Σαφής πρόταση για εναλλακτική διακυβέρνηση
(Απάντηση στην έρευνα με τίτλο: Το παιχνίδι των συνεργασιών)
Δημήτρης Χατζησωκράτης, Αγγελιοφόρος της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2008-08-03
1. Η σχεδόν «θεσμοποιημένη», καθ’ όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο, κυβερνητική σπουδή προς «αξιοποίηση» του Ιουλίου για κάθε είδους αντιλαϊκό μέτρο έφτασε στο τέλος της με το κλείσιμο της Βουλής επί τρεις συναπτές εβδομάδες…
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. θα αναλωθεί πολύ για να «ανεβάσει» τον πρωθυπουργό στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης δώρα και υποσχέσεις φέροντα, όταν ήδη ο αρμόδιος υπουργός του επί της Οικονομίας παραδέχεται ότι «έχουμε πιάσει πάτο» ο κρατικός προϋπολογισμός του 2008 έχει τεράστια υστέρηση στον τομέα εσόδων και όταν το 2009 είναι ένα απαιτητικό έτος μια και στις 7 Ιουνίου έρχονται οι ευρωεκλογές.
2. Όλες οι δημοσκοπήσεις του 2008 αναδεικνύουν και πιστοποιούν σταθερά δύο ζητήματα:
Την απόλυτη αδυναμία μελλοντικού σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης.
Τον βαρύνοντα και καθοριστικό ρόλο που οι πολίτες καλούν τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ να διαδραματίσει στην ελληνική κοινωνική και πολιτική ζωή.
2.α. Σε ότι αφορά το πρώτο ζήτημα, την τελευταία εβδομάδα «έπαιξε» το σενάριο, μια και ο υπεύθυνος για την Οικονομία υπουργός υπέκυψε στη γοητεία του, για Μεγάλο Κυβερνητικό Συνασπισμό, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δίκην Γερμανίας… Θεωρώ ότι στην ιστορικά και πολιτικά διαμορφωμένη Ελλάδα του 2008 μια τέτοια πρόταση δεν έχει τύχη. Δεν υπάρχει τέτοια κουλτούρα, δεν γίνεται αποδεκτή από τα κόμματα και τους οπαδούς τους. Η αποτελεσματικότητά της, εξάλλου, για πειθαναγκασμό του ΛΑΟΣ( αν και αυτό δεν φαίνεται να έχει και πολλά προβλήματα σύμπραξης) είτε του ΣΥΡΙΖΑ για κυβερνητικές συγκλίσεις με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αντιστοίχως δεν είναι καθόλου προφανής…
2.β. Σε ότι αφορά το δεύτερο ο ΣΥΡΙΖΑ, πρώτα απ΄ όλα, σε αυτή τη διάχυτη κοινωνική διαμαρτυρία και στο αίτημα για πολιτική αλλαγή οφείλει να δώσει προγραμματικό περιεχόμενο και πολιτική κατεύθυνση.
Η ουσιαστική και στην κάλπη ενδυνάμωση του, για να μην είναι άπαξ καταγραφής, αλλά να προοιωνίζεται μια ελπιδοφόρα συνέχεια, θα πρέπει να βαδίσει με μια σαφή πρότασή του για εναλλακτική διακυβέρνηση, μέσα από σύγκλιση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων σε ένα σύστημα προγραμματικών προτάσεων και θέσεων, που οφείλει να προετοιμάσει, και σε μια δέσμευση άσκησης πολιτικών και αγώνων για την προώθησή τους.
3. Με αυτή την αντίληψη ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ θα αναδείξει την πρώτη εκλογική μάχη, αυτή των ευρωεκλογών, ως μια πραγματική δυνατότητα έκφρασης των πολιτών, ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές που υποθηκεύουν το μέλλον και την προοπτική του τόπου στην Ευρώπη, αλλά και υπέρ συγκεκριμένων προτάσεων που συνδέουν άρρηκτα πολιτικές και μέτρα σε Ελλάδα και Ευρώπη υπέρ της εργασίας, της αειφόρου ανάπτυξης, κοινωνικής ασφάλειας, ανοχής των διαφορετικών και των ξένων.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. θα αναλωθεί πολύ για να «ανεβάσει» τον πρωθυπουργό στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης δώρα και υποσχέσεις φέροντα, όταν ήδη ο αρμόδιος υπουργός του επί της Οικονομίας παραδέχεται ότι «έχουμε πιάσει πάτο» ο κρατικός προϋπολογισμός του 2008 έχει τεράστια υστέρηση στον τομέα εσόδων και όταν το 2009 είναι ένα απαιτητικό έτος μια και στις 7 Ιουνίου έρχονται οι ευρωεκλογές.
2. Όλες οι δημοσκοπήσεις του 2008 αναδεικνύουν και πιστοποιούν σταθερά δύο ζητήματα:
Την απόλυτη αδυναμία μελλοντικού σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης.
Τον βαρύνοντα και καθοριστικό ρόλο που οι πολίτες καλούν τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ να διαδραματίσει στην ελληνική κοινωνική και πολιτική ζωή.
2.α. Σε ότι αφορά το πρώτο ζήτημα, την τελευταία εβδομάδα «έπαιξε» το σενάριο, μια και ο υπεύθυνος για την Οικονομία υπουργός υπέκυψε στη γοητεία του, για Μεγάλο Κυβερνητικό Συνασπισμό, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δίκην Γερμανίας… Θεωρώ ότι στην ιστορικά και πολιτικά διαμορφωμένη Ελλάδα του 2008 μια τέτοια πρόταση δεν έχει τύχη. Δεν υπάρχει τέτοια κουλτούρα, δεν γίνεται αποδεκτή από τα κόμματα και τους οπαδούς τους. Η αποτελεσματικότητά της, εξάλλου, για πειθαναγκασμό του ΛΑΟΣ( αν και αυτό δεν φαίνεται να έχει και πολλά προβλήματα σύμπραξης) είτε του ΣΥΡΙΖΑ για κυβερνητικές συγκλίσεις με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αντιστοίχως δεν είναι καθόλου προφανής…
2.β. Σε ότι αφορά το δεύτερο ο ΣΥΡΙΖΑ, πρώτα απ΄ όλα, σε αυτή τη διάχυτη κοινωνική διαμαρτυρία και στο αίτημα για πολιτική αλλαγή οφείλει να δώσει προγραμματικό περιεχόμενο και πολιτική κατεύθυνση.
Η ουσιαστική και στην κάλπη ενδυνάμωση του, για να μην είναι άπαξ καταγραφής, αλλά να προοιωνίζεται μια ελπιδοφόρα συνέχεια, θα πρέπει να βαδίσει με μια σαφή πρότασή του για εναλλακτική διακυβέρνηση, μέσα από σύγκλιση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων σε ένα σύστημα προγραμματικών προτάσεων και θέσεων, που οφείλει να προετοιμάσει, και σε μια δέσμευση άσκησης πολιτικών και αγώνων για την προώθησή τους.
3. Με αυτή την αντίληψη ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ θα αναδείξει την πρώτη εκλογική μάχη, αυτή των ευρωεκλογών, ως μια πραγματική δυνατότητα έκφρασης των πολιτών, ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές που υποθηκεύουν το μέλλον και την προοπτική του τόπου στην Ευρώπη, αλλά και υπέρ συγκεκριμένων προτάσεων που συνδέουν άρρηκτα πολιτικές και μέτρα σε Ελλάδα και Ευρώπη υπέρ της εργασίας, της αειφόρου ανάπτυξης, κοινωνικής ασφάλειας, ανοχής των διαφορετικών και των ξένων.
