Ζητείται αντίσταση

"Εισαγγελέας εισέβαλε στο Ιδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης".

Είναι απίστευτο!!! Δεν προλαβαίνουμε να μετράμε σκάνδαλα, παραβιάσεις του Συντάγματος, ποδηγετήσεις της δικαστικής εξουσίας, περιθωριοποιήσεις Ανεξάρτητων Αρχών, παραβιάσεις των νόμων, ακόμη και εκείνων που η ίδια η κυβέρνηση ψήφισε (βλέπε ιδιωτικά πανεπιστήμια κ.ά.) και αθωώσεις κυβερνητικών στελεχών, ό,τι εγκλήματα και να έχουν διαπράξει (παρακολουθήσεις, Νovartis, Siemens, αδιευκρίνιστα, ΟΠΕΚΕΠΕ, Τέμπη, στελέχη τραπεζών, ταχυδρομείου κ.ά.).

Δεν θυμάμαι στη Μεταπολίτευση να συνέβη κάτι ανάλογο, ούτε καν κατά την πρωθυπουργία του πατρός Μητσοτάκη.

Τι μπορεί να συμβαίνει; Ολα δείχνουν ότι έχουμε μια κυβέρνηση που μη σεβόμενη τη θεσμική οργάνωση της πολιτείας διολισθαίνει στην αυθαίρετη και την αυταρχική διακυβέρνηση της χώρας. Μια καθεστωτική αλλαγή διαπερνά την πολιτική της λογική που τείνει να αναιρέσει και τα λίγα στοιχεία δημοκρατίας που μας έχουν απομείνει... Ταυτόχρονα διαχειρίζεται τα δημόσια οικονομικά κατά τον χειρότερο τρόπο. Και μόνο το γεγονός πως η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έχει εισβάλει και ελέγχει τη διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων φτάνει για να το αποδείξει. Πολλοί ισχυρίζονται ότι διαχειρίζεται τη χώρα σαν δική της ιδιοκτησία. Ομως, όπως ξέρουμε, ο ιδιοκτήτης σέβεται την ιδιοκτησία του. Στην προκειμένη περίπτωση η διαχείρισή της προσιδιάζει με διαχείριση κατακτητή. Είναι τόσο κραυγαλέα η συμπεριφορά και διοίκηση της κυβέρνησης που κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν το αντιλαμβάνεται. Παρ’ όλα αυτά δεν υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις από καμιά πλευρά. Η οικονομική ελίτ φαίνεται να βολεύεται από τα όποια οφέλη τής παρέχονται με απλοχεριά, μη ενδιαφερόμενη για την τύχη αυτού του τόπου. Σαν να μην έχει μέλλον αυτή η χώρα. Η αλήθεια είναι πως η λεγόμενη αστική τάξη ποτέ δεν έδειξε σοβαρό ενδιαφέρον για την τύχη, για την πορεία της χώρας. Μόνο στενά για τα δικά της συμφέροντα ενδιαφέρθηκε.

Η Αριστερά βυθισμένη στην κρίση της ομφαλοσκοπεί. Αδυνατούν, τα διάφορα κομμάτια της, να αντιληφθούν το μέγεθος της καταστροφής που συντελείται και κατ’ επέκταση να συντονιστούν και να αγωνιστούν προς όφελος της χώρας, παραμερίζοντας τις όποιες διαφορές τους και τις μικροφιλοδοξίες των στελεχών τους. Το ΠΑΣΟΚ είναι παραδομένο στις παλιές του δόξες και ονειρευόμενο νέες δεν αντιλαμβάνεται ότι αφ’ ενός οι καιροί άλλαξαν και αφ’ ετέρου τα παλιά του ανομήματα το βαρύνουν εξουθενωτικά.

Τα συνδικάτα αδυνατούν να κινητοποιηθούν μαστιζόμενα από βαθιά κρίση. Μόνο να δεις τον «μαρμαρωμένο», τώρα και σχεδόν δύο δεκαετίες, επικεφαλής τους, φτάνει.

Η κοινωνία, μάλλον το σύνολο των ατόμων που την απαρτίζουν, δεν δείχνει ότι μπορεί να αντισταθεί. Αφοπλισμένη από ιδέες και αξιακό σύστημα στερείται ελπίδες για μια καλύτερη ζωή και επομένως αδρανεί. Στρέφεται προς τον ατομικισμό, την κατανάλωση και τον ευτελή υλικό ευδαιμονισμό. Εκ των πραγμάτων στηρίζει την παρούσα κατάσταση. Προς αυτή την κατεύθυνση ωθεί και η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ.

Ούτε οι διανοούμενοι αντιδρούν. Το σύστημα, για πολλούς από αυτούς, είναι ιδιαίτερα ελκυστικό. Οι ανταμοιβές του δεν τους αφήνουν αδιάφορους. Οι λίγοι αντιδρώντες διανοούμενοι δεν βρίσκουν μέσον να εκφραστούν επαρκώς.

Τι μέλλει γενέσθαι; Το μέλλον του τόπου και των νέων ανθρώπων, κυρίως, υπονομεύεται και ουδείς ανησυχεί. Η αντιστροφή, αν υποθέσουμε ότι θα υπάρξει κάποτε, ούτε εύκολη θα είναι ούτε, πολύ περισσότερο, σύντομη. Γιατί φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση; Ούτε γι’ αυτό γίνεται συζήτηση. Πολύ δε περισσότερο δεν γίνεται συζήτηση για το πώς πρέπει να αντιδράσουμε όλοι όσοι ανησυχούμε...