τους, των θεσμών τους και των χώρων λατρείας τους». Αντισημιτισμός είναι να αρνείσαι στους Εβραίους το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. ‘Η να ζητάς από το κράτος τους κάτι που δεν ζητάς από κανένα άλλο κράτος.
Για να καταλάβουμε τι ΔΕΝ είναι αντισημιτισμός πρέπει να καταφύγουμε στη «Διακήρυξη της Ιερουσαλήμ», που συνέταξαν το 2019 ο Ντέιβιντ Φέλντμαν, διευθυντής του Ινστιτούτου Birkbeck για τη Μελέτη του Αντισημιτισμού στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, και άλλοι 300 ειδικοί για τον αντισημιτισμό και τον ιουδαϊσμό από όλο τον κόσμο. Εκεί αναφέρεται ότι η κριτική στο Ισραήλ που βασίζεται σε στοιχεία είναι θεμιτή. Δεν είναι αντισημιτικό να αντιτίθεσαι στις πολιτικές και τις πρακτικές του Ισραήλ, όπως στη συμπεριφορά του στη Δυτική Οχθη και τη Γάζα. Δεν είναι αντισημιτικό να επισημαίνεις μια συστηματική φυλετική διάκριση. Δεν είναι αντισημιτικό καν να συγκρίνεις το Ισραήλ με άλλα ιστορικά φαινόμενα όπως η αποικιοκρατία ή το απαρτχάιντ.
«Πού είναι ο κόσμος; Δεν βλέπετε 2 εκατομμύρια ανθρώπινα όντα;» φώναζε στο ρεπορτάζ των FT ένας άνδρας καλυμμένος με στάχτη, στη Ράφα. Οχι, δεν είναι αντισημιτικό να αισθάνεσαι αλληλεγγύη μαζί του.
