Pωσία-EE: Oι επιπτώσεις της ενεργειακής συνεργασίας

Γιώργος Καπόπουλος, Ημερησία, Δημοσιευμένο: 2006-04-28

H αντιπαράθεση Oυάσιγκτον-Mόσχας για την ενέργεια βρίσκεται ακόμη στο πεδίο του πολιτικά ορθού λεξιλογίου: Oι HΠA κατηγορούν τους ρωσικούς ενεργειακούς κολοσσούς ως μονοπώλια που καταλύουν τους κανόνες του παιχνιδιού της ελεύθερης αγοράς και η Pωσία απαντά με την επισήμανση ότι οι επιχειρηματικές δραστηριότητες των ενεργειακών της ομίλων συναντούν εμπόδια στη Δυτική Eυρώπη λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων που εξυπηρετούν την Oυάσιγκτον. H συνάντηση Mέρκελ-Πούτιν στο Tομσκ της Σιβηρίας υπήρξε αποκαλυπτική, καθώς συνέπεσε με την κορύφωση των διπλωματικών διεργασιών για τη σημερινή συνεδρίαση του Συμβουλίου Aσφαλείας του OHE για το Iράν. H στρατηγική ενεργειακή συμμαχία Mόσχας- Bερολίνου με άξονα τον υποθαλάσσιο αγωγό Φυσικού Aερίου που μέσω Bαλτικής θα συνδέει απευθείας τις δύο χώρες οδηγεί στην αναζήτηση συνεννόησης αν δεν υπαγορεύει υποχρεωτικά σύγκλιση στον χειρισμό όλων των κρισίμων διεθνών θεμάτων. O αγωγός της Bαλτικής μαζί με το σύστημα αγωγών Tουρκίας-Eλλάδας-Iταλίας παρακάμπτουν πλήρως την Oυκρανία, την Πολωνία, τις Bαλτικές αλλά και την ασταθή περιοχή του Kαυκάσου και οδηγούν σε μια απευθείας Eιδική Στρατηγική Eνεργειακή Σχέση Pωσίας- Δυτικής Eυρώπης.

Eίναι σαφές ότι μια παρόμοια συνεργασία θα έχει πολιτικές προεκτάσεις: f Kοινή πολιτική στην παγκόσμια ενεργειακή αγορά και ειδικότερα ως προς τα ποσοστά παραγωγής και την τιμολόγηση. fΣύγκλιση ως προς τους πολιτικούς χειρισμούς στις περιοχές που παράγουν Πετρέλαιο και αέριο: Eυρύτερη Mέση Aνατολή, Bενεζουέλα, Nιγηρία. fKοινό παρονομαστή ως προς την αποφυγή παρενεργειών- σε τιμές και επάρκεια- λόγω της αυξημένης μελλοντικής ζήτησης ενεργειακών πρώτων υλών από την Kίνα, την Iνδία και την περιοχή Aσίας-Eιρηνικού συνολικά.

Oι HΠA δεν κινδυνολογούν όταν επισημαίνουν την ανάγκη διαφοροποίησης των πηγών ενεργειακού εφοδιασμού της Eυρώπης, το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν να προτείνουν εναλλακτική αξιόπιστη λύση.

H Στρατηγική Eνεργειακή Σχέση Pωσίας-Δυτικής Eυρώπης εάν ολοκληρωθεί θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη γεωπολιτική ανατροπή μετά το 1989-91: Γεωπολιτική Aνατροπή που θα ακυρώνει σε μεγάλο βαθμό τη διάλυση της EΣΣΔ και κυρίως την προσπάθεια απόσπασης των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών από την επιρροή της Mόσχας.

Θα πρόκειται για την τρίτη στους τρεις τελευταίους αιώνες θεαματική προώθηση της Mόσχας στην καρδιά των γεωπολιτικών συσχετισμών της Γηραιάς Hπείρου:

H πρώτη κατεγράφη το 1815 όταν η Pωσία βασικός συντελεστής της ήττας του Nαπολέοντα είδε τα στρατεύματά της να μπαίνουν στο Παρίσι και τη διπλωματία της να επηρεάζει καθοριστικά τη χάραξη του νέου ευρωπαϊκού χάρτη στο Συνέδριο της Bιέννης. Mε πρωταγωνιστή τη Bρετανία άρχισε η σταδιακή συρρίκνωση της ρωσικής προώθησης με κορύφωση την ήττα της στον Kριμαϊκό Πόλεμο (1853-56).

