Σταυροδρόμι για τη Δεξιά
Λάμπρος Αθ. Τσουκνίδας, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2021-10-17
Η ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά καλείται πλέον να δρομολογήσει τον διαχωρισμό της από την Ακροδεξιά και την απομόνωσή της
Την ώρα που ο Στιβ Μπάνον βρίσκεται αντιμέτωπος με μια ποινική δίωξη για προσβολή του αμερικανικού Κοινοβουλίου (αρνήθηκε να καταθέσει για την εισβολή στο Καπιτώλιο), οι μαθητές του ακολουθούν πιστά τα βήματά του επιχειρώντας να αμφισβητήσουν τις δημοκρατικές αρχές στη Γηραιά Ήπειρο. Βάλλοντας, όμως, κατά της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέτουν προ υπαρξιακού διλήμματος την οικογένεια της ευρωπαϊκής Δεξιάς, η οποία ακολουθούσε, λίγο - πολύ, το μητσοτάκειο υπόδειγμα ενοποίησης της δεξιάς πολυκατοικίας, κατʼ αρχάς με την υιοθέτηση της ρητορείας της Ακροδεξιάς και στη συνέχεια με τη... γλυκιά ενσωμάτωση στελεχών της.
Δεν είναι τυχαίο ότι μια παλιά αλεπού στο παζάρι της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, χαρακτήρισε (στη Le Soir) "συστημική επίθεση" την απόφαση του πολωνικού Συνταγματικού Δικαστηρίου περί υπεροχής του εθνικού δικαίου, εκφράζοντας ταυτόχρονα φόβους για την πρόκληση πολιτικού ντόμινο και σε άλλα κράτη - μέλη. Άλλωστε η Ουγγαρία του Όρμπαν δεν είναι μακριά, οι δε επιφανείς κυρίες της "σοβαρής Ακροδεξιάς", η Λεπέν και η Μελόνι, που πολιορκούν τους κυβερνητικούς θώκους σε Γαλλία και Ιταλία, έσπευσαν να συνταχθούν με το εθνοκεντρικό μήνυμα της Πολωνίας. Ακριβώς όπως ο Σαλβίνι έσπευσε να συνταχθεί με την επιστολή των 12 του Βίσεγκραντ, μερικών Βόρειων, αλλά και της Ελλάδας του Μητσοτάκη για το προσφυγικό...
Οι κινήσεις των εθνοκεντρικών κατά της Ε.Ε., η οποία βρισκόταν στο στόχαστρο τόσο του διδύμου Μπάνον - Τραμπ όσο και του Πούτιν, έρχονται ακριβώς ενόσω η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν προσπαθεί να ανακτήσει την εμπιστοσύνη στην Ε.Ε. προβάλλοντας τον κεντρικό της ρόλο στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Εδώ μπαίνει στη σκηνή η αυθεντική Ακροδεξιά. Ήδη στις ΗΠΑ είχαμε δει ότι τα νήματα των αρνητών του κορωνοϊού και των αντιεμβολιαστών τα κινούσε η Ακροδεξιά. Τώρα το φαινόμενο επαναλαμβάνεται στην Ευρώπη με την ίδια ακριβώς τακτική: διείσδυση στα σχετικά τσατ και οργάνωση των κινητοποιήσεων με στόχο την κατάληψη κυβερνητικών κτηρίων.
Συνέβη στη Γερμανία με την απόπειρα εισβολής στην Μπούντεσταγκ. Επαναλήφθηκε στη Ρώμη, όπου η έδρα της κυβέρνησης και η Βουλή γλίτωσαν γιατί οι στενοί δρόμοι στο κέντρο της ιταλικής πρωτεύουσας διευκόλυναν τη φύλαξη από την αστυνομία, που γνώριζε το σχέδιο. Έτσι, φασίστες γνώριμοι από τα πέτρινα χρόνια συνεργασίας με τη χούντα των Αθηνών οδήγησαν σε εισβολή στα γραφεία της CGIL. Τα συνδικάτα, άλλωστε, αποτελούν τον δεύτερο βασικό στόχο. Μέχρι "αιρετική" (κατά δήλωσή της) συνδικαλιστική συνομοσπονδία δημιουργήθηκε, όπου τα νήματα κινούν επιφανείς φασίστες, που, εκμεταλλευόμενοι την ευρύτερη δυσαρέσκεια ναυτεργατών και φορτηγατζήδων και με όχημα το υποχρεωτικό πιστοποιητικό εμβολιασμού, επιχειρούν να δημιουργήσουν κλίμα κοινωνικής αναταραχής. Οι υπόγειες σχέσεις με ρωσικά κέντρα και κεφάλαια έχουν καταγραφεί και σ’ αυτό το μέτωπο...
Καθώς στο στόχαστρο αυτής της διπλής κινητικότητας βρίσκεται η ευρωπαϊκή της ταυτότητα, η ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά καλείται πλέον να δρομολογήσει τον διαχωρισμό της από την Ακροδεξιά και την απομόνωσή της. Ακριβώς το ανάποδο από αυτό που κάνει ο Μητσοτάκης.