Το Σύνταγμα και οι εκτός επικρατείας πολίτες

Γιώργος X. Σωτηρέλης, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2019-10-19

Μετά από μια μεγάλη περίοδο αδικαιολόγητης αδράνειας, ο δημόσιος διάλογος για την ψήφο των εκτός επικρατείας Ελλήνων πολιτών έχει αναζωπυρωθεί και ήδη βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Αν όμως επιχειρήσουμε μια ψύχραιμη αποτίμηση της έως τώρα πορείας του, είναι φανερό ότι, ακόμα και σήμερα, ένα μεγάλο μέρος αυτού του διαλόγου είτε εκκινεί από εσφαλμένες προϋποθέσεις είτε κινείται φανερά εκτός των ορίων του ισχύοντος Συντάγματος.

Ας δούμε γιατί, ξεκινώντας από τη σχετική (αναθεωρημένη το 2001) διάταξη του άρθρου 51 παρ. 4:

«...Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια. Ως προς τους εκλογείς αυτούς η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο...».

Από την κατʼ αρχήν εύστοχη αυτή διάταξη ανακύπτει μια σειρά κρίσιμων ερωτημάτων, στα οποία θα επιχειρηθούν σύντομες απαντήσεις:

ΠΡΩΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: Ποιους αφορά η εν λόγω ρύθμιση;

Η απάντηση είναι πρόδηλη: αφορά αποκλειστικά τους έλληνες πολίτες, δηλαδή αυτούς που έχουν ελληνική ιθαγένεια και είναι εγγεγραμμένοι σε κάποιο από τα δημοτολόγια της χώρας (που είναι και εκλογικοί κατάλογοι). Αρα οι όροι «ψήφος των ομογενών» και «ψήφος των αποδήμων», τους οποίους χρησιμοποιούν άκριτα και κατά κόρον πλείστοι όσοι δημοσιογράφοι και πολιτικοί (ακόμη και αρμόδιοι υπουργοί...), είναι εξαιρετικά προβληματικοί και προκαλούν σοβαρές παρανοήσεις και συγχύσεις, διότι παραπέμπουν σε όλους όσοι, ανεξαρτήτως ιθαγένειας, αισθάνονται Ελληνες, με κριτήριο την κοινή καταγωγή, την κοινή γλώσσα και τις κοινές πολιτισμικές παραδόσεις.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: Τι επιβάλλει το Σύνταγμα στον κοινό νομοθέτη;

Η απάντηση επίσης είναι προφανής: επιβάλλει αποκλειστικά και μόνον τη διευκόλυνση της άσκησης του εκλογικού δικαιώματος των εκτός επικρατείας πολιτών, παρέχοντάς τους - υπό το πρίσμα της ουσιαστικής πραγμάτωσης της καθολικής ψηφοφορίας - τη δυνατότητα να ψηφίζουν (για όλες κατʼ αρχήν τις εκλογές) χωρίς να διανύουν μεγάλες αποστάσεις και να επιβαρύνονται με υπέρογκα έξοδα.

Αυτό σημαίνει ότι ο νομοθέτης δεν έχει κανένα δικαίωμα να περιορίσει επί της ουσίας το δικαίωμα της ψήφου των εκτός επικρατείας πολιτών, με κριτήρια όπως αυτά που έχουν προταθεί για τον χρόνο απουσίας και την ύπαρξη ΑΦΜ. Κάτι τέτοιο αντίκειται ευθέως στο άρθρο 54 του Συντάγματος και ειδικότερα στην παρ. 2, που κατοχυρώνει την αρχή της καθολικής ψηφοφορίας, και στην παρ. 3, που την εξειδικεύει, ορίζοντας ότι: «O νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα».

Εχει προταθεί, βέβαια, να αναθεωρηθεί η ως άνω διάταξη, ώστε να τεθούν ειδικοί περιορισμοί ως προς τους εκτός επικρατείας πολίτες. Κατά την άποψή μου, αυτό δεν επιτρέπεται, διότι η καθολική ψηφοφορία όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με τη - μόνη αναθεωρητέα - διάταξη για το εκλογικό σύστημα (εξ ου και δεν έγινε οποιαδήποτε σχετική συζήτηση στην πρώτη Βουλή) αλλά και συνδέεται άρρηκτα με τη μη αναθεωρήσιμη αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.

Υπάρχει πάντως μια άλλη συναφής νομοθετική λύση, που θα μπορούσε να κριθεί, κατʼ οικονομίαν έστω, συνταγματικά ανεκτή: το να υποχρεωθούν, κατʼ εξαίρεσιν, οι εκτός επικρατείας πολίτες να ανανεώνουν υποχρεωτικά και αυτοπροσώπως την εγγραφή τους στους εκλογικούς καταλόγους, σε τακτά χρονικά διαστήματα (π.χ. δεκαετία), όπως ισχύει σε άλλες χώρες.

ΤΡΙΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: Επιτρέπεται η ψήφος των εκτός επικρατείας πολιτών να αφορά την επιλογή μόνον ορισμένων βουλευτών από το ψηφοδέλτιο επικρατείας, χωρίς να προσμετράται στο συνολικό αποτέλεσμα, όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Η απάντηση είναι κατηγορηματικά αρνητική: η πρόταση αυτή, που στηρίζεται σε εσφαλμένα συγκριτικά στοιχεία, παραβιάζει ευθέως την αρχή της ισότητας-ισοδυναμίας της ψήφου και οδηγεί στη δημιουργία μιας κατηγορίας πολιτών δεύτερης διαλογής, για τους οποίους θα ισχύει το εξής νομικό και πολιτικό παράδοξο: να ψηφίζουν το κόμμα και τον βουλευτή της προτίμησής τους, όταν μεταβαίνουν από το εξωτερικό στην εκλογική τους περιφέρεια, αλλά να μην μπορούν να επιλέξουν τίποτα από τα δύο, όταν ψηφίζουν στον τόπο διαμονής τους...

ΤΕΤΑΡΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: Ποιες λύσεις εναρμονίζονται με το Σύνταγμα;

Η πληρέστερη νομικοπολιτικά λύση θα ήταν αναμφίβολα η μέγιστη δυνατή διευκόλυνση των εκτός επικρατείας πολιτών ώστε να μπορούν να επιλέγουν τόσο το κόμμα της αρεσκείας τους όσο και τους βουλευτές της εκλογικής τους περιφέρειας (δεδομένου μάλιστα ότι ο αριθμός τους προκύπτει από τον νόμιμο πληθυσμό, δηλαδή από τους εγγεγραμμένους στα δημοτολόγια, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή). Αυτό μπορεί να γίνει προεχόντως με ένα πολλαπλά εγγυημένο μεικτό σύστημα, που θα αξιοποιεί επιλεκτικά και κατά περίπτωση κάθε πρόσφορο και δοκιμασμένο σε άλλες χώρες τρόπο, όπως ιδίως η ψηφοφορία στα προξενεία, η επιστολική ψήφος, η ηλεκτρονική ψήφος και η ψήφος διά πληρεξουσίου.

Ωστόσο, θα ήταν συνταγματικά ανεκτή, εν όψει των πολλαπλών δυσχερειών ενός τέτοιου εγχειρήματος, και μια μεταβατική - και δοκιμασμένη σε άλλες χώρες - λύση, βάσει της οποίας οι εκτός επικρατείας πολίτες θα επιλέγουν, με έναν συνδυασμό επιστολικής ψήφου και ψήφου στα προξενεία, τόσο το κόμμα που προτιμούν (πρόταση ΝΔ) όσο και έναν αριθμό από τους βουλευτές επικρατείας (πρόταση ΣΥΡΙΖΑ).

ΠΕΜΠΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: Υπάρχει όντως κίνδυνος να επιχειρηθεί, εν όψει μιας τέτοιας διευκόλυνσης της άσκησης του εκλογικού δικαιώματος, εκτεταμένη και επιτηδευμένη αλλοίωση του εκλογικού σώματος, με αθρόες εγγραφές στα δημοτολόγια από ομογενείς που είναι πολίτες άλλων κρατών;

Οι σχετικές ανησυχίες ορισμένων κομμάτων είναι εν πολλοίς βάσιμες. Ωστόσο, οι λύσεις που προτείνονται είναι, όπως προαναφέρθηκε, συνταγματικά προβληματικές. Η μόνη θεμιτή ασφαλιστική δικλίδα, κατά την άποψή μου, μπορεί να αναζητηθεί στο δίκαιο της ιθαγένειας, με μια συγκεκριμένη ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία για να αποκτήσει εφεξής κάποιος αλλοδαπός την ιδιότητα του έλληνα πολίτη πρέπει να αποποιηθεί την προηγούμενη ιθαγένειά του. Είναι μια λύση απλή και καθαρή, που δεν υπόκειται μάλιστα σε κανέναν συνταγματικό περιορισμό. Επιπλέον, όμως, είναι και η ορθότερη, διότι αποδεικνύει πολύ ισχυρότερο δεσμό με την Ελλάδα, σε σχέση με τα χρόνια απουσίας και τον ΑΦΜ. Και ένας τέτοιος δεσμός όχι μόνο δικαιολογεί αλλά και επιβάλλει την άσκηση των εκλογικών δικαιωμάτων...

Θέματα επικαιρότητας: Εκλογικό Σύστημα

Γιώργος Σωτηρέλης

Οι κυβερνήσεις συνεργασίας υπό το πρίσμα του ισχύοντος Συντάγματος – Εκλογικές μεθοδεύσεις και «δημοκρατικιστικά» προσχήματα

Γιώργος Σωτηρέλης, 2022-05-21

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις έχουν τροφοδοτήσει έναν από...