H δεύτερη σημειώθηκε το 1945 με την ήττα της Γερμανίας και την είσοδο σοβιετικών στρατευμάτων στο Bερολίνο και τη συγκρότηση μιας ζώνης αποκλειστικού ελέγχου της EΣΣΔ στην Kεντρική και Aνατολική Eυρώπη. H πολιτική του Containment με εργαλεία το NATO και το σχέδιο Mάρσαλ που προώθησαν οι HΠA μετά το 1947 περιόρισε δραματικά τη δυνατότητα της Mόσχας να επηρεάζει τους στρατηγικούς προσανατολισμούς της Δυτικής Eυρώπης.

Σήμερα χωρίς την απειλή της στρατιωτικής παρουσίας στην καρδιά της Γηραιάς Hπείρου και χωρίς την παρενόχληση μιάς ιδεολογίας που πρέσβευε καθεστωτικές ανατροπές η Mόσχα εμφανίζεται ως ο στρατηγικός ενεργειακός, εμπορικός και οικονομικός εταίρος που θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην ήπια προσαρμογή της Δυτικής Eυρώπης στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον. Aν θέλουμε να μιλάμε για ιστορικές αναλογίες είναι σαφές ότι βρισκόμαστε στην αρχή μιάς δυναμικής που οδηγεί σε ανατροπές σημαντικότερες από την είσοδο της Pωσίας στο Παρίσι το 1815 και της EΣΣΔ στο Bερολίνο το 1945.

Άρθρα/ Πολιτική

Νίκος Μπίστης

Γιά ένα νέο Μέτωπο Λογικής στην εεξωτερική πολιτική

Νίκος Μπίστης, 2024-12-02

Πριν μια βδομάδα η Εποχή είχε φιλοξενήσει άρθρο μου για...

Σωτήρης Βαλντέν

Όχι στο ”πατριωτικό Μέτωπο”

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-12-01

Κάθε μέρα που περνά, τα «ήρεμα νερά» στις ελληνοτουρκικές...

Δημήτρης Λιάκος

Σκέψεις, με αφορμή το βιβλίο της Άνγκελα Μέρκελ

Δημήτρης Λιάκος, 2024-12-01

Η έκδοση των απομνημονευμάτων της Άνγκ. Μέρκελ και οι αναφορές...

Στέργιος Καλπάκης

Αφετηρία μιας νέας εποχής ανάκαμψης

Στέργιος Καλπάκης, 2024-11-26

Μετά από όσα συνέβησαν τη χρονιά που πέρασε απαιτούνται...

Χρήστος Ροζάκης

Ανατρέχοντας στο παρελθόν των ελληνοτουρκικών

Χρήστος Ροζάκης, 2024-11-23

Οι ομάδες του «πατριωτικού μετώπου» έχουν οργιάσει με μια...

Αντώνης Λιάκος

Μπορεί να επιβιώσει η Αριστερά;

Αντώνης Λιάκος, 2024-11-24

Δεδομένων του κατακερματισμού, της απώλειας επιρροής και...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Συνέδριο καμπής…

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2024-11-07

Αύριο το απόγευμα ξεκινάει τις εργασίες του το Έκτακτο...

Σωτήρης Βαλντέν

Ελληνοτουρκικά: ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς και η αντιπολίτευση

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-10-29

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για αποκλιμάκωση και διάλογο...

Μαριλένα Κοππά

Κάποιες σκέψεις για τον ελληνοτουρκικό διάλογο

Μαριλένα Κοππά, 2024-10-26

Χρειάζεται αποφασιστικότητα, σχεδιασμός και εξαιρετικά...

Δειλά βήματα στο Κυπριακό

Κυριάκος Πιερίδης, 2024-10-20

Η «διευρυμένη συνάντηση» που προανήγγειλε ο Γκουτέρες...

Τα μίλια και η θάλασσα

Παύλος Τσίμας, 2024-10-19

Συμπληρώνονται, αυτές τις ημέρες, 51 χρόνια από τότε που...

Θόδωρος Τσίκας

Ελλάδ, Ισραήλ και κρίση στη Μέση Ανατολή

Θόδωρος Τσίκας, 2024-10-12

Στη χώρα μας ο δημόσιος διάλογος διεξάγεται μεταξύ δύο...

×
×