Περισσότερα

«Σε διαδικασία εμπέδωσης του νέου εκλογικού συστήματος»

Γ. Μοσχονάς, 2021-04-18

Οι εκλογές του Ιουλίου 2019 εξηγούν σε μεγάλο βαθμό γιατί...

Περισσότερα

«Σε ρότα δικομματισμού το κομματικό σύστημα»

Νίκος Μαραντζίδης, 2021-04-18

Πρώτη παρατήρηση: Οι εκλογές του 2019 επανευθυγράμμισαν το...

Περισσότερα

Πυροτεχνήματα της ψήφου εκτός επικράτειας

Δημήτρης Χριστόπουλος, Ηλίας Νικολακόπουλος,, 2021-04-18

Στις 30 Ιανουαρίου 2021, τα «Νέα» είχαν πρωτοσέλιδο που έκανε...

Περισσότερα
Γιώργος Χ. Σωτηρέλης

To εκλογικό σύστημα στη δίνη αντισυνταγματικών και αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων.

Γιώργος Χ. Σωτηρέλης, 2020-01-22

Παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα ή αναμενόμενα, το...

Περισσότερα
Χριστόφορος Βερναρδάκης

Η απλή αναλογική και η «κυβερνησιμότητα»

Χριστόφορος Βερναρδάκης, 2020-01-12

Ας ξεκινήσουμε από ένα βασικό αξίωμα της πολιτικής επιστήμης...

Περισσότερα
Κώστας Πουλάκης

Προοδευτικές κυβερνήσεις μέσω προγραμματικών συγκλίσεων

Κώστας Πουλάκης, 2020-01-11

Η εξαγγελία δια στόματος Πρωθυπουργού και υπουργού Εσωτερικών...

Περισσότερα
Γιώργος X. Σωτηρέλης

Ακρως προβληματική η κυβερνητική πρόταση

Γιώργος X. Σωτηρέλης, 2020-01-11

Η πρόσφατη τοποθέτηση του Πρωθυπουργού για το εκλογικό...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Νίκος Μπίστης

Γιά ένα νέο Μέτωπο Λογικής στην εεξωτερική πολιτική

Νίκος Μπίστης, 2024-12-02

Πριν μια βδομάδα η Εποχή είχε φιλοξενήσει άρθρο μου για...

Σωτήρης Βαλντέν

Όχι στο ”πατριωτικό Μέτωπο”

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-12-01

Κάθε μέρα που περνά, τα «ήρεμα νερά» στις ελληνοτουρκικές...

Δημήτρης Λιάκος

Σκέψεις, με αφορμή το βιβλίο της Άνγκελα Μέρκελ

Δημήτρης Λιάκος, 2024-12-01

Η έκδοση των απομνημονευμάτων της Άνγκ. Μέρκελ και οι αναφορές...

Στέργιος Καλπάκης

Αφετηρία μιας νέας εποχής ανάκαμψης

Στέργιος Καλπάκης, 2024-11-26

Μετά από όσα συνέβησαν τη χρονιά που πέρασε απαιτούνται...

Χρήστος Ροζάκης

Ανατρέχοντας στο παρελθόν των ελληνοτουρκικών

Χρήστος Ροζάκης, 2024-11-23

Οι ομάδες του «πατριωτικού μετώπου» έχουν οργιάσει με μια...

Αντώνης Λιάκος

Μπορεί να επιβιώσει η Αριστερά;

Αντώνης Λιάκος, 2024-11-24

Δεδομένων του κατακερματισμού, της απώλειας επιρροής και...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Συνέδριο καμπής…

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2024-11-07

Αύριο το απόγευμα ξεκινάει τις εργασίες του το Έκτακτο...

Σωτήρης Βαλντέν

Ελληνοτουρκικά: ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς και η αντιπολίτευση

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-10-29

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για αποκλιμάκωση και διάλογο...

Μαριλένα Κοππά

Κάποιες σκέψεις για τον ελληνοτουρκικό διάλογο

Μαριλένα Κοππά, 2024-10-26

Χρειάζεται αποφασιστικότητα, σχεδιασμός και εξαιρετικά...

Δειλά βήματα στο Κυπριακό

Κυριάκος Πιερίδης, 2024-10-20

Η «διευρυμένη συνάντηση» που προανήγγειλε ο Γκουτέρες...

Τα μίλια και η θάλασσα

Παύλος Τσίμας, 2024-10-19

Συμπληρώνονται, αυτές τις ημέρες, 51 χρόνια από τότε που...

Θόδωρος Τσίκας

Ελλάδ, Ισραήλ και κρίση στη Μέση Ανατολή

Θόδωρος Τσίκας, 2024-10-12

Στη χώρα μας ο δημόσιος διάλογος διεξάγεται μεταξύ δύο...

×
×